Csaba Horvath wint opnieuw OKU

In Utrecht werd het afgelopen weekend het Open Kampioenschap van Utrecht gehouden, beter bekend als het OKU. Het toernooi wordt zoals altijd georganiseerd door de bloeiende schaakvereniging Paul Keres, die met vele enthousiaste vrijwilligers dit prachtige evenement tot een goed einde weet te brengen.

Csaba Horvath toont de beker van het OKU

Met vier grootmeesters (Csaba en Josef Horvath uit Hongarij, Bogdan Lalic uit Engeland en Normunds Miezis uit Letland), vier IM’s (Hugo ten Hertog, Li Riemersma, Liam Vrolijk en de auteur van dit verslag) en negen FM’s (Julian van Overdam, Eelke de Boer, Joris Kokje, Tom de Jong, Tim Lammens, Siem van Dael, Ivo Maris, Mark Smits en Jaap Vogel) had het toernooi de nodige titelhouders aan de start gekregen.

Smaakmaker Hugo ten Hertog (vooraan)

Zonder hoofdsponsor, maar wél met veel donateurs, werd er voorzien in een grote diversiteit aan ludieke prijzen. Naast de prijs voor de snelste winnaar per ronde (en per categorie) was er een schoonheidscommissie samengesteld waarin woordvoerder IM Niels Ondersteijn een vermakelijk betoog hield wie er per groep in aanmerking kwam voor een opmerkelijke prestatie. Als ik het goed gehoord heb bij de slotceremonie was er zelfs een zogenaamde ‘jojo-prijs’ ingesteld voor een partij waarin de spelers erin waren geslaagd om de waardering van een sterke engine vele malen te laten fluctueren tussen pakweg +15 en -15. Zonder andere donateurs te kort te willen doen, vond ik het heel bijzonder welke prijs de jonge Kobe Smeets (van vereniging Magnus Leidsche Rijn) in ontvangst mocht nemen. Hij kreeg in een speciale koker een levensgrote foto van wereldkampioen Magnus Carlsen, gesigneerd nog wel, beschikbaar gesteld door de bekende fotograaf Fred Lucas.

Lees meer >

Carlsen op eenzame hoogte

In het Noorse Stavanger is het Altibox Norway Chess begonnen. De traditie leert ons dat er wordt afgetrapt met een snelschaaktoernooi dat mede bepaalt wie er eenmaal meer wit krijgt. De beste snelschaker ter wereld is Magnus Carlsen, maar gek genoeg liet de wereldkampioen ditmaal niet het beste van zichzelf zien. Hij won tweemaal, verloor eenmaal (van nummer laatst, Aronian) en speelde de rest remise. De Amerikaan Wesley So, die het afgelopen seizoen niet zo goed op dreef was, kwam ditmaal wel bovendrijven. Hij won van Caruana, Mamedyarov, Karjakin en Ding, maar moest in het zand bijten tegen Carlsen. Het leverde hem met 6 punten de eerste plaats op, gevolgd door Nakamura en Anand, ook erkende blitzspecialisten.

Het duel tussen wereldkampioen Carlsen en zijn aanstaande uitdager Caruana (foto genomen van de livestream)

De paring leverde al meteen een interessante krachtmeting op want wereldkampioen Carlsen mocht met wit aantreden tegen zijn komende uitdager Fabiano Caruana. Het werd een fascinerend gevecht dat heel lang duurde en uiteindelijk eindigde in een overwinning voor de Noor. Wit offerde een pion en kreeg daar prachtige positionele compensatie voor. Hij had het mooie veld d4 in handen met zijn dame en ook de andere stukken domineerden het strijdtoneel. Dat voordeel zag er ongeveer zo uit:

Het moment dat Caruana opgaf (foto Lennart Ootes)

Caruana zag zich genoodzaakt tot het teruggeven van de pion, maar dat leverde wit twee verbonden vrijpionnen op de damevleugel. Hoewel Carlsen zich in allerlei bochten moest wringen om het duur verworven materiaal te behouden, slaagde hij daar keurig in. Om zich niet kansloos naar de slachtbank te laten leiden, offerde de Amerikaan nog meer pionnen, maar hij kon niet voorkomen dat hij in een verloren dame-eindspel terecht kwam dat Carlsen – zoals we van hem gewend zijn – vlekkeloos naar winst voerde. Leerzaam om na te spelen!

