Deze stelling ontstond na de 28e zet van wit in een blitzpartij tussen Aleksandr Shimanov (2593) en Alder Escobar Forero (2420 – Wereldkampioenschap blitz, New York, 2024). Wat is de beste zet voor zwart? Antwoord…?!
Lees meer >
De meeste schakers hebben vast wel (eens) kennisgemaakt met Chessable. Het is een prachtige site met tal van interessante trainingen. Kern is: het verbeteren van schaakvaardigheden door middel van spaced repetition. Kort door de bocht betekent dit dat men via herhaling van bijvoorbeeld schaakpuzzels en openingen op de juiste momenten leert om patronen beter te onthouden. Het platform biedt interactieve cursussen, vaak gebaseerd op populaire schaakboeken, en stelt gebruikers in staat om hun kennis op een efficiënte manier te versterken. Maar wist u dat men ook aan (schaak)onderzoek doet?
We kennen Jeroen allemaal als directeur van Tata Steel Chess en manager van het Max Euwe Centrum (MEC). Maar het is allemaal veel meer. Hij is een netwerker pur sang en kent de schaakwereld van binnen en van buiten. Hoog tijd om eens naar zijn mening en ideeën te vragen.
Wanneer ben je begonnen met schaken en wie heeft het je geleerd?
Ik heb het geleerd van een van mijn beste vrienden vroeger, met wie ik veel optrok. In Amsterdam, waar ik geboren ben. En mijn vader heeft er ook een hand in gehad toen hij er lucht van kreeg dat ik aan het schaken was geslagen. Het was ergens tussen mijn 7e en mijn 10e.
Waarschijnlijk had ik er wel feeling voor, want op mijn 11e of 12e werd ik volkomen verrassend kampioen van mijn lagere school. Ik was geen favoriet, maar het was een knock-out, dat kan ik me nog wel herinneren. Maar goed, ik won wel. Ik was niet de oudste die meedeed. Dus dat was waarschijnlijk toch het teken van een zeker talent.
Vervolgens verhuisden we naar Hilversum met het hele gezin. Mijn vader kreeg daar een baan. Toen ben ik lid geworden van een schaakclub, omdat ik het leuk vond. Die titel op de lagere school, die ik zo verrassend won, gaf me toch een soort vleugels. Eenmaal lid van de schaakclub werd ik wat sterker en ging ik serieuzer schaken. Tijdens de puberteit, is het schaken gewoon gebleven. Waar ik wel mee stopte is, voetbal. Schaken vond ik leuk en ik heb in mijn jeugd wel wat successen geboekt. Ik was geen groot talent, maar een talentje, zeg maar.
Een belangrijk aspect bij het oplossen van schaakproblemen is je blik verbreden. Over het algemeen zijn er in een stelling meerdere mogelijkheden oftewel: kandidaatzetten. De vraag is: onderzoeken we die altijd?
Lees meer >
Het is een bekend gezegde: “je leert het meest van je eigen fouten!” Dat mag dan waar zijn, maar dan moet je natuurlijk wel weten wat je verkeerd doet. Dat is lang niet altijd eenvoudig. Zelfs niet met behulp van het elektronische monster. Want die wijst je wel op fouten, je ziet het aan de hand van een gewijzigde evaluatie, maar de machine zegt niet waarom het verkeerd is. Daarbij kan dit boek van grote waarde zijn.
Wat voor materiaal mag u verwachten?
Het materiaal is afkomstig van de Spaanse Junior Kampioenschappen. Logisch, want de meeste (zeer) sterke schakers maken dergelijke fouten niet. Overigens zijn het bepaald geen zwakke spelers die dergelijke fouten maken. Dat maakt het boek ook zo boeiend. Het zijn partijen waarin veel lezers zich zullen herkennen. Elk hoofdstuk begint met een aantal voorbeeldstellingen, die later in het hoofdstuk worden behandeld. De lezer kan dus eerst zijn tanden stukbijten op deze stellingen en later voor zichzelf beoordelen of hij ook dezelfde fouten heeft gemaakt als de betreffende spelers. Dat is een uitermate nuttige spiegel!
Lees meer >
Foto: Frans Peeters
We spraken met Edwin van Haastert over zijn schaakcarrière. Hij werd recent gedeeld eerste bij het Europese Senior Chess Championship 50+. U kent Edwin vast ook als de commerciële man bij New In Chess.
Wanneer ben je begonnen met schaken en wie heeft het je geleerd?
