Schaaksite

Strategic Chess Exercises

29 mei 2018 13:53 Jordy Schouten 0

Tegenwoordig worden schakers opgeleid door middel van de stappenmethode en daarmee worden hun tactische inzichten goed verbreed en daarnaast zijn er ook verschillende boeken en websites die vol staan met tactiek opgaves om mee te kunnen trainen. Ik zelf heb hiervan ook maar vaak genoeg gebruik gemaakt in mijn schaakcarrière. Wat trucjes vinden in een stelling is het probleem dan ook niet van vele schakers, maar kunnen ze ook altijd zien of ze goed staan zonder dat daarbij een materialistisch verschil komt kijken? Ik maak mezelf hier ook schuldig aan dat dit niet altijd lukt. Natuurlijk zie je het wel eens, maar op het gebied van strategie ondervind ik zelf een stuk meer problemen dan in het tactiek gedeelte. Toen ik dan ook het boek Strategic Chess Exercises van Emmanuel Bricard (peakrating: 2511) voorbij zag komen had ik snel interesse om dit boek door te werken.

Candidate Moves

22 mei 2018 21:51 Mark Haast 0

Na Play 1…b6 (2005), The Philidor Files (2007) en Play the Scandinavian (2010) komt de Franse grootmeester Christian Bauer in 2018 met een nieuw boek, Candidate Moves. Na drie openingsboeken was het tijd voor iets anders. Aan de hand van 41 partijen van Bauer worden een viertal thema’s besproken: kwaliteitsoffers, tactische stellingen, koning in het centrum en rustigere partijen. Opvallend hierbij is dat iedere partij tweemaal wordt behandeld: één keer vanuit het witte perspectief en één keer vanuit het zwarte perspectief.

Bauer is geen onbekende in Nederland. Zo heeft hij afgelopen Pinksterweekend nog het Limburg Open (gedeeld) op zijn naam geschreven. Iets wat hij in 2017 ook al had gepresteerd. Het jaar daarvoor werd hij gedeeld tweede. Drie van de geanalyseerde partijen zijn afkomstig uit dat toernooi. Dat Bauer een sterke grootmeester is, blijkt eveneens uit zijn piekrating van 2682. Daarnaast heeft hij driemaal het kampioenschap van Frankrijk gewonnen.

Boekrecensie – The Art of the Tarrasch Defence

15 mei 2018 9:00 Koen Leenhouts 4

Toen ik in 2012 met enkele vrienden van de Koninklijke Brugse schaakkring een toernooi in het Spaanse Benasque speelde, waren twee van hen, Frederic Decoster en Linton Donovan, in de ban van de Tarrasch-verdediging. Ik was toen net begonnen met het spelen van 1. d4 en met de nuances en subtiliteiten van de Tarrasch-verdediging was ik onbekend. In mijn onwetendheid ging ik ervan uit dat wit makkelijk spel had tegen de geïsoleerde pion op d5. Dat was natuurlijk wel erg kort door de bocht aangezien veel giganten uit het verleden de Tarrasch in hun repertoire hadden. Frederic en Linton lieten me toen zien welke gevaarlijke ideeën zwart tot zijn beschikking heeft en sindsdien had ik altijd wat schrik om de Tarrasch tegen te krijgen, wat ook weer overdreven was. In 2011 verscheen het boek The Tarrasch Defence van Jacob Aagaard en Nikolaos Ntirlis wat gerust een standaardwerk genoemd mag worden. Het boek leidde tot een opleving van de opening die vooral populair was in de jaren 70 en 80. Sinds 2011 heeft men natuurlijk niet stilgezeten en volgens de laatste stand van de theorie heeft zwart volgens mij wat probleempjes. Ik was dus benieuwd wat Alexey Bezgodov zou vertellen in The Art of the Tarrasch Defence dat eind 2017 verscheen bij uitgeverij New in Chess.

Boekrecensie: over gemoderniseerde openingen

8 mei 2018 11:42 David van Kerkhof 8

Het bouwen van een openingsrepertoire is voor elke schaker een uitdaging. Een opening moet dan ook aan aardig wat eisen voldoen: het moet leuk zijn om te spelen, mag niet teveel werk kosten en je wil er liefst ook nog veel punten mee scoren. Heb je eenmaal een repertoire gekozen, moet je ook nog omgaan met wat je schaakomgeving van jouw openingsrepertoire vindt: de een beschimpt je omdat je een ‘incorrecte’ opening speelt, de ander vindt dat je je niet mag bezighouden met hoofdvarianten omdat je aan een ‘rat race’ zou meedoen.

