“…Het was niet moeilijk om de humor te ontdekken in de 14 remises…”
Het is alweer even geleden sinds ik voor het laatst iets aan mijn website toevoegde. Nu ik even een paar dagen respijt heb tussen mijn toernooien en trainingen, is het hoog tijd om dat weer te doen!
Kandidatentoernooi
Het lang verwachte kandidatentoernooi bevestigde mijn reputatie van degelijke speler om het maar eens zacht uit te drukken.
De Paraguayaan Axel Bachmann heeft het Limburg Open 2016 op zijn naam geschreven. Hij kwam in de laatste ronde een snelle remise overeen met de Braziliaan Alexandr Fier (toevallig een voormalige winnaar van dit toernooi) en ging toen zitten wachten of iemand nog langszij zou komen.
Axel Bachmann (winnaar van het toernooi links) en jeugdtalent Max Warmerdam (rechts) aan het begin van de vierde ronde (foto René Olthof)
Dat werd in elk geval geen Nederlander, want de grootmeesters Jorden van Foreest en Robin Swinkels besloten elkaar geen pijn te doen en eindigden zo een halfje achter Bachmann. Toen was het alleen nog de Zweed Emanuel Berg (vaste gast van dit toernooi) die hem nog kon inhalen, maar hij ging in de laatste ronde ten onder tegen de hoogste ratinghouder van het toernooi, Christian Bauer uit Frankrijk. Omdat een andere Fransman (met Armeense roots), Tigran Gharamian nog met zwart collega grootmeester Jan-Christian Schroeder versloeg, voegde hij zich ook nog bij de 5½-punters.
Speciale vermelding moet nog wel gemaakt worden voor Dirk van Dooren die een prachtig toernooi speelde. Hij eindigde op 5 punten, maar hij hield uitstekend stand tegen de titelhouders. Met zwart won hij een prima partij van GM Ruud Janssen, toch niet de eerste de beste (zie analyseblok).
Lees meer >
In Kosovo is het Europees Kampioenschap bezig. 245 Spelers proberen zich via dit toernooi te plaatsen voor de Worldcup, waaronder Benjamin Bok (2 uit 3), Jorgen Henseler (1) en Demre Kerigan (2). Aan de top zien we onder andere Wojtaszek en Matlakov met met 3 uit 3, terwijl de speler met de hoogste rating, David Navara, een halfje heeft afgegeven (complete stand).
Uit de eerste drie ronden van het toernooi heb ik acht combinaties uitgekozen met wisselende moeilijkheidsgraad. Veel plezier ermee!
Opgave 1
Hoe maakt wit het af?
Met maar liefst zes grootmeesters boven 2600 en in totaal zestien GM’s en zeven IM’s is het Limburg Open dit jaar bijzonder sterk bezet.
Een ideaal podium voor Nederlandse subtop en aanstormende jeugd om zich te meten met dit (groot)meesterlijk geweld. Die zijn dan ook in grote getalen in Maastricht neergestreken. In totaal bijna 500 deelnemers, een record. Na twee ronden zijn er nog slechts tien spelers met het volle pond. Daaronder vier Nederlanders, GM Jorden van Foreest, IM David Miedema, ex-Limburger Tom Bus en heel leuk, de kersverse Nederlandse jeugdkampioen t/m 14 jaar, Liam Vrolijk. Dat betekent dat de nodige ervaren rotten al hele of halve averij hebben opgelopen.
Tom Bus bij de leiders na twee ronden (foto organisatie)
Lees meer >
Carlsen zat in de spreekwoordelijke hoek waar de klappen vielen. Maar nu is alles anders. Na zijn overwinning in de eerste ronde kwam hij met zwart in een korte partij remise overeen met Topalov. Om vervolgens in partij drie fel van leer te trekken tegen de Zweed Nils Grandelius. In een ware koffiehuispartij werd de hevig spartelende Grandelius overmeesterd.Het brengt Carlsen alleen op kop omdat er vandaag verder louter remises vielen.