Dat is al een tijd geleden. Ik heb het op mijn twaalfde geleerd. Ik was op school en moest altijd overblijven tussen de middag. Ik deed dan mee aan een damcompetitie. Maar je kon daar ook schaken. Dat vond ik wel interessant. Dus keek ik eens hoe dat ging. Toen zag ik de beweging van de stukken. Tijdens een carnavalsdag kon je op school ook spelletjes doen. Ik ging een potje schaken tegen iemand, maar ik kon er natuurlijk helemaal niks van. En toen stond Gert-Michiel De Niet te kijken. Die begon te lachen en hij zei:
“Nou als je echt wilt leren schaken, moet je maar een keer langskomen!”
Vervolgens stond ik een week later bij deze buurtgenoot voor de deur. Hij heeft me helemaal door het boek ‘Jeugdschaak’ heen geholpen. Volgens mij was dat destijds een soort voorloper van de Stappenmethode. Op mijn dertiende werd ik lid van een club, waar hij ook speelde. Dat was schaakvereniging Leiderdorp. Vervolgens is het balletje gaan rollen.
Lees meer >
We spraken met Willy Hendriks over zijn nieuwste boek. Hoe hij tot de prikkelende titel is gekomen leest u in dit interview met deze interessante auteur. Kern van het boek is een boeiend conflict dat zich onder andere afspeelde tussen Tarrasch, Nimzowitsch en Alapin. Willy publiceerde eerder een boek over de rivaliteit tussen Steinitz en Zukertort (The Ink War).
The Ink War ging onder andere over de rivaliteit tussen Steinitz en Zukertort. Ik ben heel benieuwd naar de reacties op het boek. Kun je daar iets over zeggen?
Het boek is goed ontvangen. Het is ook ruim besproken met veel positieve recensies. Onder andere door Matthew Sadler in New Chess Magazine, een 5-sterren recensie. Daar was ik heel blij mee. Het doet het ook goed. Er is inmiddels een tweede druk van verschenen.
Natuurlijk waren er ook wel een paar kritische geluiden. Zoals je weet gooi ik in mijn boeken graag de gevestigde kijk op de schaakgeschiedenis een beetje overhoop. In dit boek betreft het met name Steinitz. Hij is natuurlijk een beetje een icoon in de schaakgeschiedenis.
Wat er allemaal over Steinitz is geschreven en de karikatuur die van Steinitz gemaakt, dat beeld probeer ik bij te stellen. Daar is natuurlijk niet iedereen van gediend. Dus er zijn ook mensen die op een kritische manier naar mijn boeken kijken, maar dat is alleen maar mooi. Dat mijn boeken wat reuring teweeg brengen is zeker ook de bedoeling.
Lees meer >
De rustdag zat er weer op en dus mochten de spelers aan de elfde ronde beginnen. Het werd een enerverende strijd. Dat gold zeker voor de Nederlanders. Anish Giri nam het met wit op tegen Max Warmerdam. Giri zal zeker niet tevreden zijn over zijn toernooi tot nu toe. Vandaag zette hij een stapje in de voor hem gewenste richting.
Het was een lastig te beoordelen partij. Eerlijk gezegd heeft uw reporter het er maar moeilijk mee. Zijn schaaktechnische beperkingen kwamen al snel naar voren op de negende zet van zwart. Hij houdt het er maar op dat het Italiaans voor hem soms ondoorgrondelijk is. Zijn Italiaanse toestanden beperken zich vooral tot Siciliaans gedoe. Zie onderstaande stelling…
Lees meer >Je hoort mensen regelmatig beweren: “lopereindspelen met lopers van ongelijke kleur zijn altijd remise!” Altijd? Vaak wel, maar zeker niet altijd. Wat zou jij in deze stelling met wit spelen? Oplossing…
Lees meer >
De schakers genoten gisteren van een welverdiende rustdag. Dan verwacht je dat ze er vol in gaan. Maar dat viel vandaag een beetje tegen. In feite bezorgden ze uw commentator een soort rustdag. Want wat moet je schrijven over een ronde waarin relatief zo weinig gebeurt? Je kunt sommige spelers zeker niet verwijten dat ze het niet hebben geprobeerd. Enkele partijen gingen best lang door. Of moet ik zeggen “sleepten zich lang voort naar een voorspelbaar einde”?
Na de zet is het uw beurt. Sleep het stuk dat u wilt zetten.
abcdefgh
