Schaaksite

En nog is Polen niet verloren…

Ik had vandaag gelegenheid om redelijk bijtijds in café de Zon aanwezig te zijn. Piet Peelen zat ontspannen van een bakkie koffie te genieten. Ojé dacht ik, die is vlot klaar in zijn partij tegen Sjoerd Plukkel.

Het bleek schijn, Piet had gewoon een lekkere voorsprong op de klok en had besloten deze tijd aangenaam te besteden.

Een korte blik op de borden leerde dat Twan met verdomd veel lef zat te schaken…met kloten zo u wilt. Datzelfde gold trouwens voor Enrico Blees die zich duidelijk had voorgenomen om niet weggeblazen te worden. Strijd op de borden, zo willen we het zien.

Ondertussen liep het voorcafé vol met diverse bekenden uit de schaakwereld. Een lollig ons kent ons treffen dus, wat arbiter Joost tot ingrijpen noopte: rustig heren! De groep verhuisde van de bar naar het raam. Mooi.

Tenenkrommend spannend…

Hard en heftig. Meer kan ik niet zeggen over de vlotte overwinning die Sahaj Grover boekte op Enrico Blees. De jonge Indiër is nu hard op weg naar een grootmeesterresultaat, en wellicht de toernooi overwinning. Razend knap in dit veld. Sjoerd kon helaas weer geen potten breken, het eindspel was de hobbel. Roeland profiteerde

Een paard aan de rand…

Fijne Schaakliefhebbers. Na alle commotie van gisteren lijken vandaag de gemoederen weer wat bedaard. Maar goed ook, want aan dat gedoe, hoe begrijpelijk ook, heb ik een hekel. De eerste partij van de dag die afgerond werd was tussen Arun Prasad en Sjoerd Plukkel. Vlot hard en heftig leek het zo. Sjoerd verdiend beter, maar dan moet hij het toch echt zelf doen. Veel te leren wellicht. Waar blijft Arun eigenlijk steeds? Na de partij beent hij met gezwinde Indiase pas de kroeg uit en is verdwenen….om de volgende dag weer net zo vriendelijk aan te schuiven.

UVS 2 gaat aan stellingsongeluk tenonder

wedstrijd verslag KNSB 3B: Apeldoorn 3 – UVS 2

Lasker 1 alleen aan kop na 'Hell of a Job'

De Aardappelbeurs trilde weer eens ouderwets op haar grondvesten in de wedstrijd tussen Lasker 1 en Schaakwoude 1 uit Damwoude in de 3e klasse A van de landelijke schaakcompetitie. Op papier leek dit treffen -Lasker stond na 2 ronden gedeeld eerste en Schaakwoude laatste- een gelopen race, maar in de praktijk was er sprake van een ‘hell of a job’.

Lasker begon overigens flitsend na 2 goede rechtlijnige overwinningen van Erik Bosma en Jan Hibma. In hoeverre de nieuwe stoelen hierin een rol speelden zal wel altijd een raadsel blijven, maar Erik en Jan konden na ruim 2 uur spelen comfortabel achter over leunen. Erik won met wil al snel een pion en toen hij een tweede arresteerde, moest hij nog wel even nauwkeurig spelen, maar dit was Erik wel toevertrouwd. Zijn torens beheersten alle belangrijke velden en zijn pionnen deden de rest. Jan Hibma snoepte een wit pionnetje mee -weliswaar een dubbelpion- en kwam middels een paar venijnige tactische wendingen zienderogen beter te staan. Middels een kwaliteitsoffer besliste hij uiteindelijk de partij in stijl.