Schaaksite

En Passant – HMC Calder 9½-½

Laat ik dit verslag eens beginnen met een verhaal over het teamleiderschap. Dan krijgt u en passant een paar aanwijzingen die deze monsterscore mede verklaren.

Als een club kampioensaspiraties heeft, is het vastleggen van een stel grootmeesters alleen niet voldoende. Er moet een centrale man zijn, die alles regelt, die voortdurend in contact staat met de spelers en die bovendien maanden vooruitkijkt. Guido de Romph nam deze taak een paar jaar geleden op zich bij En Passant. Zijn seizoen begint al zodra het programma van de KNSB-competitie gepubliceerd wordt. Alle spelers krijgen een e-mail met de vraag op welke data ze verhinderd zijn. 15 december bleek een drukke dag te zijn in de schaakwereld. Anish Giri en Erwin l’Ami lieten weten verhinderd te zijn en dat was wel een probleem, want HMC Calder stond op die dag op het programma. De nummer twee van vorig seizoen, met een stel gevaarlijke spelers in de gelederen. Guido besloot enkele wijzen uit het oosten te zoeken met de vraag of ze bereid waren eventueel een invalbeurt voor hun rekening te nemen. Ja een stunt met Vassily Ivanchuk was in de maak, want die wist kennelijk een stuk later dan Anish Giri dat hij in december in China werd verwacht. Die zegde zijn deelname toe, tenzij bleek dat hij alsnog voor China zou worden uitgenodigd. Dat gebeurde dus.

Stukkenjagers – En Passant 2½- 7½

De spoorwegen deden weer hun best om het in het honderd te laten lopen. Zoveel kilometer rails ligt er nu ook weer niet in Nederland, maar het blijkt toch verrekte lastig om alles op tijd te laten rijden. Deze keer een ongeval. Tja, daar konden ze misschien dan ook weer niet zoveel aan doen.

Gelukkig maakten wedstrijdleider Frans Peeters en de spelers van Stukkenjagers er geen probleem van dat Friso, Manuel en Anish wat later zouden komen en gingen ze er zeer sportief mee akkoord dat de klokken van die partijen pas aangezet zouden worden nadat de spelers gearriveerd waren.

Stukkenjagers stond onderaan met nul punten, En Passant had alles nog gewonnen. Wat moet je dan als teamleider van de thuisclub? Het beste er van zien te maken en hopen op een wonder? Of als een vorm van damage control een stel spelers opofferen om er toch nog wat bordpunten uit te slepen. Het werd het laatste, met als gevolg dat Vyacheslav Ikonnikov op vrij simpele wijze de 1-0 kon laten aantekenen.

En Passant – Accres Apeldoorn 5½- 4½

Voor het eerst in ruim vier jaar begon En Passant niet als favoriet aan een wedstrijd in de KNSB-competitie. Tenminste, als we de afdeling scorebordjournalistiek moeten geloven. Afgezien van En Passants surplus aan grootmeesters en elopunten wist Erwin l’Ami tijdens het etentje na afloop van Utrecht – En Passant al te melden dat Apeldoorn tegen het sterke HSG indertijd nooit supersterk opkwam, kennelijk omdat men het zinloos achtte te investeren in een wedstrijd die toch verloren gaat. En inderdaad, de grootmeesters Joesoepov en Siebrecht waren niet van de partij. Maar hun vervangers weerden zich kranig!

Utrecht – En Passant 4-6

Utrecht uit! Dat is een mooie indeling als je eigen cluppie gevestigd is op 30 kilometer van de Domstad. Een lekker kort reisje zonder al te veel hindernissen en lekker uitgerust aan de wedstrijd beginnen. En die vlieger ging inderdaad op voor Jan, Erwin, Henk en Dick, die na een voorspoedige reis, zonder vertraging Den Hommel bereikten. De anderen hadden wat hindernissen te nemen!

Neem nu onze kapitein, Guido. Die woont sinds enige maanden in ’t Harde. Waar zegt u? ’t Harde! Wie af en toe de boemel van Amersfoort naar Zwolle neemt weet van het bestaan van dat gehucht, voor anderen volsta ik met de mededeling dat Guido hierdoor in ieder geval een halfuur extra reistijd aan zijn broek heeft. Maar het mooie is dat hij onderweg naar En Passant, en ook onderweg naar Utrecht, langs Nijkerk komt.

