Omdat collega verslaggever Richard Vedder u al in geuren en kleuren heeft verteld wat er vandaag bij de heren gebeurde, probeer ik u bij te praten over het NK dames in Amsterdam. De twee vriendinnen die voor de ronde samen door Amsterdam wandelen (zie nevenstaande foto van Anne Haast en Lisa Hortensius) op weg naar het Tropenmuseum zijn op de gevoelige plaat vastgelegd door onze ‘paparazzifotograaf’ Harry Gielen.
Lees meer >
Zou Nederland zijn jongste schaakkampioen ooit krijgen? Vooralsnog zijn de voortekenen gunstig want Jorden van Foreest zette zijn zegereeks in het Nederlands Kampioenschap te Amsterdam voort door ditmaal met zwart Benjamin Bok kansloos te laten. Omdat zijn naaste concurrent Loek van Wely niet door de verdediging van Sipke Ernst heen kwam, is Jorden zelfs een half punt uitgelopen op de meervoudige titelhouder. Sterker nog: hij moest flink zijn best doen om er een half punt uit te slepen.
Lees meer >
Jorden van Foreest blijft fier aan de leiding in het NK schaken te Amsterdam. In het Tropenmuseum nam hij Erik van den Doel, die met zwart keihard voor de winst ging, een gecompliceerd eindspel af. Daarmee blijft de jonge Groninger koploper na twee ronden. Titelpretendent Loek van Wely blijft in zijn voetspoor. Hij won met wit van Dimitri Reinderman die in het late middenspel de problemen niet meer de baas wist te worden. De overige partijen die tussen Erwin l’Ami en Sipke Ernst en Jan Werle en Benjamin Bok eindigden in remise.
Bij de dames is titelverdedigster Anne Haast vandaag meermalen door het oog van de naald gekropen. Zij kwam in onoverkomelijke moeilijkheden tegen Iozefina Paulet, maar die zette op beslissende momenten niet door. Sterker nog: nadat zij een aantal kansen op een vol punt had laten liggen, ging zij zelfs aan het eind van deze slijtageslag nog onderuit. Haast toonde zich in het verre eindspel de meest handige. Met dit resultaat is zij mede op kop gekomen met Anna-Maya Kazarian en Smaranda Padurariu die allemaal op 1½ uit 2 staan. Anna-Maya klopte met wit een van twee winnaressen van gisteren, Linda Jap Tjoen San. Smaranda versloeg op haar beurt Martine Middelveld.
Twee oud-kampioen van Nederland: Van Wely-Reinderman (foto Harry Gielen)
De partij tussen de twee oudkampioenen van Nederland, Loek van Wely en Dimitri Reinderman trok vandaag de meeste aandacht. Vanuit een Konings-Indische volgorde leidde Dimitri het spel in de banen van een Benoni. Als speler die zich ook graag bedient van het Hollands, kon hij het niet laten om op een gegeven moment ook met …f7-f5 te komen. Dat bleek een tweesnijdende zet te zijn. Wit had licht voordeel maar veel was er niet aan de hand. Toch speelde de witte stelling – naar bleek – wat gemakkelijker want op geruisloze wijze kwam zwart in de problemen. In het late middenspel kwam zwart toch met wat gaten in zijn koningsstelling te zitten en daar wist Loek heel handig van te profiteren. Toen twee zware stukken bij de zwarte koning op bezoek kwamen, restte de zwartspeler weinig anders dan zich te laten matzetten. Hetgeen hij dan ook letterlijk toeliet.
Lees meer >
Het NK schaken in Amsterdam is met een daverende verrassingen begonnen. Neerlands jongste grootmeester en debutant, Jorden van Foreest klopte in een fantastische aanvalspartij een van ’s lands meest solide grootmeesters en de laatste jaren vaste waarde voor het Nederlandse landenteam, Erwin l’Ami.
De overige partijen eindigden, de meeste niet zonder strijd, in remise. Daarvan was het misschien het meest opvallend de puntendeling tussen Benjamin Bok en titelfavoriet Loek van Wely. Bij de dames kwamen er twee partijen tot een beslissing. Linda Jap Tjoen San versloeg in een wilde partij Martine Middelveld. En Iozefina Paulet ontfutselde Arlette van Weersel een pionnetje en wist dat in het verre eindspel te verzilveren. Titelverdedigster, Anne Haast, kwam met zwart niet door de verdediging van debutante Smarana Padurariu heen en moest genoegen nemen met een half punt.
