Onze bond, de Koninklijke Nederlandse Schaakbond (KNSB) is opgericht op 23 mei 1873 als “Nederlandschen Schaakbond” en is daarmee een van de oudste sportbonden van Nederland, lees ik op Wikipedia. Nee, dat staat niet op www.schaakbond.nl/knsb/geschiedenis nee, helaas. Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns. U leest ze op onze site.
Lijstjes
In de rubriek “In de schijnwerper” op Schaaksite wordt aan de geïnterviewde de vraag gesteld wie de beste schaker aller tijden is. Een subjectieve vraag die zich niet makkelijk laat beantwoorden. Het is appels met peren vergelijken en ook de verschillende tijdperken spelen een grote rol. Nu zijn er wat mij betreft echter een paar sporters bij wie het overduidelijk is wie de beste was.
Lees meer >In zijn column Patlas kondigde Gerhard Eggink in maart van dit jaar een koffietafelboek over patstellingen aan. Van mijn kant hierbij alvast een kleine bijdrage voor dit hoogst originele boek. Ik sla alle triviale patstellingen over en ga meteen door naar het serieuze werk…
Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns.
Lees meer >Karpovs eerste schaakboek was er een met partijen van Capablanca. Ik vraag me af of hij daardoor niet ook de fouten van Capablanca heeft overgenomen. Bijvoorbeeld het overzien van de zet achteruit. Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns. U leest ze op onze site.
Ergens in de jaren tachtig heb ik samen met twee bevriende bordenjongens de vakbond IBBA (International Board Boys Association) opgericht, die zich inzette voor betere arbeidsvoorwaarden voor bordenjongens. Het was ongeveer in dezelfde periode als de totstandkoming van de GMA (Grand Masters Association), die hetzelfde nastreefde voor professionele schakers. Met mijn goede vrienden Tom Bottema en Marc Spierings heb ik jarenlang ongelooflijk veel lol beleefd in wat toen nog het Hoogovens Schaaktoernooi heette. Marc en ik begonnen in 1984, Tom kwam er een paar jaar later bij. We waren in die periode echte schaakverslaafden; we vonden het heerlijk om in januari de complete dag alleen maar met schaken bezig te zijn, feitelijk 24 uur per etmaal, alleen onderbroken door een paar uurtjes slaap. En dit alles in het prachtige, sfeervolle kustdorp Wijk aan Zee.
Ulf Andersson (foto Jos Sutmuller)
In een vorige bijdrage schetste ik al het belang van bordenjongens in het pre-computertijdperk. Alle zettencommunicatie was afhankelijk van de bordenjongens. Want als een bordenjongen verzuimde, in slaap viel of om welke andere reden al dan niet tijdelijk afhaakte (is allemaal gebeurd bij grote toernooien…), dan viel het complete communicatiesysteem in puin. Ga maar na: geen zetten bij het commentaar, geen zetten naar NOS-Teletekst (in het pre-internettijdperk een belangrijke bron voor thuis verblijvende journalisten), geen zetten naar de kranten, geen zetten op het demonstratiebord voor het toekijkende publiek, en ga zo maar door. Kortom, zo realiseerden wij ons ineens tijdens een nachtelijke sessie in een van de Wijk aan Zeese horecagelegenheden: de complete schaakwereld is afhankelijk van ons. Het topschaken kan niet zonder bordenjongens!! Wat aanvankelijk als een grap begon, werd zo ineens een vakbond. Wij besloten dit bij de organisaties van de grote toernooien onder ogen te brengen. Toen wij in Wijk aan Zee de lokale krant haalden met de oprichting van onze bordenjongensvereniging, werden onze ‘eisen’ serieus genomen. Welke eisen dat precies waren, dat weet ik eigenlijk niet meer, maar als je de publiciteit zoekt en vindt, nemen mensen je doorgaans sowieso serieuzer dan ervoor. Het had zeker voordelen voor ons: we vroegen een jaar later meer honorarium en kregen dat zonder enig gemor.
Bij alle bestaande, grote toernooien werden we met respect ontvangen, ook als we er zomaar gewoon voor de gezelligheid langskwamen, want wij waren ‘die leuke jongens van de vakbond.’ Bij het volgende Hoogovenstoernooi introduceerden wij de zogenaamde IBBA-prijs. Deze ging naar de speler die niet te veel zetten produceerde (zodat wij niet zo hard hoefden te werken), heel netjes noteerde (zodat wij de zetten gemakkelijk konden overnemen van het notatiebiljet), niet te veel in tijdnood kwam (een ramp voor iedere bordenjongen) en gewoon een aardige persoon was (dat waren en zijn de meeste topschakers overigens).