En Passant – Groninger combinatie 5,5-4,5

Daar had dat duivelse eersterondespook ons bijna weer te pakken. Het debuut in de derde klasse in 1999 (wat vliegt de tijd!) leverde nog een fraaie overwinning op, maar sinds En Passant ambitieus geworden is valt de seizoensouverture niet mee. Het goede nieuws is dan dat we uiteindelijk toch gewonnen hebben. Dat was ons bij het debuut in de tweede en in de eerste klasse niet gelukt. Dat het nog razend spannend werd had ik na vier uur spelen niet verwacht. Het levert u, geachte lezer, wel een paar leerzame eindspellessen op zo tegen het eind van dit verslag.

Nadat de vis verorberd was presenteerde Gert Reichardt zijn boek over het afgelopen seizoen. Een verzamelwerk van alles wat er afgelopen seizoen over En Passant op internet en in de krant te vinden was. Nou ja, alles… Johan Hut trof geen knipsels uit de Gooi- en Eemlander aan. Aandachtspuntje!

De score werd geopend met een remise aan het negende bord. Dat had voor mij diverse voordelen. Ik had mijn laptop meegenomen zodat ik, als ik vlot klaar zou zijn, ter plekke en met hulp van de spelers de partijen al kon invoeren zodat ik niet de hele zaterdagavond kwijt ben aan het ontcijferen van tijdnoodhandschriften. En dat het remise werd had als voordeel dat ik niet de geschiedenis in ga als de nieuwe Leo Kerkhoff. Ik zie dat verslag in Schakend Nederland nog zo voor me, over de twaalfjarige Jeroen Piket die bij zijn debuut in de hoofdklasse een Volmakker te grazen nam. Nu was mijn tegenstander geen twaalf, maar dertien jaar oud, maar het gaat hard. Nog geen twee jaar geleden verloor hij tegen En Passant nog van Arie van Diermen. Sindsdien heeft hij al diverse mooie scalpen veroverd. Ik was op mijn hoede…

En Passant – Kennemer Combinatie 2: 7½-2½ (1A)

In een lekker vol denksportcentrum En Passant in Bunschoten werd de laatste ronde in klasse 1A gezamenlijk afgewerkt. De strijd was op alle fronten al gestreden, het ging nog slechts om een plekje hoger of lager in de middenmoot, of wellicht wat persoonlijke eer zoals het antwoord op de vraag wie er topscorer zou gaan worden. Niet alle teams waren compleet. Zo werd de wedstrijd tussen ESGOO en Philidor Leeuwarden op acht borden afgewerkt. Na overleg vooraf gelukkig, zodat er in die wedstrijd niet iemand voor niets verscheen. Dat was elders in het gebouw anders. Om klokslag twee uur stopte wedstrijdleider Barth Plomp de klok aan het zevende bord…

ESGOO – En Passant 2½-7½

De wedstrijd van het jaar, aldus sommigen. Want ESGOO en En Passant wonnen het hele seizoen bijna alles en gingen na zeven ronden samen aan de leiding, ver buiten bereik van de concurrentie. Nwaa, zei een enkele rasoptimist, ESGOO staat alleen maar gedeeld eerste omdat ze nog niet tegen En Passant gespeeld hebben. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen…

En Passant begon met een 1-0 voorsprong omdat Erwin l’Ami twee weken eerder een vooruitgespeelde partij tegen Paul Bierenbroodspot had gewonnen. Tja, dat is wat, dat vooruitspelen. Bij deelname aan het EK heeft de betreffende speler het recht om vooruit te spelen. De tegenpartij mag dat niet weigeren. Maar vervolgens moet je wel naar de pijpen dansen van de tegenpartij. En die zeiden dus doodleuk dat zaterdag 17 maart de enige optie was. Op die dag was er ook de Bundesliga. Dat is een probleem voor Jan Smeets en Erwin l‘ Ami. Ze kunnen niet gekloond worden. Kan het niet op een andere dag? “Nee!” Het kon alleen maar op die zaterdag. Dorie! En ik stelde me nog wel zo soepel op toen ESGOO 2 enkele jaren geleden zonder dwingende reden vroeg of er vooruit gespeeld kon worden! Het snode plan van ESGOO miste zijn uitwerking niet, want Jan gaf aan de Duitse competitie te prefereren. Erwin daarentegen was bereid naar Enschede te reizen.