Lees meer >

Openluchtschaak in Ede-centrum door Bennekommers

EDE/BENNEKOM – Tijdens het Pop-up festival Ede, met allemaal optredens en kunstuitingen door het centrum heen, was het mogelijk te schaken op een groot bord met dito stukken. Martin Markering en Noël Bovens van schaakclub Bennekom waagden zich daar afgelopen weekend aan. En dat ondanks de hoge temperaturen.

Noël Bovens schat zijn kansen in

Lees meer >

Schaakgeschiedenis in vogelvlucht 20: Tigran Petrosian

 

Deze rubriek is gemaakt voor schaaksite.nl en is terug te vinden onder het kopje ‘Schaakhistorie’.

Omdat het schaakspel een eeuwenoud spel is, dat naar schatting al 3000 jaar oud is, lijkt het mij gepast om een serie korte artikelen te presenteren, waarin de schaak¬geschiedenis voor het voetlicht wordt gebracht. In de vorige aflevering hebben we het gehad over Mikhail Tal. In deze nieuwe aflevering zullen we het hebben over Tigran Petrosian (1929 – 1984).

 

Tigran Petrosian

Een van de vorige afleveringen van deze serie over de schaakgeschiedenis ging over de Rus Mikhael Botwinnik (1911 – 1995) die, nadat hij de wereldtitel had veroverd, deze driemaal kwijtraakte aan een landgenoot. In 1963 verdedigde Botwinnik nog eenmaal zijn titel, ditmaal tegen Tigran Petrosian, die zijn rivaal pas in de slopende slotfase van de tweekamp de baas was. Omdat de revanchetweekamp inmiddels door de Fide was afgeschaft,  behield Petrosian in de daarop volgende jaren de titel.

Met Petrosian is een speler genoemd die bekend stond om zijn zeer speciale speelstijl. Zijn bijnaam “De Tijger” geeft precies aan hoe zijn spel in elkaar stak. Als een echte tijger sloop hij om zijn prooi en sloeg af en toe een klauw uit. Vervolgens wachtte hij met ijselijk geduld op het moment dat deze geen kant meer op kon. Daarna nam hij zijn prooi in de tang om hem niet meer los te laten. Petrosian had een uitstekend gevoel voor gevaar, maar omdat hij iets te defensief was ingesteld stond hij ook erg veel remises toe. Daarom viel het hem als toernooispeler niet mee om veel evenementen te winnen. Als matchspeler daarentegen kwam hij altijd heel ver, omdat hij bijna niet te kloppen was en met zijn onuitputtelijke geduld bereid was om het kleinste foutje van de opponent af te wachten. Zijn grote voorbeeld was Nimzowitsch, waarvan hij het meesterwerk ‘Mein System’ bijna uit zijn hoofd kende. In de volgende partij zien we een vlekkeloze demonstratie van een ‘wurgpartij’ zoals we die van hem gewend waren.

Lees meer >

Magnus Leidsche Rijn E1 winnaar in Naaldwijk

In Naaldwijk werden gisteren onder tropische temperaturen de Nederlandse Kampioenschappen t/m 10 jaar voor clubteams gespeeld.

