Boksbal
Ik boks wel eens. Vroeger wel wat vaker dan nu – toen had ik er tijd voor. Dan oefende ik iedere vrijdagavond op mijn club in Amersfoort en in de trein las ik boeken over de grootste boksers aller tijden. Ik bekeek videobanden met de beste aanvalstechnieken, hoe je een stoot kunt ontwijken en over de psychologie binnen de ring. Regelmatig speelde ik bokstoernooien door het hele land. Ik versloeg steeds meer tegenstanders en kreeg daar een enorme kick van – dat werkte als motivatie om nog meer te trainen.
Tijden veranderen. Ik train nog amper en speel veel minder – er is gewoon meer in het leven dan die rode handschoen.
Maar om de een of andere manier blijft het me trekken. Dan denk ik terug aan die mooie momenten die ik met de sport heb beleefd. De nieuwe krachten die naar boven komen tijdens een vermoeiend maar gelijkwaardig gevecht. Het moment dat je nog meer in jezelf gaat geloven – je beter wanen dan je tegenstander – de concentratie die steeds groter wordt. Met een uiterste krachtsinspanning weet je je tegenstander naar de grond te slaan. De adrenaline giert door je lichaam – de rechterhand gebald in de lucht. Daar deed ik het voor. En daarvoor blijf ik het doen.
Lees meer >