Vachier Lagrave brengt spanning terug, Giri bereikt niets tegen Grischuk
De zevende ronde van het Kandidatentoernooi stond vandaag vooral in het teken van het topduel tussen Vachier Lagrave en Nepomniatchi. De Fransman won in een spannende en enerverende partij van de koploper en brengt daarmee de spanning terug in het toernooi. Onze landgenoot Anish Giri speelde vandaag tegen de Rus Alexander Grischuk.
Er kwam een stukje huisvlijt op het bord waarin ‘Team Giri’ een nieuwtje had voorbereid. Dat kwam op de tiende zet tevoorschijn en was speciaal voor deze gelegenheid bedacht. Want wat was de achtergrond hiervan? Een blik in de database leert ons namelijk dat Grischuk in deze variant bepaald geen goede score had opgebouwd. Kijk maar eens naar zijn resultaten in deze variant:
Waarschijnlijk ingegeven door deze statistieken zijn de Nederlanders op zoek gegaan hoe ze dit varkentje zouden gaan wassen. Een nieuwe zet bedenken in een stelling waar de tegenstander geen goede ervaringen mee heeft; als dat lukt en de opponent gaat dan ook nog eens flink de denktank (zoals we van de Rus weten) dan mag je de opening als geslaagd beschouwen. In deze stelling speelde Giri de nieuwe zet 10.Pc2-e3.
En inderdaad: de zwartspeler trok flink wat tijd uit om te bekijken wat hij het best kon doen. In de livestream van Chess24, waar ik voornamelijk op kijk, brulde de enige IM in het gezelschap van grootmeesters: 10…h5!!. Laurence Trent begrijpt heel goed waarom hij ingehuurd is: hij stelt zetten voor die het grote publiek graag wil zien. h5, h5, h5… galmde het door studio. Met hem hebben ze ook een soort Bosboom die doet wat we allemaal graag willen zien.
Daarmee had hij zichzelf verlost van de verrassende twee nederlagen in de eerste twee ronden en er en passant ook voor gezorgd dat het hele veld erg dicht op elkaar staat. Giri was ook bepaald niet goed aan het toernooi begonnen. Een nul in de eerste ronde tegen Nepomniatchi en bijna verloren van Wang Hao in de tweede ronde. Dat hij die partij nog binnen de remisemarge had weten te houden, zorgde ervoor dat hij zich in de derde ronde mooi herstelde en daar zelfs een kans op (groot) voordeel had gehad tegen Vachier Lagrave. Ding had in ronde vier voor de tweede maal wit achter elkaar en dus moest Giri op voorhand flink aan de bak. Hij probeerde zijn tegenstander te verrassen met een mix van het Bogo-Indisch en het Catalaans, maar Ding kwam opnieuw zeer goed voorbereid aan het bord. De hele variant was al diverse malen eerder gespeeld en op de 13de zet was het Giri met een nieuwtje. Dat resulteerde in de volgende stelling:
Schaakvereniging Maastricht bestaat 100 jaar en ter ere hiervan organiseert de vereniging dit jaar meerdere toernooien. Vorige week ging het Maastricht100 Classic van start. Maar de wereld zag er vorige week nog heel anders uit. Rutte had het handen schudden nog niet verboden. De winkelschappen waren vol, je schuur puilde niet uit met wc-papier en we konden nog naar de kroeg.
IJssel
Er ligt al een tijdje een boek op mij te wachten om doorgewerkt te worden en dat is het boek van de Amerikaanse grootmeester Joel Benjamin. De titel 
In het boek kwam ik in hoofdstuk 6 (Material and initiative) de volgende eerste regels tegen: “In 1997, a man wise in the ways of chess but less so in the ways of computers, travelled America giving speeches on the nature of computer chess. Garry Kasparov’s description of engine ‘priorities’ was nonsense; every aspect of chess get a numerical value, but Deep Blue (or any other engine I imagine) was never given instructions about the bishop pair being more important than king safety, or any similar equation. One might be inclined to extrapolate based on one move in one game, but that would be overly simplistic. Computers count up all the points and make their decision on what gets the highest possible score”.
Vandaag is de loting verricht van het 