Het toernooi, dat de laatste drie jaar in Zuid-Scharwoude was gehouden, is nu geadopteerd door “Westland schaakt” en gehuisvest in Naaldwijk. Gastvereniging Schaakmat Westland had het toernooi ondergebracht in de “Ontmoetingskerk”, een mooie gelegenheid maar de door de aanwezigheid van een koepel in de aula liepen de temperaturen naar dik boven de 30 graden op. Er werd gespeeld met een soort blitztempo van 10 minuten + 10 seconden per zet. Het toernooicomité onder de bezielende leiding van toernooidirecteur Ard Dekker was erin geslaagd om de nodige sponsoring binnen te halen. Daarbij was Lohuis Lighting & Energy als hoofdsponsor aangetrokken.

Directeur Anton Lohuis kwam aan het eind van het toernooi persoonlijk de prijzen overhandigen. Toevallig had ik persoonlijk nog goede herinneringen aan deze sponsor in de tijd dat hij in Zundert was gevestigd. Daar was ooit een groot, prestigieus snelschaaktoernooi gehouden, dat is zowaar op mijn naam had geschreven.

Na de suprematie van Almere, die het toernooi tweemaal op rij had gewonnen, leek het Kampioenschap van deze editie op voorhand een tweestrijd te worden tussen Magnus Leidsche Rijn en de Eindhovense Schaakvereniging (ESV). Bij Magnus Leidsche Rijn zat o.a. de Pupillenkampioen van het vorige jaar, Mees de Heij, en de ESV had de huidige E-kampioen, Tommy Grooten, in de gelederen. Dat betekende overigens niet dat er geen andere teams waren die niets in de melk te brokkelen hadden. Zo bleken de teams van Voorburg en RSR Ivoren Toren en Almere geduchte tegenstanders.

De confrontatie tussen Magnus Leidsche Rijn (links) en de Eindhovense Schaakvereniging (rechts)

Lees meer >

Sipke Ernst voert achttal winnaars bij Limburg Open aan

Het Limburg Open 2018 dat het afgelopen Pinksterweekeinde werd gespeeld, zit er weer op. Met maar liefst 464 deelnemers werd de 12de editie een groot succes. De spelers werden onderverdeeld in een A-, B- en C1- en C2-groep. In een volledig nieuw opgetrokken sporthal ‘De Geusselt’, tegen het stadion van MVV aan, mocht het toernooi zich verheugen in een mooie ambiance.

Blik in de speelzaal.

Deze moderne accommodatie voldeed aan de tegenwoordige eisen om ook een schaaktoernooi te huisvesten. Er was zowaar airconditioning en het sfeervolle café stond vol met tafels waar schaakborden op waren gezet. Ook een mooie commentaarzaal waar IM Stefan Kuipers elke dag het publiek wist te vermaken.
Het toernooi mag zich elk jaar verheugen op al zijn vrijwilligers die bergen met werk verzetten om dit grote evenement tot een groot succes te maken. Men had bij deze twaalfde editie ook een aardige attentie klaarliggen voor de deelnemers die maar liefst tienmaal hadden gedaan aan dit toernooi. Dat bleken er zeven te zijn.
De hoofdgroep was sterk bezet waarbij de voormalige Roemeen Liviu-Dieter Nisipeanu, de Fransman Christian Bauer en Erwin l’Ami de drie spelers waren met een rating boven 2600.

     

(De drie 2600+ -spelers op een rijtje. V.l.n.r. Nisipeanu, Bauer en L’Ami)

Lees meer >

Column 54: Anekdotes rondom Donner

Het verhaal in de Top-40 van Johan Hut over grootmeester Jan Hein Donner heeft de gemoederen flink in beweging gebracht. Zoals de Amsterdammer dat gedurende zijn leven zelf ook al volop voor elkaar had gekregen, lukt het hem zoveel jaren na zijn dood toch ook weer. Het boek De Koning van Tim Krabbé en Max Pam laat ook zien hoe Donner er vaak in slaagde om te provoceren en te choqueren. Maar dat hij de lachers meestal op zijn hand kreeg, is ook een feit.