Lees meer >De eigenwijze koning
Heel lang geleden leefde er een koning van een groot land.
Koning Kapsones III, want zo heette hij, had veel ministers die zijn land bestuurden.
Hierdoor had hij weinig omhanden. En, zoals alle koningen die niets te doen hebben, verveelde hij zich stierlijk. Weet je wat dacht hij, ik ga een hobby zoeken, en meteen riep hij de minister van hobby’s en spelletjes bij zich.
Lees meer >Het AVRO-toernooi van 1938 zal, vermoed ik zomaar, niet heel scherp op uw netvlies staan. Dat is niet vreemd, want “voor de oorlog” is langzamerhand zoiets als de Grijze Oudheid van het schaken. Maar u kent ongetwijfeld die prachtpartij tussen Botwinnik en Capablanca…
Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns.
Lees meer >Het brein en professor Scherder. Onafscheidelijk zijn ze. Laatst was hij niet te beroerd om de heilzame werking van schaken op de ontwikkeling van het brein onder de aandacht te brengen.
Sterker nog: een schakersleven belooft volgens hem een vijf jaar langer leven zonder enge hersenziektes.
Zie Spelletjes spelen voor je brein.
Ik wil van zijn claims onmiddellijk aannemen dat ze waar zijn. Maar natuurlijk is het wel zo – en Scherder beaamt dat ook – dat andere breinbrekers net zo’n positief effect hebben op het zachte, kneedbare, zich ontwikkelende kinderbrein waar de witte stof in de hersenen zich nog helemaal moet ontplooien. En ongetwijfeld zal de beoefening op latere leeftijd van heel veel andere spelletjes dan schaken de staat van de bovenkamer net zo goed langer op orde houden. Zo bijzonder is schaken dus nu ook weer niet als het erom gaat de hersenen lenig te maken en te houden. Maar schaken heeft wel iets waar andere spelvormen niet aan kunnen tippen.
Lees meer >“Ik heb net zoveel tourzeges op mijn naam als Lance Armstrong!”
– Guido Weijers, oudejaarsconference 2012
In de jaren rond 2012 kwam een van de grootste dopingschandalen uit de wielergeschiedenis aan het licht. Lance Armstrong, de wielrenner die eerst een dodelijke ziekte overwon en daarna zeven keer op rij de Tour de France won, kwam naar buiten met de bekentenis dat hij doping had gebruikt. Met terugwerkende kracht werden hem alle Tourzeges ontnomen en werd zijn naam geschrapt uit elke eregalerij. Voor veel wielerliefhebbers die in hem een rolmodel zagen, viel een held van zijn voetstuk. Voor de toenmalige voorzitter van de Union Cycliste Internationale (de FIDE van de wielersport) was het een duidelijk statement: “Voor Lance Armstrong is er geen plaats in het wielrennen, hij verdient het om vergeten te worden.”
Valsspelen bestaat al zo lang als er sport en spel is. Het omvat alle handelingen en acties die op een onrechtmatige manier de gang van zaken beïnvloeden. Valsspelen bestaat in vele vormen en kan in iedere sport op ieder niveau en bij iedere leeftijdscategorie voorkomen.
Ook als schaaksport zijn we vooralsnog helaas niet gevrijwaard van valsspelers. In de schaaksport hebben we onze eigen Lance Armstrong in de persoon van de Letlander Igors Rausis, die tijdens een toernooi in Straatsburg in 2019 betrapt werd op het gebruik van een mobiele telefoon tijdens zijn partij en dientengevolge van zijn grootmeestertitel werd ontdaan.
In Dieren 2019 werd een speler uit de Reservegroep C in de achtste ronde betrapt op het gebruik van een mobiele telefoon tijdens de partij, waarna deze speler uit het toernooi werd verwijderd en alle eerdere ronden met terugwerkende kracht verloren werden verklaard. Deze zaak ging mij ook persoonlijk aan het hart omdat meerdere mij bekende jeugdspelers slachtoffer van dit bedrog waren.
Lees meer >Driemaal is scheepsrecht wil het gezegde. Dus nadat ik mijn weddenschappen in 2016, Anish Giri won het kandidatentoernooi niet, en 2018, toen won Alexander Grischuk niet, van Carlos Saavedra verloren had, ging ik er vanuit dat Giri of Grischuk het kandidatentoernooi van 2020 zou gaan winnen en nam hen op in mijn team. Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie,
Lees meer >
