Wat is jouw favoriete KNSB-locatie? Zit je graag in een bovenzaaltje van een café, met houten vloeren die ouderwets kraken bij iedere stap? Of speel je liever in een van de lokalen van de plaatselijke basisschool, met stoelen en tafeltjes bedoeld voor 12-jarigen en een kan koffie die vrijdag alvast is gezet?
Mijn eigen voorkeur ging uit naar een sportcomplex. Zo een waar we een paar maanden geleden in speelden.
Lees meer >Bij de meeste schakers (en wellicht ook andere denksporters) is de uitdrukking “in de denktank” wel bekend. Zo schreef Frank van Tellingen afgelopen woensdag nog in zijn verslag van ronde 5 van Tata Steel “Schijn bedriegt, want er zitten toch redelijk wat verstopte subtiliteiten in de stelling. Beide spelers moeten flink in de denktank, Praggnanandhaa het eerst, wat er op duidt dat hij deze openingskeus waarschijnlijk niet had verwacht.” Maar waar komt de uitdrukking eigenlijk vandaan?
Lees meer >
Met deze titel schreef Peter Doggers een indrukwekkend boek. Hij beschrijft de ontstaansgeschiedenis van het schaakspel en hoe dat spel eeuwenlang schrijvers, schilders, filmmakers, muzikanten, wiskundigen en wetenschappers geïnspireerd heeft. En nu, na een eeuwenoude geschiedenis, is schaken populairder dan ooit met wereldwijd honderden miljoenen die het spel spelen.
Hoe kwam het zover? Peter zat er met zijn neus bovenop en neemt ons mee in een verhaal dat sprekend lijkt op de successen van de grote tech-bedrijven (Big Tech) die op de golven van internet en digitalisering verbindingen tussen mensen wisten te leggen.
Dat ongeveer lijkt het boek te gaan brengen, getuige de tekst op de achterflap van het boek.
Lees meer >Sport beoefenen en kijken? Heerlijk. Ik houd van spelletjes, ofschoon niet altijd.
Ik lig in een appelflauwte als ik dit zie. En welk bordspel zien we? Schaken met drie, iets ‘afwijkends’ of..?
Wonderlijk genoeg zijn er mensen die Sergey Tiviakov saai vinden. Ik vermoed dat ze dan aan bepaalde partijen van hem denken. Maar ze kennen hem niet, of althans niet goed, zie: renzoverwer.wordpress.com/2024/03/19/sergey-tiviakov-wint-weer-een-toernooi/
Of zijn partij om het EK 2008 te winnen.
Dit jaar bracht Sergey een boek uit: Rock Solid Chess: Vol 2: Piece Play, samen met Yulia Gökbulut.
Lees meer >
De auteur vooraan tegen Manuel Bosboom, 2021. Foto: door Richard Vedder.
Wat is het verschil tussen een matige of zo u wilt gemiddelde schaker en een veel betere schaker?
Een gokje, en aanvulling is gewenst. Ik zie stukken, betere spelers zien clusters van stukken. Ik zie één kansrijke optie, zij zien er meerdere. Ik zie de open lijnen van nu, zij kijken naar de open lijnen van de toekomst.
Lees meer >“Waar moet het naartoe met de wereld?” Het is een vraag die me met zovele anderen bijna dagelijks bezighoudt zonder dat er een geruststellend antwoord komt. En dan, alsof het zo moet zijn, ontmoet ik onverwacht iemand die ondanks onvoorstelbare tegenslagen op zo’n positieve wijze in het leven staat dat alle zorgen ridicuul lijken.
Een clubgenoot had me op hem geattendeerd: “Harry heeft aan de basis gestaan van de eerste Nederlandse schaakcomputer en heeft daar prachtige verhalen over.” Zoiets hoef je me niet twee keer te zeggen want dan wil ik er meer van weten.
Maar ook zonder die gewekte nieuwsgierigheid keek ik al met bewondering en verbazing naar Harry Nefkens die, zwaar gehandicapt door een vergevorderd stadium van Parkinson, de clubavonden bezoekt (zijn dochter brengt hem, een clubgenoot zorgt voor de reis terug naar huis). Razendsnel doet hij zijn zetten, zonder te noteren want daarvan is hij begrijpelijkerwijs vrijgesteld.
Zou hij met me willen praten over zijn leven? Dat wilde hij en zo toog ik op een grauwe novembermorgen naar zijn woning in Ommoord, een wijk van Rotterdam niet ver van het bescheiden riviertje de Rotte waar mijn stad zijn naam aan te danken heeft.
