Een dagje Utrecht Centrum…
Al enkele jaren neem ik begin september deel aan de Hans Sandbrink Memorial. Een toernooi ter nagedachtenis aan iemand die, voordat hij op vrij jonge leeftijd overleed, veel betekende in het Utrechtse schaakleven. De eerste keer dat ik meedeed was toen het toernooi tegelijkertijd ook Willem Bor herdacht. Met Hans Sandbrink had ik namelijk niet zoveel. Ik herinner mij één onderlinge ontmoeting bij het SGS snelschaken voor teams. Ik was nog een jeugdspeler, hij de gearriveerde schaker, maar ik won. En daarvoor ontving ik geen complimenten, maar een klaagzang van Hans dat hij “nog nooit zo slecht gespeeld had”.
Maar laat ik Hans niet tekort doen. Tijdens zo’n toernooi leer je hem pas echt kennen omdat zijn gewoontes voortleven. Mensen praten over hem, drinken Duvel, er worden speciale prijzen uitgereikt, dat werk. En dat maakt zo’n toernooi zo leuk. Geen prijzengeld, dus verliezen doet geen zeer en, misschien nog wel belangrijker, geen al te serieuze prijsvechters in de speelzaal. Je zou bijna zeggen: hoe bescheidener het prijzenfonds, hoe leuker het toernooi. Maar dat kan ik, met tien fantastische Kaaiemantoernooien in gedachten, niet staande houden natuurlijk.
Lees meer >