Het titanenduel tussen Jorden van Foreest en Erwin l’Ami (foto Harry Gielen)
De partij tussen Van Foreest en l’Ami trok vandaag de meeste aandacht. Na een Schotse opening, waarin de zwartspeler de laatste mode op het bord had gebracht, ontstond een stelling waarin zwart op een gegeven moment een discutabel plan koos. De jonge Groninger wist met een paar venijnige zetten de samenhang tussen de zwarte stukken danig te verstoren. Die trok daarom aan de handrem en moest dat bekopen met een paar verzwakkingen. Dit alles resulteerde in een mooi kwaliteitsoffer van Van Foreest. In ruil voor zijn toren op e1 tegen een loper, veroverde hij de zwarte velden. Daarmee kon hij matkansen tegen de zwarte koning creëren. Die kon hij combineren met een ver opgerukte witte pion op c7 die daar als een soort handenbindertje de zwarte stukken op hun plaats hield. Gezegd moet worden dat Jorden de ene rake klap na de andere uitdeelde. Met een hele reeks fraaie en onverwachte wendingen slaagde hij erin de hele zwarte stelling te ontregelen. Dat mag gezien worden als een puike prestatie want l’Ami staat erom bekend dat hij – zelfs door de absolute wereldtop – nauwelijks omver te krijgen is. Toen Van Foreest een heleboel materiaal had buitgemaakt en de zwarte stelling zo’n troosteloze aanblik gaf, vond de Woerdenaar dat het genoeg geweest was voor vandaag. Daarmee is Van Foreest de ongedeelde koploper!
L’Ami mag zijn wonden gaan likken; op een of andere manier heeft hij een gestoorde relatie met Nederlandse Kampioenschappen. Hij is een van de Nederlandse topspelers die nooit kampioen is geweest.
Lees meer >Op de eerste speeldag van het Open Kampioenschap van Dieren kreeg ik een mail van de journaliste. “Voor de Gelderlander ben ik vanavond op Polysport voor een sfeerverslagje op de camping en bij het hotel. Verblijft u daar toevallig ook?” Dat las ik natuurlijk pas ’s avonds, in mijn kamer, maar ik stuurde toch maar een mail terug. Net op tijd las ze dat en even later hadden we een gesprekje van ongeveer een kwartier, waarvan uiteindelijk een paar regels in haar verslag. Ik legde onder andere uit dat bij schaken, meer nog dan bij andere sporten, één moment van onachtzaamheid fataal kan zijn. Je kan bij tennis of volleybal drie matchpoints tegen hebben, maar je hebt dan nog steeds het resultaat in eigen hand. Maar bij het schaken kan je vier uur lang goed spelen, een fout maken, de rest van de partij ook goed spelen en toch verliezen. Het is eigenlijk nog erger: één zet kan het verschil tussen een goed en slecht toernooi zijn. Maar terwijl ik nog uitlegde wist ik nog niet dat me dat min of meer zou gebeuren.
Vorig jaar haalde ik 4.5 punten voor de rustdag, o.a. door een overwinning met wit op Stefan Beukema en een snelle remise met zwart (in de vijfde ronde) tegen Ikonnikov. Vervolgens won ik het toernooi. Daarom ging ik dit keer ook wel met vertrouwen de rustdag in, want weer won ik met wit van Beukema en speelde ik snel remise met zwart tegen de Rus.
Er was echter wel een verschil: dit jaar moest ik in de derde ronde al tegen een grootmeester en dat leverde een extra halve verliespunt op. In die partij was de opening wel interesssant.
Lees meer >
De laatste week werden in Borne, zoals de laatste jaren de traditie was, de Open Nederlandse Jeugdkampioenschappen gehouden. In maar liefst acht leeftijdscategorieën werden er Open Nederlandse jeugdkampioenschappen uitgevochten. De organisatie had zelfs voor de jongste jeugd twee soorten toernooien in petto. Een toernooi waarin de deelnemers uit de F, G en H-categorie apart konden deelnemen en een toernooi waarin deze categorieën bij elkaar werd gevoegd.
Lees meer >Wat zou coach Vladimir Tukmakov gedacht hebben toen Anish Giri hem vertelde in verwachting te zijn van een kind? Hij zal hem ongetwijfeld gefeliciteerd hebben, maar wel met de gedachte “Als dat maar geen karrevrachten met elopunten gaat kosten…” Helaas lijkt dat toch het geval te zijn, en de spruit is nog niet eens op aarde. Virtueel staat Giri niet eens meer in de top 10 van de wereld. In St. Louis ging het lange tijd niet eens zo slecht met onze landgenoot, maar door de laatste twee partijen te verliezen eindigde hij op min drie en een ongedeeld laatste plaats. Voor de tweede toernooi op rij… Beter nieuws was er voor Wesley So, twee remises in de laatste twee ronden waren genoeg om zijn ongedeeld eerste plaats te handhaven en hij won dus het toernooi.
