De opstelling…
Het ambt van teamleider is niet altijd gemakkelijk. Neem nu die van En Passant 2. Die krijgt vrijdagavond de zoveelste afmelding te verwerken en kan dus nog op zoek naar iemand die binnen 24 uur achter het bord dient plaats te nemen in een wedstrijd waarin de laagste elo bij de opponent hoger is dan de hoogste elo in je eigen team. Maar het lukte en als die invallers dan nog scoren ook is het helemaal feest. Alleen jammer dat zo’n wedstrijd dan met 4,5-3,5 verloren wordt. Maar goed, evengoed een hoopvol gegeven dat de achtervang tot scoren in staat is.
Leuker dan de zoektocht naar invallers is voor een teamleider het componeren van de juiste opstelling. Daar kun je je natuurlijk gemakkelijk vanaf maken door iedereen op volgorde van elo te zetten. Of op alfabetische volgorde, da’s ook makkelijk! Guido de Romph echter is altijd druk doende met zijn strijdplan, zijn ideeën over hoe de opstelling van de tegenstander eruit zal zien en hoe hij zijn eigen opstelling dan kan aanpassen om dat strijdplan van de tegenstander te doorkruisen en zijn eigen strijdplan er door te drukken. Nog altijd vertelt hij glimmend van trots hoe hij Erwin l’Ami ooit op bord zes zette in een wedstrijd tegen Rotterdam omdat hij hem tegen Kunin wilde laten spelen. En warempel!
Het was te verwachten: de twee sterkste spelers van HSG 1 waren verhinderd en dan spelen tegen de reserves van regerend Nederlands Kampioen, Kennemer Combinatie 2, dat wordt een zware dag.
Ook de tweede ronde van de KNSB-competitie is met 5.5-4.5 gewonnen. Daardoor gaat HMC Calder samen met LSG en En Passant aan de leiding. Op 4 november volgt de onderlinge confrontatie met LSG. SISSA trad met een incompleet team aan en daardoor stonden we al met 2-0 voor. Ze hadden nog geprobeerd een blik Duitsers open te trekken, maar dat blik liet zich niet openen. Hierdoor moesten Martijn en Rob zich maar vermaken met boterhammen eten, bier drinken en snelschaken. Lees verder op 
