Schaaksite

ESGOO – En Passant 2½-7½

De wedstrijd van het jaar, aldus sommigen. Want ESGOO en En Passant wonnen het hele seizoen bijna alles en gingen na zeven ronden samen aan de leiding, ver buiten bereik van de concurrentie. Nwaa, zei een enkele rasoptimist, ESGOO staat alleen maar gedeeld eerste omdat ze nog niet tegen En Passant gespeeld hebben. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen…

En Passant begon met een 1-0 voorsprong omdat Erwin l’Ami twee weken eerder een vooruitgespeelde partij tegen Paul Bierenbroodspot had gewonnen. Tja, dat is wat, dat vooruitspelen. Bij deelname aan het EK heeft de betreffende speler het recht om vooruit te spelen. De tegenpartij mag dat niet weigeren. Maar vervolgens moet je wel naar de pijpen dansen van de tegenpartij. En die zeiden dus doodleuk dat zaterdag 17 maart de enige optie was. Op die dag was er ook de Bundesliga. Dat is een probleem voor Jan Smeets en Erwin l‘ Ami. Ze kunnen niet gekloond worden. Kan het niet op een andere dag? “Nee!” Het kon alleen maar op die zaterdag. Dorie! En ik stelde me nog wel zo soepel op toen ESGOO 2 enkele jaren geleden zonder dwingende reden vroeg of er vooruit gespeeld kon worden! Het snode plan van ESGOO miste zijn uitwerking niet, want Jan gaf aan de Duitse competitie te prefereren. Erwin daarentegen was bereid naar Enschede te reizen.

En Passant – Unitas 8-2 (1A)

Het is maar goed dat ik in mijn verslag van de vorige wedstrijd, uit tegen Purmerend, een vergevingsgezinde toon aansloeg waar het ging om lawaai nabij de speelzaal. Want afgelopen zaterdagmiddag werd denksportcentrum En Passant niet alleen gebruikt voor de wedstrijd En Passant – Unitas, nee, in de benedenzaal was een schooldamtoernooi aan de gang. En vrolijke kinderen, dat is prachtig natuurlijk, maar als je tussen de vrolijke kinderen een fatsoenlijke partij probeert te schaken, dat valt niet mee! Hoewel… acht van de tien partijen waren binnen vier uur afgelopen. We hadden de vaart erin…

Peter Bosker – Tanguy Ringoir

1.d4 d5 2.Pf3 Pf6 3.c4 c6 4.cxd5 “Ik heb de SSS op het bord” verzuchtte Tanguy toen hij bij de bar een colaatje bestelde. Daarmee doelde hij niet op een volleybalclub uit Barneveld, maar op Super Saai Slavisch. Tja, de ruilvariant levert doorgaans niet de fraaiste partijen op. Des te opmerkelijk is het dan dat deze partij als eerste klaar was. En het werd geen remise! 4… cxd5 5.Pc3 Pc6 6.Lf4 Ph5 7.Ld2 e6 8.e3 f5 9.Lb5 Ld7 10.Pe5 Pf6 11.Pxd7 Dxd7 12.Tc1 Tc8 13.0–0 a6 14.Ld3 Kf7 Dat is ook een manier! Velen zouden 14…Ld6 en 15… 0-0 kiezen, maar ook met Kf7 is niets mis. 15.Pa4 Tc7 16.Dc2 Ld6 17.Pc5 Lxc5 18.Dxc5 Thc8 19.Da3 Pe4 20.Lxe4?! geeft zijn loperpaar op en ruilt daarbij ook nog eens zijn goede loper. Beter was 20.Le1 om daarna met f2-f3 dat paard weg te schoppen. Met zijn loperpaar kan wit dan onmogelijk slecht staan. 20…dxe4 21.Tc5? En dit is een blunder die met tactische middelen weerlegd wordt:

Ricoh Purmerend – En Passant 2-8 (1A)

Plaats van handeling was Eetcafé De Koemarkt aan, jawel, De Koemarkt in Purmerend. De koemarkt in Purmerend doet mij denken aan de verhalen van vroeger toen Manusom (oom Herman, in gewoon Nederlands) en Klaas de Kuper (eigenlijk Van de Goot, maar zo’n naam verhoudt zich niet zo met een geslaagde carrière) daar regelmatig heen gingen om koeien te verhandelen. Pet op, stofjas aan, wandelstok mee en een sigaar in het hoofd en dan maar handjeklappen. Rare handel eigenlijk, dat gehandjeklap. Dick en ik hadden het er op de heenweg nog over. Waarom niet gewoon een prijskaartje op de rug van zo’n koe? Dat is toch veel simpeler? Je moet er toch niet aan denken dat iemand je viswinkel binnenkomt en zegt: “Ik wil een pond paling, en daar wil ik tien euro voor betalen.” Visboer reageert alert en zegt: “Belachelijk! Die paling is veel meer waard. Ik vraag daar zesentwintig euro voor!”

Klant is het daar weer niet mee eens en biedt twaalf euro. Afijn, na een kwartier emmeren komen ze dan uit op achttien euro . Dan zou je maar vier klanten in een uur weg kunnen werken! Dat schiet niet op. Maar goed, veehandel is een eeuwenoude traditie, dus daar werken ze niet met prijskaartjes, maar met handjeklap. Klaas de Kuper was daar handiger in, want die mocht vaker een koe van pa verhandelen dan Manusom, familie of geen familie. Of had dat te maken met het feit dat Klaas, als hij daags erna met zijn tiet met geld kwam om af te rekenen, ook altijd een schuine mop wist te vertellen? Ik weet het niet. Ik zal dat pa nog eens vragen.