En hoe verging het onze landgenoot Anish Giri? Na zijn prachtige overwinning in de eerste ronde op Pavel Eljanov was hem er veel aan gelegen om eens af te rekenen met een speler die zo langzamerhand wel een soort ‘Angstgegner’ voor hem dreigt te worden: de Fransman Maxime Vachier-Lagrave.
In de laatste ronde in het Kandidatentoernooi te Moskou ging het eigenlijk nog maar tussen twee spelers: Sergey 
Karjakin en Fabiano Caruana. Zij gingen samen aan de leiding en moesten toevallig ook nog tegen elkaar. Het werd een formidabel gevecht, waarin Caruana moest winnen, maar door een fantastisch torenoffer van Karjakin in een regelrechte koningsaanval verslagen werd. Karjakin dus de winnaar van dit Kandidatentoernooi! Anish Giri kwam met wit niet verder dan een wat bloedeloze remise tegen Veselin Topalov. Ook de andere twee partijen Nakamura – Aronian en Svidler – Anand eindigden in een puntendeling.
Karjakin en Caruana aan het begin van hun beslissende partij (foto toernooisite)
Het was duidelijk wat de partij van de dag ging worden: Karjakin-Caruana. Het reglement had bepaald dat Karjakin bij een remise de uitdager van wereldkampioen Magnus Carlsen zou worden. Alleen als hun onderlinge partij in remise zou eindigen, Viswanathan Anand met zwart van Peter Svidler zou winnen, was er wat meer ruis op de lijn. Dan zou Caruana degene zijn die het toernooi op zijn naam zou schrijven. Maar uiteraard kon Caruana er niet vanuit gaan dat
Anand dat huzarenstukje even zou gaan waarmaken. Svidler zou zijn landgenoot Karjakin wel erg in de steek laten, dus moest de Amerikaan er een partij van maken waarin die op buigen of barsten zou komen te staan.
Dit gebeurt er als het Kandidatentoernooi wint en de uitdager van de wereldkampioen wordt: Sergey Karjakin omringd door hordes journalisten. We ontwaren ook Dirk-Jan ten Geuzendam van New in Chess. (foto toernooisite)
En dat ging Caruana wonderwel af. Hij koos voor de Rauzervariant van het Siciliaans, een openingsvariant die hij al lang niet meer gespeeld had en die zijn tegenstander ongetwijfeld ook niet verwacht zou hebben.
Maar Karjakin is goed op de hoogte van zijn openingstheorie en hij koos voor een opstelling, waarin hij in elk geval de zwarte koning kon proberen te bestoken. Aanvankelijk slaagde Caruana in zijn opzet. Het werd een scherpe strijd die het uiterste zou vergen van beide spelers. En in veel varianten lonkte er voor hem een gunstig eindspel vanwege een betere pionnenstructuur. Op de 34ste zet nam de Amerikaan een moedige maar – naar later bleek – discutabele beslissing. Hij wilde graag met … d6-d5 zijn pionnencentrum naar voren spelen. Dat was enerzijds bedoeld om de activiteit van wits loper op b3 tot nul te reduceren, anderzijds ook meer controle over pion e6 (het doelwit in deze stelling) te krijgen. Maar Caruana vond dan zijn loper op c6 niet zo goed staan. Dus hij speelde eerst zijn loper naar g2 en wilde daarna met … d6-d5 een veld op e4 creëren waar zijn loper als een vorst zou staan. Eventuele aanvalskansen voor wit zouden daarmee volkomen aan banden zijn gelegd. Dit bleek wel wat veel gevraagd van de zwarte stelling. Op zet 36 wilde Caruana dan ook nog de witte toren ruilen en dan zou zijn strategie volledig hebben gezegevierd. Maar nu culmineerde zijn aanpak in een volkomen verrassend, maar volledig correct torenoffer van Karjakin. De Rus offerde een volle toren op d5 om het zwarte pionnencentrum te slopen en dat zag er op het eerste gezicht merkwaardig uit. Kon hij na de eenvoudige dekkingszet 38… Dc7 wel genoeg aanvalskracht ontwikkelen? Dat bleek inderdaad zo, want de wonderbaarlijke en ijzersterke 39. Dd5-f5! voldeed aan alle eisen. De zwarte koning werd nu aan alle kanten bestookt en dat bleek een te zware opgave om dat droog te houden. Omdat Caruana ook varianten die eventueel in remise door herhaling van zetten zou eindigen uit de weg ging, werd het snel duidelijk dat hij nu helemaal kopje onder zou gaan. Dat gebeurde ook. Toen Karjakin een geforceerd mat in drie op de schoen had, gaf Caruana het op. Een fantastische partij om zo een toernooi mee te eindigen en het moge duidelijk zijn dat Carlsen aan Karjakin een geduchte tegenstander gaat krijgen. Of hij in een WK-match meer moeite zou hebben gehad met Caruana zullen we dit jaar niet te weten te komen, want de Rus en de Noor gaan in november om de titel spelen.
