Mijn vrouw en kinderen blijven in de nacht van dinsdag op woensdag vaak met wijd opengesperde ogen bang de nacht in staren, wachtend op mijn thuiskomst van de schaakvereniging. Eertijds klonk er nog wel eens een timide maar hoopvol: “En …..?” vanuit hun slaapkamers als ik mij zo stil mogelijk naar de badkamer van de slaapverdieping begaf, maar nu durven ze dat al niet meer. “Hou je kop dicht en ga slapen”,
Bij het bordspel keezen (variant van mens-erger-je-niet) worden de pionnen niet verplaatst door een dobbelsteen maar door kaarten. Zo mag je bijvoorbeeld alleen een pion opzetten als je een aas of een heer hebt. Ik stel me voor hoe deze regel te gebruiken bij het schaak. Net als bij het pokeren wordt het schaak (of wat daarvan over is) ook gedeeltelijk een geluksspel.
Er zijn veel dingen die je kunt doen op of met muziek. In de film Bolero (1984) spelen Bo Derek en nog iemand het oudste spel ter wereld terwijl de tonen van de bolero van de Franse componist Maurice Ravel het vuurtje nog eens lekker oppoken. Uit de tijd van de Braziliaanse dictatuur (1964-85) herinner ik me een luguber krantenbericht. Lees de hele column in PDF.
De laatste ronde van het toernooi in dat kleine dorp in Nederland was spannend. Ik speelde de Oekraïense verdediging, en omdat mijn tegenstander moest winnen gooide hij alles ertegenaan. Maar wat hij ook probeerde, het was en bleef remise. Totdat ik in de tijdnoodfase mijn kans greep en won. Ik had het toernooi gewonnen! Lees de hele column in PDF.
In oktober 2005 vergezelde ik de leden van het KPN schaakteam naar de schaakolympiade voor bedrijven bij het Kadaster in Apeldoorn. Begin dat jaar was ik bij KPN na de zoveelste reorganisatie met een gouden handdruk vertrokken zodat ik zelf niet meespeelde. Ik beperkte mij die dag tot toekijken en het spelen van enkele simultaanpartijtjes tegen IM Sipke Ernst..lees de hele column in PDF.
Dit jaar hoop ik, ijs en weder dienende, 64 jaar te worden (alvast bedankt). Naar mijn smaak voor een schaker de mooist denkbare leeftijd. Ik mag er dan ook, als het een beetje meezit, een jaar van genieten. De grootste schaker aller tijden stierf op deze leeftijd. Het had zo moeten zijn, al hoop ik wel wat ouder te worden. Mijn schaakheld Michael Tal is helaas maar 55 jaar geworden mede door zijn ongezonde levensstijl.
Voor de oorlog maakte mijn oom deel uit van Goes I dat toen in de KNSB-competitie uitkwam. Een goeie schaker dus, maar gek genoeg wilde hij nooit tegen me spelen.
Het risico dat hij van die snotjongen zou verliezen, wilde hij waarschijnlijk niet lopen.
Toen hij benoemd werd tot directeur van de Wereldbank verhuisde hij van Brussel naar Washington en kocht hij een pied-à-terre in Zuid-Frankrijk. Een huisje in het departement Gard, het westelijke deel van de Provence, niet ver van het historische stadje Uzès.
Jarenlang mochten wij daar onze zomervakantie vieren.
Ik moest daaraan terugdenken toen ik het verhaal van Foppe-Jan las en bedacht dat we te laat bevriend zijn geraakt. Anders had ik vast een keer mee kunnen doen aan zo’n vriendentoernooitje waar vele bekende en minder bekende schakers aan hebben deelgenomen. Tenslotte was het maar 1 uur en 41 minuten rijden van het vakantiehuisje in Méjannes-le-Clap naar Mollans-sur-Ouvèze.
“Forever young”, wenst Bob Dylan zijn publiek toe.
“Voor altijd jong”, speldt Matthijs van Nieuwkerk de gasten van zijn muziekshow op de mouw. De meesten laten zich de vleierij aanleunen, een enkeling sputtert tegen. Eeuwige jeugd, het mocht wat.
Het is mogelijk, altijd jong blijven, zingt Alphaville. Als je maar jong sterft of als je maar op jonge leeftijd iets doet waardoor je als jong genie voor eeuwig voortleeft.
Voor ons, gewone schakende stervelingen, is zo’n eeuwige jeugd wenselijk noch haalbaar. Zolang we maar tot op hoge leeftijd van het spel kunnen blijven genieten. Dat is meer dan genoeg. De krachten zullen afnemen, maar als het meezit zullen er momenten zijn waarop het vroegere elan zich voor even weer in volle glorie toont en het jonge grut aan de andere kant van het bord ten onder gaat aan overmoed en onderschatting. En een enkele keer weet je misschien iets te bereiken waarvan je niet wist dat je het in je had. Remisekoning!
Enfin, lees het mooie verhaal van Foppe-Jan Montsma. Maar lees ook hoe fragiel alles is als de gezondheid je in de steek laat. Zoals bij die vriend van mijn allereerste schaakuur, Rob Witt.