Lees meer >
In ferme bewoordingen had Sosonko mijn plan neergesabeld om Karjakin als een hedendaagse Klaus Junge neer te zetten. Zijn filippica leek overtuigend, maar was zij dat het wel?
Een opportunist dat is hij zeker, maar had Karjakin niet net zo goed voor de andere kant kunnen kiezen, dat wil zeggen voor het Westen? Want ook dan had hem dat een stralende (financiële) toekomst gebracht.
Ik denk dat Karjakin niet slechts een opportunist is. Hij lijkt me ook een aanhanger van een stroming die in de negentiende eeuw opkwam: slavofilie. Puttend uit de bron van het Russisch nationalisme is hij ook nog eens in zijn eigen oorlogspropaganda gaan geloven. Want ook een opportunist wil zijn geweten sussen.
Die gedachte schoot door mijn hoofd, een stuk chaotischer dan dat ik het nu weergeef. Maar veel tijd om na te denken kreeg ik niet. Sosonko gaf me nauwelijks een adempauze en deed een nieuwe onverwachte zet. “Waarom schrijf je niet over Loek van Wely? Maar dat durf je natuurlijk niet!”, donderde Genna. Ik moet verbouwereerd gekeken hebben.
Foto: Hanneke van Parreren
Lees meer >
Daar verheugde ik me op, een ontmoeting met Sosonko, de topschaker van weleer.
Maar hij is natuurlijk meer dan dat, de man die met een gevoelige en liefdevolle pen de Russische schaakhelden van een nabij verleden het reliëf wist te geven van een Russische cultuur, een schaakcultuur die ik niet kende, maar waar ik altijd nieuwsgierig naar was. Russian Silhouettes, zijn prachtige boek, is een meesterwerk.
Paul van der Sterren had ik gevraagd mee te gaan, hij kende de weg naar de woning van Sosonko, maar ik vroeg dat in de eerste plaats om het ijs te breken. Zij kenden elkaar tenslotte al heel lang en goed en ík had nog nooit een woord gewisseld met Sosonko. We waren welkom en hij stelde voor de ontmoeting op zeer korte termijn te laten plaatsvinden. Ik maakte daar uit op dat het een plezierig onderhoud zou gaan worden. Uiteindelijk werd dat het wel, maar dat neemt niet weg dat ik me vergiste. Want aanvankelijk was het niet echt een plezierige ontmoeting. Naderhand vertelde ik Frits Hoorweg die samen met Wim Andriessen aan de wieg stond van Schaakbulletin, hoe het gesprek met Sosonko was verlopen en hij was verbaasd. Hij had Sosonko meegemaakt toen hij net was uitgeweken uit Rusland en in Nederland was neergestreken. Hij herinnerde hem als een gevoelige man die een sprong had gemaakt in het duister van een vreemd land en verteerd werd door heimwee naar zijn stad Leningrad en zijn geboorteland Rusland.
Maar laat ik niet op de zaken vooruit lopen. Ik had me gewapend met het boek van Kalinin over Karjakin, mijn uitgeprinte verhaal over Junge en een fles witte wijn. Ik had gezocht naar een toepasselijke Catalaanse, maar de slijter had die niet. Het was een mooie Sancerre geworden.
Foto: Hans van Dijk
Lees meer >Twijfel is het begin van wijsheid (Descartes)
‘Het volgende deel van ‘Briljant en verblind’ gaat over een enigszins vergelijkbaar tragisch geval, een schaakgenie van onze tijd dat zich in propagandistische dienst stelde van een agressieve mogendheid.’
Zo eindigde mijn artikel over Klaus Junge, Briljant en verblind.
Om dat artikel over Junge voor te bereiden maakte ik een afspraak met Dirk Goes. Jaren geleden schreef hij een mooi stuk over diezelfde Junge. En wellicht zou hij me kunnen helpen aan informatie over Sergey Karjakin, naar mijn idee de hedendaagse tegenhanger van Klaus Junge. De afspraak vond plaats in het Max Euwe Centrum (MEC). Veel stak ik daar echter niet op over Karjakin, wel ontstond daar het besef dat ik mogelijk op het verkeerde spoor zat.
Foto Stefan64
Lees meer >
Na de zet is het uw beurt. Sleep het stuk dat u wilt zetten.
abcdefgh