En Passant – De Eenhoorn 7½ -2½ (Klasse 1A)

Voorafgaand aan de wedstrijd was er eerst een kleine huldiging. Het viertal dat op 3 december het NK snelschaken won ging op de foto en Gert Reichardt, enthousiast lid van En Passant (hij heeft het fraaie spelmateriaal beschikbaar gesteld!) had een Spakenburgs hart laten maken bij de lokale bakker. En hij maakte onderstaande foto!

Deze plaatselijke lekkernij werd gedurende de wedstrijd in zijn geheel verorberd. Hij viel kennelijk in de smaak! Toch was dat voor de gasten uit Hoorn een lichte teleurstelling. Ze waren expres ruim op tijd gekomen omdat ze een lekker gebakken visje dachten te kunnen eten, maar ze hadden pech. Dick de Graaf kampte met personeelsproblemen en moest zelf aan het werk. Daar ontkom je soms niet aan als zelfstandig ondernemer met personeel. Maar vis of geen vis, de Hoornaars kwamen niets te kort, want Arlette van Weersel had haar slag geslagen in de supermarkt. Naast een hele verzameling flessen, voor alle spelers van De Eenhoorn een banaan! Als ik het goed heb gadegeslagen weigerde alleen Ardjan Langedijk dat apenvoer. Die werd dan ook als eerste op een nul getrakteerd. Dat zal hem leren!

En Passant – Dr. Max Euwe 8½-1½

Op de dag dat het precies dertig jaar geleden is dat Max Euwe overleed aantreden tegen Dr. Max Euwe. Dat klinkt vreemd, zeker als de wedstrijdleider (Arthur Schuering) dan ook nog eens zegt op de begrafenis te zijn geweest. Maar toch was het zo. Een afvaardiging van de schaakvereniging Dr. Max Euwe was uit Enschede afgereisd naar Bunschoten. Maar heel veel animo bleek er niet te zijn. De oosterlingen verschenen met maar liefst vijf invallers aan de borden. En een enkeling deed met grote tegenzin mee aan deze missie.

Vijf invallers. Ik vind het erg veel. Ongetwijfeld hadden ze allemaal een goede reden, die afzeggers, maar voor iemand als ik, die in zijn hele leven één knsb-wedstrijd moest laten lopen wegens een oefening in militaire dienst in het buitenland, en die alle KNSB-data ruim van tevoren in zijn agenda zet zodat er geen onverwachte dingen gepland kunnen worden, is zoiets moeilijk voor te stellen. Maar goed, wij willen die wedstrijd gewoon winnen en in dat licht is het dan weer niet erg als de tegenpartij zwak opkomt. Erg zwak, mag ik wel zeggen, want de invallers kwamen op één uitzondering na niet uit Dr. Max Euwe 2, maar uit nog lagere teams. De reden hiervoor klinkt plausibel. Men wilde de kansen van het tweede niet vergooien aan een wedstrijd in Bunschoten-Spakenburg, die hoogstwaarschijnlijk toch verloren gaat. Maar verdorie! Zit er dan geen ambitie bij die spelers van het tweede? In mijn HSG 2- tijd flikte men het mij ook een paar keer. HSG 1 had een invaller nodig en die viste men dan op uit het derde. Om het tweede niet te verzwakken! Was ik daarvoor overgegaan van En Passant naar HSG? Ik stuurde het bestuur een brief op poten. In het eerste moest ik!

Sopsweps ’29 – En Passant 1½ -8½

Dat zijn duidelijke cijfers. En heel erg geflatteerd zijn ze ook niet geloof ik. Dat de Soppers zich voor deze wedstrijd niet te veel illusies maakten bleek wel uit de openingstoespraak van captain Jeroen van den Berg. “Wij moeten zorgen niet te degraderen, jullie moeten (!) kampioen worden.” In een poging toch wat bordpunten te pakken werd er nog wat geschoven met sterkere en minder sterke spelers. Dat leverde Sopsweps zowaar een elo-overwicht op aan het tiende bord! Maar dat tiende bord… dan zijn we al bijna aan het einde van dit verslag!

En Passant – Philidor 1847 Leeuwarden: 5-5

Toen we met En Passant twee jaar geleden debuteerden in de tweede klasse startten we vol goede moed en voor de eerste ronde, tegen de grootste concurrent, trommelden we voor de zekerheid ook nog even de heren Kortchnoi en Sosonko op. Een bloedbad aan de lagere borden leverde een 4,5-3,5 nederlaag op en het duurde een jaartje langer voordat we kampioen werden. Dat kampioenschap kwam er vorig jaar en dus stond En Passants debuut in de eerste klasse op het programma op zaterdag 17 september. Qua sponsorwerving behoort En Passant de laatste jaren tot de toppers van het land en dus zaten er vier spelers in het team die een jaar eerder nog voor het Hilversumsch Schaakgenootschap uitkwamen. Daarmee moesten we die Friezen toch wel kunnen pakken. Waren we ze twee seizoenen geleden, zonder ex-HSG-ers, ook al niet ruim de baas in de strijd om de KNSB-beker? Ik dacht het wel!