De achtste ronde was op zich een ideale gelegenheid voor Giri om weer eens een vol punt te scoren. Hij moest met wit tegen Peter Svidler, die tot dan toe al drie keer had verloren, en nog geen partij gewonnen. In de opening bereikte “De artiest” echter weinig, niet meer dan een gelijke stelling. Dan kun je gewoon doorspelen, maar het werd een pionoffer, een pion waarvoor wit compensatie kreeg, compensatie genoeg om niet te verliezen, maar eigenlijk geen compensatie waarmee je serieus op winst mag hopen. En voor remise moest er eigenlijk ook wel nauwkeurig gespeeld worden. Dat gebeurde niet, langzamerhand werd de compensatie minder, zwart won zelfs een tweede pion en toen was het alleen nog een kwestie van geen grote fouten maken. Dat deed Svidler niet, al scheelde het op een gegeven moment naar zijn zeggen weinig.
Loek van Wely kwam dit jaar naar het Hogeschool Zeelandtoernooi in Vlissingen met maar één doel voor ogen: winst in een van de belangrijkste Nederlandse zomertoernooien. Vorig jaar is het toernooi hem niet goed bekomen en voor die prestatie had hij wat goed te maken. In mijn vorige verslag kon u al lezen dat hij als enige met 6 uit 6 was begonnen. In de zevende ronde probeerde hij met wit lange tijd om de solide Rus Konstantin Landa omver te krijgen. Het lukte hem om de minderheidsaanval in een klassiek Damegambiet op voorbeeldige wijze door te zetten, maar vervolgens kwam hij toch niet in de buurt van de overwinning.
De Rus hield de deur keurig op slot en op een gegeven moment vond King Loek dat het mooi geweest was. Dan maar met zwart proberen de onbekende en niet te onderschatten Chinese speler Ke Mu te verslaan. Van Wely pakte de opening heel slim aan. Hij duwde zijn tegenstander in een stelling waarin hij zijn superieure strategische inzicht kon benutten. Vanaf zet vijf zadelde hij zijn tegenstander op met een dubbelpion en toen de Chinees er maar meteen pionoffer van maakte, had Loek wat hij wilde. Een pluspion vindt Van Wely altijd al prettig en de compensatie uit de stelling halen, kan hij als geen ander. Al heel snel tekende zich een overwinning af, maar die moest heel zorgvuldig binnen gehengeld worden. Loek nam er de tijd voor en zonder ook maar een spoor van tegenkansen toe te laten, werd de tegenstander naar de rand van de afgrond geduwd. Met bijna satanisch genoegen offerde Loek een kwaliteit om met zijn reuzenpaard de een na de andere pion het bord te halen. Toen hij er inmiddels vijf had geconsumeerd vond de tegenstander eindelijk dat hij genoeg had gezien. Daarmee stond de toernooiwinst inmiddels vrijwel vast. Overigens scoorde Mu zijn derde IM-norm en is hij hiermee inmiddels Internationaal Meester geworden.
Lees meer >
Het moet soms frusterend zijn voor Anish Giri. Je speelt goede partijen en krijgt voordeel, maar toch wordt de partij steeds maar remise. “Om te winnen moet ik zelf nauwkeurig spelen en de tegenstander moet fouten maken”, aldus de man die deze maand zijn Nederlandse titel zal kwijtraken, “maar met Gods hulp zal het een keer lukken om te winnen!” Hij is overigens nog steeds niet de speler met de meeste remises, dat is Caruana, die zeven remise speelde in evenveel ronden en verklaarde een Giri aan het doen te zijn (Hij had liever een Caruana gedaan, want dat zou zeven uit zeven betekenen…) Bovenin heeft So de leiding overgenomen van Topalov door de onderlinge partij te winnen. Dat geeft de volgende stand:
Lees meer >In het Hogeschool Zeelandtoernooi hebben de hoge ratinghouders het niet gemakkelijk. De opkomende jeugd en Nederlandse subtopspelers leggen de titelhouders het vuur na aan de schenen.
De nummer één van de ranglijst, de Indiase grootmeester Krishnan Sasikiran (2658) moest in de derde ronde al een halfje inleveren de Duitse FM Thore Perske (2377). Daar bleef het niet bij, want na een overwinning op de Nederlandse IM Migchiel de Jong (2342),
Lees meer >