De kritiek van een ander leert je over het algemeen meer over diegene dan over jouzelf. De opmerking over de ‘rat race’ snijdt echter wel hout: openingsstudie kan je namelijk zien als een prisoner’s dilemma: liefst zou je allebei de openingswapens afgooien en een blotevuistengevecht aangaan, maar het is helaas voor iedere schaker rationeel om juist wél aan openingsstudie te doen. Zie de volgende tabel, waarbij ik voor het gemak heb aangenomen dat de twee schakers precies even goed kunnen schaken en dat hun mate van openingsstudie de enige onderscheidende factor is.

Recensie: The Modern Nimzo-Queen’s Gambit Declined Systems van Milos Pavlovic

In deze recensie bespreek ik het boek the Modern Nimzo-Queen’s Gambit Declined Systems van uitgeverij Thinkers Publishing, dat dit jaar is uitgekomen. De auteur is Miloš Pavlović (uitgesproken als Milosh Pavlovitsh), een Servische grootmeester die al verscheidene boeken op zijn naam heeft staan. Ik zal eerst een algemene inleiding van het boek geven, gevolgd door de eigenlijke delen en voorbeelden daaruit. Om het overzicht te behouden wordt van de gekozen fragmenten slechts een impressie van de inhoud gegeven, dus zonder het volledige commentaar zoals dat in het boek staat. Een extract van de eerste twintig pagina’s kan gevonden worden via deze link.

Vorm

De titel is een hele mond vol en de indeling van het boek doet op het eerste gezicht vreemd aan. De eerste vier delen gaan over het gesloten damegambiet, dat erna over het Catalaans en het laatste deel betreft het Nimzo-Indisch, maar deze beslaat wel honderd pagina’s en is daarmee de grootste. Het voordeel is hiervan dat alles waartegen zwart …e6/…Pf6 kan doen, besproken wordt, zoals Pavlović zelf in het voorwoord aangeeft.

Deel I-IV: geweigerd damegambiet

Tegenwoordig is het damegambiet overschaduwd door de diverse Indische systemen, maar dit boek introduceert enkele nieuwe ideeën, waarvan nog lang niet alle in de praktijk getoetst zijn.

How Ulf Beats Black

24 april 2018 7:09 Bram Klapwijk 3

Deze recensie is van het boek “How Ulf beats black: Ulf Andersson’s Bulletproof strategic repertoire for white”. Ulf Andersson, dat is toch de man wiens partijen je bestudeert voor het slapen gaan zodat je sneller in slaap valt? Een schuiver pur sang wiens speelstijl zó droog is dat zelfs het bestuderen van een partij je met frisse tegenzin vergaat? Of toch niet? Is het mogelijk dat je niet één, maar zelfs meerdere van zijn partijen achter elkaar met plezier doorneemt?

Korte biografie Koen Leenhouts

21 april 2018 9:00 Herman Grooten 0

Op Schaaksite treft u vanaf 10 april op dinsdag wekelijks een boekrecensie aan. Koen is een van de recensenten. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.

Ik ben Koen Leenhouts, 34 jaar en ik woon in IJzendijke in het westen van Zeeuws-Vlaanderen. Ondertussen ben ik alweer een hele tijd – sinds 2005 – Internationaal Meester. De laatste jaren speel ik vrij veel toernooien in binnen- en buitenland en in 2018 doe ik mee aan het NK in Amsterdam.

Korte biografie Daniël Zevenhuizen

20 april 2018 14:48 Herman Grooten 0

Op Schaaksite treft u op vrijdag wekelijks een boekrecensie aan. Daniël is een van de recensenten. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.

Mijn naam is Daniël Zevenhuizen. Sinds enige jaren alweer ben ik onderdeel van het recensieteam in de Boekenrubriek van Schaaksite. Des te meer reden om mezelf even voor te stellen. Sinds 2014 ben ik filosofiestudent.

Korte biografie David van Kerkhof

Op Schaaksite treft u vanaf 10 april op dinsdag wekelijks een boekrecensie aan. David is een van de recensenten. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.

Mijn naam is David van Kerkhof, geboren in Den Bosch en nu samenwonend in Rotterdam. Ik werk voor vier dagen in de week als strategisch adviseur op het gebied van informatiemanagement,

Korte biografie Bram Klapwijk

Op Schaaksite treft u vanaf 10 april 2018, eerst op dinsdag, maar daarna voornamelijk op vrijdag wekelijks een boekrecensie aan. Een van de recensenten is Bram Klapwijk. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.

Ik ben Bram Klapwijk, 24 jaar. Geboren in Amersfoort, maar opgegroeid in Hardenberg (Overijssel). Nadat ik het spel van mijn vader geleerd had,