Eigenlijk had ik u in de eerste regels over het Tata Steel schaaktoernooi willen bijpraten over de gebeurtenissen van onze landgenoten in de Mastersgroep, maar dat houdt u nog even te goed. We gaan eerst naar de gebeurtenissen uit de Challengersgroep. De titel boven dit verhaal zegt eigenlijk al genoeg want Lucas van Foreest zorgde vandaag voor een daverende verrassing. Hij versloeg in een fantastische partij, waarin hij ook een paar ‘probleemzetten’ wist te vinden,
De Engelsman Jonathan Speelman liet zich ooit ontvallen dat het zoet van een overwinning de pijn van een nederlaag nauwelijks kan verzachten. Eerlijk gezegd denk ik dat de twee Nederlanders in de Mastersgroep van het Tata Steeltoernooi daar na vandaag anders over denken.
Want zowel Anish Giri als Jorden van Foreest, zullen vannacht misschien niet zo goed geslapen hebben na de pijnlijke nederlagen die allebei hadden geleden in de eerste ronde.
Lees meer >Het Tata Steel schaaktoernooi is vandaag begonnen. En dat werd voor drie van onze landgenoten geen onverdeeld genoegen. Want in de hoofdgroep, ‘The Masters’, begon Neerlands sterkste schaker, Anish Giri, met wit met een afschuwelijke nederlaag. In 26 zetten bracht hij zichzelf om zeep tegen de Rus Ian Nepomniatchi. De andere vertegenwoordiger bij ‘The Masters’, Jorden van Foreest – ook al met wit spelend – kon het niet bolwerken tegen oud-wereldkampioen Viswanathan Anand.
Vlak voor het toernooi in Groningen plofte een dik pakket op mijn deurmat met daarin het nieuwste boek van IM Yochanan Afek, getiteld ‘Practical Chess Beauty’ van uitgeverij Quality Chess.
De uitgeverij stuurde mij de hardcoverversie toe van dit bijzondere boek van een man die we in Nederland maar al te goed kennen. Afek is al geruime tijd Amsterdammer en ook speelt hij de nodige tijd voor SV Wageningen, waar hij teamgenoot is van onder andere GM Jan Timman.
Voorheen liep hij de deur plat van Karel van Delft in Apeldoorn waar hij – te midden van veel andere trainers – meehielp met het trainen en begeleiden van de sterkste jeugdspelers daar. Schaken is zijn lust en zijn leven en daar heeft deze aimabele en kleurrijke figuur in het Nederlandse schaak vrijwel zijn hele leven mee gevuld. Hij schuimt toernooien af en behalve zelf te spelen, blijkt hij ook op het organisatorische vlak zijn mannetje te staan. Last but not least is hij een liefhebber van eindspelstudies. En niet zomaar: hij is één van de grootste componisten op onze wereldbol die vele honderden studies en problemen heeft bedacht. Waar hij in het bordschaak het niet verder heeft geschopt dan de IM-titel, is hij grootmeester op het gebied van de eindspelcompositie, een titel die niet eenvoudig te behalen valt. We mogen overigens niet vergeten dat hij – ondanks soms matige resultaten op het bord – op zijn 50ste een huzarenstukje uithaalde door (als ik goed geïnformeerd ben) in Parijs een grootmeesternorm te scoren.
Dit boek, dat hij is gaan schrijven na de nodige aandrang van vrienden en bekenden, heeft Afek de hoogtepunten uit zijn ‘over-the-board’-praktijk verbonden met de wonderlijke wereld van de eindspelstudie. Wat mij als trainer erg aanstaat, is dat hij op zoek is naar stellingen die bij wijze van spreken zomaar in een partij op het bord hadden kunnen ontstaan. Nog leuker is dat een ander ‘dwarsverband’ heeft aangelegd tussen de partijspeler én de studiecompositie. Een prachtig voorbeeld wordt aangehaald door zijn landgenoot, de Israëliër Amatzia Avni. De beschrijft met welke mooie wending hij een tegenstander in het eindspel in de val weet te lokken.