Voor Giri eindigde het toernooi teleurstellend. Nadat hij alles gegeven had in de voorgaande partijen, was de accu nu een beetje leeg. Hij koos voor risicoloze voordeeltjes in de Catalaan, in de hoop dat tegenstander Topalov, die op een uitzichtloze laatste plaats zou eindigen, zichzelf zou opblazen. Dat deed de Bulgaar niet. Sterker nog: hij ruilde snel de dames en neutraliseerde de traditioneel moeilijke loper van c8 tegen de potentieel sterke Catalaanse loper op g2. Daarmee leek de muziek snel uit de stelling verdwenen en toen zich een zetherhaling aandiende, vonden beide spelers het wel best zo.
Kijk eens wat een mooie eindstand!
In de vierde ronde won ik van Erik van den Doel.
Daarna zat het mee tegen Stewart Haslinger.
Tegen Ducarmon stond ik totaal verloren, maar het werd toch remise.
Lees meer >
Over Karjakin-Caruana en over wie het goed en minder goed heeft gedaan.
In de laatste ronde in het Kandidatentoernooi te Moskou ging het nog maar tussen twee spelers: Sergey Karjakin en Fabiano Caruana. Zij gingen samen aan de leiding en moesten toevallig ook nog tegen elkaar. Het werd een formidabel gevecht, waarin Caruana moest winnen, maar door een fantastisch torenoffer van Karjakin in een regelrechte koningsaanval verslagen werd. Karjakin dus de winnaar van dit Kandidatentoernooi! Anish Giri kwam met wit niet verder dan een wat bloedeloze remise tegen Veselin Topalov. Ook de andere twee partijen Nakamura – Aronian en Svidler – Anand eindigden in een puntendeling.
Het was duidelijk wat de partij van de dag ging worden: Karjakin-Caruana.
Het reglement had bepaald dat Karjakin bij een remise de uitdager van wereldkampioen Magnus Carlsen zou worden. Alleen als hun onderlinge partij in remise zou eindigen, Viswanathan Anand met zwart van Peter Svidler zou winnen, was er wat meer ruis op de lijn. Dan zou Caruana degene zijn die het toernooi op zijn naam zou schrijven. Maar uiteraard kon Caruana er niet vanuit gaan dat Anand dat huzarenstukje even zou gaan waarmaken. Svidler zou zijn landgenoot Karjakin wel erg in de steek laten, dus moest de Amerikaan er een partij van maken waarin die op buigen of barsten zou komen te staan.
En dat ging Caruana wonderwel af. Hij koos voor de Rauzervariant van het Siciliaans, een openingsvariant die hij al lang niet meer gespeeld had en die zijn tegenstander ongetwijfeld ook niet verwacht zou hebben.
Lees meer >