Jan Hein Donner (foto Wikipedia)

Als jonge snuiter van 22 jaar heb ik hem nog even van nabij meegemaakt. En ik moet zeggen dat het een hele belevenis was. Als totale outsider had ik me gekwalificeerd voor het Nederlands Kampioenschap in 1981 in Leeuwarden. Het ging toen om een veertienkamp, dat waren nog eens tijden… Er werd gespeeld in een soort van theater en alle spelers waren ondergebracht in het fameuze Oranjehotel.
Mijn eerste contact met Donner was al heel bijzonder. Bij de loting kwam uit de bus rollen dat ik al in de eerste ronde tegen de Grand maître zou spelen. We zaten aan een lange tafel en Donner keek wat meewarig, mompelde mijn naam (“Grooten, Grooten, wie is dat?”). Uit alles bleek dat hij niet wist wie de debutanten waren (er waren er drie, naast mij Rini Kuijf en Coen Stehouwer) en wat hij er zich bij voor moest stellen.

Lees meer >

Meiden domineren NK t/m 12 in Rijswijk

Het waren de meiden die het jeugdkampioenschap t/m 12 jaar domineerden. Of in elk geval één jong meisje dat er geen twijfel over liet bestaan, wie hier de sterkste was: Machteld van Foreest behaalde met de magistrale score van 8½ uit 9 de titel binnen bij de jeugd. Ze had een week hiervoor dit kunstje ook al bij de C-jeugd (t/m 14 jaar) geflikt.

Het ander vrouwelijke talent, Eline Roebers, kon het tempo van de latere kampioene nog even bijbenen, totdat zij in de zevende ronde ook haar meerdere moest erkennen in Machteld. Maar ook na de nederlaag liet zij zien bij de echte top te behoren, want zij werd ongedeeld tweede met 7 punten. Een unieke gebeurtenis dat deze twee meiden het hele jongensgilde de baas waren. De beste twee hiervan waren Leaondro Slagboom en Dylan Achuthan met elk 6½.

Bij de meisjes werd Stella Honkoop onbedreigd eerste met de fantastische score van 9 uit 9. Ook dit komt bijna nooit voor en mag een prestatie van formaat genoemd worden. Ze was alleen tegen Wendy Huang en Luna Morota in de problemen, maar daar wist ze door zich hardnekkig te verdedigen toch als overwinnaar uit de strijd tevoorschijn te komen.

Het was de 28ste keer dat het toernooi gehouden wordt. En dat is te merken. Hier is duidelijk een zeer geroutineerde en geoliede machine bezig die een dergelijk toernooi, waar dit jaar zelfs 82 deelnemers in totaal aan deelnamen, in goede banen te leiden. Er was geen enkele wanklank, geen incident, hooguit wat traantjes die gedroogd moesten worden na een nederlaag. Wat ook zeer op prijs wordt gesteld is de aanwezigheid van een toernooicoach. Dat deed IM Piet Peelen met verve. Hij gaf veel positieve feedback op de partijen van deelnemers die soms nog nooit met een echte professionele trainer aan één tafel hadden gezeten.

Er werd afscheid genomen van Johan Voorberg die het na 25 jaar noeste arbeid voor gezien hield. Bescheiden als hij is, wilde Voorberg niet op het podium komen om het welverdiende applaus in ontvangst te nemen.

Eindstand bij de jeugd:

Lees meer >

Als er twee vechten om een been…

Bovenstaand spreekwoord kent u ongetwijfeld. We kunnen het gezegde uit deze titel ook uitbreiden, verder verbasteren en op het schaken toepassen: als er meerdere spelers vechten om een been… loopt de outsider er mee heen. De nieuwe kampioen in de hoogste leeftijdscategorie heet namelijk… Wiggert Pols! Met zijn rating van 2068 mogen we zijn kampioenschap toch beschouwen als een complete verrassing.