Lees meer >
Na een slijtageduel dat zo’n 6 uur duurde heeft Liam Vrolijk samen met de Est Ottovar Ladva het Groninger Schaakfestival op zijn naam geschreven. De Est kreeg op basis van betere weerstandspunten de zege op zijn naam. Beide spelers kwamen uit op een score van 7 uit 9 en dat bleek voldoende voor de (gedeeld) eerste prijs. Qua TPR zou Vrolijk ook nog een grootmeesternorm hebben behaald, maar hij kreeg te weinig buitenlanders tegen. Die GM-norm gold wel voor Casper Schoppen, zijn tweede inmiddels. Hun TPR’s van respectievelijk 2660 en 2632 waren (ruim) voldoende, maar zoals gezegd had Vrolijk hierbij dikke pech. Er viel ook nog iemand te fêteren, namelijk Nick Maatman. Hij scoorde een IM-norm en omdat hij door dit resultaat ook (virtueel) boven 2400 uitkwam, mag hij zichzelf in de toekomst internationaal meester noemen. Schaaksite feliciteert dit drietal met de door hen behaalde resultaten.
De grote vier uit Groningen 2018: Schoppen, Tiviakov, Ladva en Vrolijk (foto Harry Gielen)
De sterkste speler op rating, de Poolse GM Michal Krasenkow kon zijn favorietenrol geen moment waarmaken, hij eindigde op een magere 5½ punten. Tweemaal ging hij onderuit, tegen de Nederlanders Casper Schoppen en Nick Maatman die mede door deze overwinningen beide een mooi resultaat behaalden. Nummer twee van de ranglijst, onze landgenoot Sergey Tiviakov, kwam nog wel een heel eind maar hij speelde teveel remises om het toernooi te winnen. Hij kwam op 6½ punten uit. In de laatste ronde vond nog wel een marathonzitting plaats van maar liefst 111 zetten. Daarin slaagde Vrolijk erin om het lastige eindspel van toren plus paard tegen toren plus paard met één pluspion (later twee) te winnen van GM Roeland Pruijssers.
Pruijssers heeft zich zojuist mat laten zetten, de spelers zetten de stukken weer terug in de beginstelling.
Onlangs kwam het boek Chess Opening Traps For Kids van Graham Burgess mij onder ogen. Het boek is uitgebracht bij de Engelse uitgeverij Gambit Publications Ltd (www.gambitbooks.com).
Graham Burgess op de site van Gambitbooks.
Burgess is een Engelse Fidemeester die een graad in de wiskunde haalde op de Universiteit van Cambridge. De Brit bracht 25 boeken uit, waarvan zijn boek The Mammoth Book of Chess een belangrijke prijs won: The book of Year Award 1997 uitgeschreven door The British Chess Federation, de Britse schaakbond. Zijn vorige boek was 125 Chess Opening Surprises uit 2017.
Zijn nieuwste boek Chess Opening Traps For Kids past mooi in een serie waarvan Chess Tactics For Kids (van Murray Chandler) en Chess Openings For Kids dat Burgess samen met John Watson schreef. Ook Chess Strategy For Kids van Thomas Engqvist (uit 2016) en Chess Endgames For Kids van Karsten Müller passen in deze serie.
Lees meer >
Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders. In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen. Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.
Carlsen houdt de World Cup omhoog (foto toernooisite)
Het jaar 2018 komt op zijn einde. We hebben de Kerstdagen nog voor de boeg, dan de jaarwisseling en we sluiten weer een mooi schaakjaar af.
Magnus Carlsen bleef wereldkampioen, hoewel hij de grootste moeite had met zijn uitdager Fabiano Caruana.
Het werd 6-6 met 12 remises, maar in de tiebreak bleek de Noor superieur: 3-0.
Ook bij de dames behield Ju Wenjun haar titel door in de finale de Russin Kateryna Lagno, ook al in een tiebreak, te verslaan.
Ju Wenjun (links) met de trofee (foto toernooisite)
We hebben een nieuwe Fidepresident, we zijn eindelijk af van Iljumzinov, maar zijn opvolger, de Rus Arkady Dvorkovich (links op de foto, naast Ju Wenjun), schijnt een vertrouweling van Poetin te zijn…
Voordat ik u ga vermoeien met allerlei andere feitjes en lijstjes, die in deze tijden zeer gebruikelijk zijn, wil ik graag uw aandacht vestigen op een zeer bijzondere partij die deze zomer in augustus te St. Petersburg werd gespeeld tijdens het Korchnoi Memorial.
David Paravyan (op een YouTube kanaal)
Als ik New in Chess Magazine niet goed had uitgeplozen, had ik deze partij wellicht gemist, maar in een klein artikeltje maakte de redactie de aandachtige lezer hierop attent. Ik heb hem voor u maar eens grondig geanalyseerd en ik moet zeggen dat ik van de ene in de andere verbazing viel.
