4 augustus 2014 21:22 Dimitri Reinderman
In de derde ronde trof het Nederlands viertal een van de toplanden, de Verenigde Staten met de twee wereldtoppers Nakamura en Kamsky. Het leek in het begin erop dat Nederland zou gaan verliezen: weliswaar hield Giri met zwart Nakamura soepel op remise, maar Van Wely verloor snel een pion en blunderde vervolgens in een moeilijk toreneindspel. Het moest dus van de witpartijen komen, waar L’Ami tegen Kamsky in een bijna-eindspel ongeveer gelijk stond en Van Kampen misschien een klein plusje had tegen Akobian. "Grote druk voor Van Kampen, want hij moet winnen" zeiden de commentatoren al. Maar die hadden buiten de techniek van Erwin gerekend. Terwijl hij zijn stukken perfect neerzette bleef Kamsky passief afwachten en langzaam werd zwart vastgeschroefd. Koning erbij, torens ruilen, koning pakt pion op a7, punt is binnen! Ondertussen had Van Kampen het loperpaarplusje geconsolideerd in het eindspel. Blijven proberen, wachten op het foutje… en dat kwam! Akobian liet een afwikkeling naar een pionneneindspel toe dat gewonnen bleek voor wit. Nederland wint van Amerika!
Nakamura – Giri
Nakamura kwam in de Taimanov/Engelse aanval met een nieuwtje op zet 10, maar dat zal waarschijnlijk weinig navolging krijgen. Giri speelde ook op zet 10 een goed nieuwtje, (ja, twee nieuwtjes in een partij is mogelijk). 13…Tc8 voorkomt lange rokade (wegens slaan op a3) en kort rokeren is niet wat wit wil in dat systeem. Nakamura zag daarom niets beters dan een zetherhaling forceren.
1. e4 c5 2. Pf3 Pc6 3. d4 cxd4 4. Pxd4 e6 5. Pc3 Dc7 6. Le3 a6 7. a3 b5 8. Dd2 Pf6 9. f3 Le7 10. Df2 Pe5 11. Le2 Lb7 12. Pb3 Tc8 13. Lb6 Db8 14. La7 Dc7 15. Lb6 Db8 16. La7 Dc7 1/2-1/2
Lees meer >