Het lijkt wel een wet te zijn: hoe populairder de sport, des te hardnekkiger wordt er vastgehouden aan idiote regels. Regels die onnodig ingewikkeld zijn, die ingehaald zijn door de huidige stand van de techniek of die het werk van een scheidsrechter onnodig moeilijk – lees: praktisch onmogelijk – maken. De regels – of systemen – waar het om gaat gaan meestal ook ten koste van de puurheid van de sport.
Lees meer >Bij vrijwel alle competities en toernooien wordt tegenwoordig gespeeld met een speeltempo met increment, een tijdstoevoeging per zet. Zo is het KNSB-tempo 1 uur 30 + 30 minuten met 30 seconden increment per zet vanaf de start. En dat betekent dus blijven schrijven, tot de laatste zet! Bij de onderbonden zie je vaak een tempo van 1.40 + 10 seconden increment of 1.30 + 15. Ook bij rapid en snelschaak zien we een tijdschema met increment steeds vaker verschijnen.
Lees meer >Mijn kinderen zijn alle drie lid geweest van de schaakclub. En hebben les gekregen volgens de methode Withuis/V&D. Vanuit het rode en groene boek, die bij mij beide nog tussen de schaakboeken staan. De oudste heeft het koning-diploma behaald en heeft het daarna voor gezien gehouden. Hij prefereerde orgel- en pianoles. Nummer twee bleek een getalenteerd voetballertje. Dan moet er veel getraind worden en is er geen ruimte meer voor iets anders.
Lees meer >De column van Hans gaat exclusief over dames (van vlees en bloed, niet van hout/plastic).
Hoe is het mogelijk dat van een land met slechts 3.7 miljoen inwoners acht schaaksters, elf als we de schaaksters uit dat land die nu elders vertoeven ook meetellen, in de top 100 van de wereld staan? Voor het evenaren van deze prestatie zou Nederland met zijn 17 miljoen inwoners de helft van de top 100 moeten leveren,
Lees meer >Klinkt schaken u als muziek in de oren? Lees dan de column van Jan Willem.
Het gezellige gekwek waar kantoortuinen, hardloopgroepen en volle trams om bekend staan zul je in Nederlandse schaakclubs niet horen. Tussen 8 uur en half 11 ‘s-avonds kun je in de meeste schaakzaaltjes een speld horen vallen. En wie het toch waagt om iets te zeggen kan op dodelijke blikken van zijn clubgenoten rekenen.
Lees meer >Onlangs stond op de site van SV Promotie (www.svpromotie.nl) te lezen dat Pauline van Nies gepromoveerd was aan de TU Delft, achtentwintig jaar jong.
Pauline moet ergens aan het begin van het millennium lid van onze schaakclub zijn geworden. In mijn partijenverzameling heb ik uit die beginperiode twee partijen tegen haar. Ik won ze beide en in een geval met veel geluk. Een derde partij zit niet in mijn verzameling.
De zaterdag voor de Landelijke verkiezingen wordt er geflyerd, door alle partijen. Als je genoeg mensen hebt, wordt er al eerder gestart: de zaterdag er voor en een koopavond. Ook na ‘de’ zaterdag is er campagne-activiteit bij voorbeeld op de stations. Maar het zwaartepunt is en blijft toch het campagne voeren op ‘de’ zaterdag bij de winkelcentra. Als afdelingsvoorzitter ontkom ik natuurlijk niet aan mijn lot: ik moet meedoen. Dat is hoognodig om een voldoende aantal mensen op de been te brengen om een heel winkelcentrum te aan te kunnen.
Lees meer >Schaakpartijen met analyses, schaakverhalen en een mooie jongedame (ze is al 18 geworden, want dit is een site voor nette mensen).
Wat wilt u dus nog meer? Dit vindt u alleen in de column van Hans!
Lees hem gauw op deze zonnige zondag. Klik hier !
U weet misschien dat Marco van Basten pleitbezorger is van drastische veranderingen in de spelregels van het voetbal, met als belangrijkste voorstel de afschaffing van de buitenspelregel. Zijn doel is het vergroten van de attractiviteit van het spel; zonder buitenspel wordt de speelzone voor de voetballers een stuk groter zodat de spelers op basis van techniek en snelheid kunnen opereren in plaats van op basis van hun judo- en worstelkwaliteiten.
Lees meer >Een tijdje geleden werd ons gevraagd een hele zondagmiddag op te passen op drie buurkinderen.
Natuurlijk zeiden we ja. We hebben er zelfs ruimte voor gemaakt door de afspraak die we hadden te verplaatsen naar zaterdagmiddag. Het is immers een vreugde iets voor een ander te kunnen doen.
‘Wie goed doet, goed ontmoet’ is zeker geen loos gezegde. Mijn buurman heeft een uitgebreide inventaris aan gereedschappen en is altijd bereid die ten mijne faveure in te zetten.