Ik hoop dat ik het gevoel dat ik had bij het naspelen van deze partij aan u kan overdragen. De twintigjarige Rus, David Paravyan (2630) speelt de sterren van de hemel tegen zijn landgenoot Saveliy Golubov (2470).
Lees meer >
BENNEKOM – Met de hakken over de sloot of voor de poorten van de hel weggesleept. Twee superlatieven, die beiden op de winst van BSV Bennekom in denksportcentrum De Commanderij op het team van SV Wageningen 2 van toepassing zijn. De thuisclub kwam met 2,5-3,5 achter. Formidabele prestaties van Hotze Tette Hofstra en van Benno van der Veen betekende een 4,5-3,5 winst.
,,Wij hebben vandaag de meest bizarre wedstrijd van het jaar gespeeld. Winst leek bij de 2,5-1,5 tussenstand voor het grijpen. Echter remise-achtige stellingen gingen verloren en Houdini moest er aan te pas komen om ons te redden’’, zei assistent-coach Ed de Beule na afloop kortweg over de gang van zaken.
Sterke speler En bizar was het. Na een klein uur ging het aan Bennekomse kant verschrikkelijk mis. Martin Markering liet zich na 12 zetten kinderlijk eenvoudig – hij speelde tegen het 17-jarige talent Anna Martinez — van het bord zetten. Blunder in de opening. Geen lekker begin dus voor Bennekom. De eerste meevaller was de goede remise van Noël Bovens tegen Hans Dam. Een sterke speler met weinig punten, die dit seizoen door Wageningen veelal kennelijk bewust onderin wordt geplaatst.
Martijn Pauw (links) boekte een fraaie zege
In een uitwedstrijd tegen BSG uit Bussum heeft de Stukkenjagers een verdiend gelijkspel weten binnen te halen. Bij een 4-3 tussenstand leek er zelfs even meer in te zitten, maar uiteindelijk kon iedereen wel leven met het halve ei.
De dag begon, zoals inmiddels traditie, in Veenendaal waarbij het team verwend werd met een uitgebreid ontbijt en een mini cursus imkeren (Tuten! Kwaken!) waarna men met een gevulde maag de reis vervolgde. Een korte duik in de geschiedenis leerde ons dat we nog nooit hadden verloren na het jaarlijkse ontbijt in Veenendaal en voor wie de titel van dit verslag heeft gelezen weet dat dit ook dit jaar weer gelukt is.
Bij BSG deden onder anderen Sokolov, Tan en Andersen niet mee, maar met een slordige 117 ratingpunten per bord meer waren ze toch duidelijk de favoriet. De gebroeders Beukema waren als een van de eersten klaar en wisten beiden een vol punt mee naar huis te nemen. Stefan Beukema deed op zet één f4 en niet veel later stond deze pion op f5, ondersteund door pionnen op e4 en g4, en niet veel later was de buit al binnen. Jasper Beukema had het een stuk lastiger door zich in de opening wat onnauwkeurigheden te permitteren, maar gelukkig pleegde zijn tegenstander even later een incorrect stukoffer en was de winst een kwestie van tijd toen de witte aanval niet doorsloeg.
Vandaag is in Londen, onder de vlag van de fameuze ‘London Classic’, een tweetal matches van start gegaan waarin een aanzienlijk prijzenfonds op het spel staat. Twee Amerikanen, Fabiano Caruana en Hikaru Nakamura strijden tegen elkaar om de begeerde finaleplaats; in de andere halve finale zitten de Fransman Maxime Vachier-Lagrave en de Armeniër Levon Aronian tegenover elkaar. De spelers spelen op twee opeenvolgende dagen zowel met wit als met zwart tegen elkaar. Als dat in een gelijkspel eindigt, volgt er een tiebreak. Die zal eerst met rapid- en daarna met snelschaakpartijen worden beslist. Mocht er dan nog geen winnaar zijn, wordt het zogenaamde Armageddon-partij gespeeld. Dat is een partij waarin geloot wordt om de kleur. Wit krijgt dan 5 minuten (zonder increment of delay) en zwart 4. Zwart heeft dan genoeg aan remise om de match in zijn voordeel te beslissen.
De halve finales zijn ondergebracht bij het hoofdkantoor van Google-UK waarna de finale (en de strijd om de derde en vierde plaats) verhuist naar ‘The Olympia Conference Centre’. De eerste prijs is maar liefst 120.000 dollar, de tweede 80.000, de derde 60.000 en de vierde 40.000 dollar.
Lees meer >
