Het zit er weer op. De kaarten in de Meesterklasse zijn geschud en enigszins verrassend nemen we afscheid van de club die het langst van allemaal op het hoogste niveau aanwezig was, zelfs een tijdje met twee teams: Pathena Rotterdam. Toen ik als schooljochie het schaken begon te volgen was ik voor Volmac Rotterdam, want daar zaten mijn favorieten Kortchnoi en Timman aan de borden. En met die overdaad werden ze ook bijna altijd kampioen in die jaren.
Met de auto is het ongeveer een kwartier rijden tussen Bussum en Bunschoten-Spakenburg, maar voor de streekderby BSG-En Passant moesten de spelers minstens een halfuur verder rijden. Gezellig werd het wel, met de hele Meesterklasse. LSG was al kampioen, maar in de derby stond nogal wat op het spel: plaatsing voor de Europacup. Dat succes ging naar BSG, dat voor de vierde keer dit seizoen met 5,5-4,5 won. Twee jaar geleden verloor BSG vier keer met die cijfers en degradeerde de ploeg. Nu werden de Bussumers derde. Hieronder een verslag van Edwin Baart, die tot en met vorig seizoen teamleider was en er nu weer eens bij was.
Op een dag dat het eigenlijk te mooi weer was om te gaan schaken, werd de gezamenlijke laatste ronde van de meesterklasse afgewerkt bij Kennemer Combinatie in Bloemendaal. In een zonovergoten mooie locatie met slechte herinneringen kon landskampioen LSG freewheelend zich veroorloven te verliezen van gastheer KC en kende de competitie onderin nog een verrassende ontknoping.
Statistieken vooraf: Bij BSG speelden dit keer Robin van Kampen en Florian Grafl mee, bij En Passant ontbrak Erwin l’Ami en speelde Hans de Vries mee.
Lees meer >Hierbij de partijen van de wedstrijd Pathena/Rotterdam – Groninger Combinatie. Twee clubs die volgend jaar aan de bak moeten om weer terug te keren naar de Meesterklasse.
Ontsnapping aan degradatie in de laatste ronde. Succesvolle dag dus voor MuConsult.
| Klasse | Kampioenen | Degradanten |
| M | LSG IntelliMagic | Pathena Rotterdam en Groninger Combinatie |
| 1A | Charlois Europoort | Messemaker 1847 en AAS |
| 1B | De Stukkenjagers | De Pion en De Toren Arnhem |
| 2A | SG Max Euwe | Almelo en Lonneker |
| 2B | Caissa-Eenhoorn | ZSC-Saende en HSG |
| 2C | Voorschoten | LSG 3 en HWP Sas van Gent 2 |
| 2D | Vianen/DVP | PION en HMC Calder 2 |
| 3A | Emanuel Lasker | Groninger Combinatie 3 en Philidor 1847 2 |
| 3B | WSG Winterswijk | Philidor 1847 3 en Qonnected Hardenberg 2 |
| 3C | BSG 2 | Paul Keres 4 en SG Max Euwe 3 |
| 3D | Paul Keres 2 | De Amstel en De Wijker Toren 2 |
| 3E | Oegstgeest ’80 | Caissa 4 en De Waagtoren 2 |
| 3F | DSC Delft 2 | RSR Ivoren Toren 2 en De Baronie |
| 3G | CSV | Sliedrecht 2 en ZSC |
| 3H | RSC ’t Pionneke | De Drie Torens en De Pion 2 |
In de 9e ronde moest ik met SMB uit spelen tegen De Toren 2. Er stond nogal wat op het spel. SMB moest minimaal gelijk spelen om handhaving in 3C in eigen hand te hebben. De Toren 1 moest tegen kampioen De stukkenjagers in dezelfde zaal ook goede zaken doen om degradatie te voorkomen. Helaas verloor SMB, maar gelukkig verloren de concurrenten van SMB ook, waardoor we nipt als 8e gehandhaafd zijn.
Twaalf jaar geleden vestigde ik in onder andere Schaakmagazine de aandacht op Tom de Ruiter, die zijn 400e partij in de KNSB-competitie had gespeeld. Toen vroeg ik me nog af of dat uniek was, of dat meer mensen dit hebben bereikt. Nu hij ruim een week geleden zijn 500e partij heeft gespeeld, weet ik het zeker. Het record van De Ruiter zal nooit worden geëvenaard.
Tom de Ruiter bij een toernooi voor 80-plussers op het Max Euwe Plein. Foto: Dirk Goes.
Tom de Ruiter werd geboren in 1933. In 1951 viel hij, als achttienjarige, in in het tweede team van De Dom uit zijn woonplaats Utrecht. Dit was toen kennelijk een sterke club, want ook het tweede team speelde in de landelijke competitie. De Ruiter won zijn debuutpartij tegen Hengelo. Na 32 partijen voor De Dom verhuisde hij in 1957 naar het grotere SC Utrecht. Daarvoor speelde hij 71 partijen.
De Ruiter was een topspeler binnen de Sticht-Gooise Schaakbond. Hij werd persoonlijk kampioen in 1956, 1964, 1966 en 1967. Een rivaal van hem was Dick van der Lijn, die kampioen werd in 1962 en 1963.
Van der Lijn was leraar aan een middelbare school in Naarden, De Ruiter in Utrecht. Toen de school in Naarden een nieuwe directeur zocht, kwam Van der Lijn op het lumineuze idee die vacature persoonlijk bij zijn schaakrivaal onder ogen te brengen. De Ruiter kreeg de baan, verhuisde naar Naarden en werd lid van BSG in Bussum. Naarden is een buurgemeente van Bussum zonder eigen schaakclub, bovendien speelde BSG toen al (heel lang) op het hoogste niveau.
Kort daarna bereikte Tom de Ruiter het sportieve hoogtepunt in zijn schaakcarrière. Zowel in 1969 als in 1970 plaatste hij zich voor het Nederlands kampioenschap. In 1969 werd hij ‘slechts’ tiende van de twaalf, maar versloeg kampioen Hans Ree. Tegen Kick Langeweg, die samen met Ree eerste werd, speelde hij remise. Een jaar later werd De Ruiter gedeeld zevende.
Lees meer >