Wiggert Pols krijgt de felicitaties van zijn tegenstander in de laatste ronde (foto Harry Gielen)

A-jeugd

Nu de rookwolken zijn opgetrokken bij de Nederlands Jeugdkampioenschappen in de hoogste categorie, zullen de titelhouders in dit toernooi zich wel een paar keer achter de oren hebben gekrabd dat Wiggert Pols aan de haal kon gaan met de titel. Gezien de resultaten kunnen we ook niet zeggen dat het onverdiend was. Hij bleef ongeslagen, scoorde drie remises en op het juiste moment sloeg hij toe. Wiggert toonde zich vooral taai in mindere stellingen en sleepte zijn halfje op het tandvlees binnen.

Vooral Max Warmerdam zal zich verbeten hebben. Hij leek onbedreigd het kampioenschap binnen te gaan halen, speelde ook soms de sterren van de hemel, zoals ik gisteren in mijn verslag al had laten zien. Met nog twee ronden te gaan, stond hij een punt voor op een trio met twee FM’s Joris Kokje, Esper van Baar en Wiggert Pols. De twee IM’s, respectievelijk Casper Schoppen en Liam Vrolijk hadden zelfs nog meer verliespunten. Maar toen kwam die voor Max zo vermaledijde zesde ronde waarin hij zich met wit lelijk vergaloppeerde tegen Wiggert. Die hengelde het belangrijke punt binnen en zag dat toen dat de indeling hem ook niet ongunstig gezind was. Max moest met zwart tegen Liam, Casper tegen Joris, terwijl Wiggert zichzelf wel kansen zal hebben toegedicht tegen Bas de Boer (2159). Dat kwam ook uit. Max kon geen ijzer met handen breken tegen Liam (het werd remise) en Casper wees Joris terug, zodat Casper nog gedeeld tweede met Max kon worden. Daarmee was het pleit beslecht en kon de nieuwe kampioen gehuldigd worden.

Lees meer >

Spanning stijgt in Assen

In Assen is morgen de laatste speeldag van het Nederlands Jeugdkampioenschappen in de hoogste drie leeftijdscategorieën (A, B en C). Met een spannende laatste ronde in het vooruitzicht, bij de Nederlandse Jeugdkampioenkampioenschappen in Assen, is het tijd voor een kleine inventarisatie wie de titelkandidaten zijn. En niet alleen de spelers voor de titel, maar ook voor de tweede plaatsen die recht geven op een EK-uitzending.

Het is de tweede editie in dit door het comité voortreffelijk georganiseerde toernooi. De Stichting Jeugdschaak Noord doet voortreffelijk werk met het opzetten van het hele gebeuren. Niet alleen wordt er een prima nevenprogramma georganiseerd, maar ook het toernooi zelf loopt op rolletjes.

A-jeugd
In dit toernooi gaven twee IM’s acte de préséance: Liam Vrolijk (2432) en Caspar Schoppen (2396). Op voorhand waren er vier FM’s die het dit tweetal moeilijk zouden kunnen maken: Max Warmerdam (2378), Siem van Dael (2268), Joris Kokje (2265) en Esper van Baar (2237).
Liam en Siem bleken niet erg in vorm en haakten al eerder af om de titelstrijd. Bij het ingaan van de voorlaatste ronde leek er geen vuiltje aan de lucht voor Max Warmerdam. Hij toonde goede vorm en vooral zijn partij tegen Caspar Schoppen, die hij met zwart van het bord kegelde, mocht er wezen (zie analyse beneden). Maar Warmerdam bracht zichzelf in moeilijkheden, verloor materiaal én de partij van Wiggert Pols en zag daardoor zijn tegenstander en Joris Kokje langszij komen. Ook Casper Schoppen behoort nu tot de kanshebbers voor een uitzending. Tot overmaat van ramp heeft de paring opgeleverd dat Max nu met zwart moet spelen tegen de nummer één geplaatste speler: Liam Vrolijk. Die zal er veel aan gelegen zijn om zijn mislukte toernooi nog enig aanzien te geven. Wat een apotheose gaat dat opleveren!

Tussenstand aan kop na 6 ronden:

Paring zevende en laatste ronde:

Lees meer >