Columns

“Wraak voor Praag” door Rudi Matai

Eind september 1938 hadden Frankrijk en Engeland met Nazi-Duitsland en Italië gesproken over de door Duitsland gewenste bezetting van Tsjecho-Slowakije. Hitler wilde alle Duitssprekenden in Europa verenigen in één rijk, zei hij. Hiertoe wilde hij het Sudetenland bezetten…
Lees de hele column in PDF.

Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns. U leest ze op onze site.

schaakstukje

Minormat

Bij het darten kennen we de negen darter (met het minimale aantal van 9 dartpijlen 501 punten uitgooien), bij het snooker de maximum (het maximumaantal van 147 punten in een beurt), bij het golf de hole in one. Twee of drie keer 6-0 bij het tennis heet een double/triple bagel. De maximale 10 punten voor een turnoefening, een serie van 20+ bij het driebanden.

Lees meer >

“Kop & Naam” door Manuel Nepveu

De geheugens van schooldocenten worden bevolkt met gezichten, met koppen. Ook na hun pensionering. Maar onthouden ze de bijpassende namen wel? Ik vroeg het ooit tijdens een schoolreünie aan mijn leraar wiskunde. Hij keek me veelbetekenend aan: “Alleen die van de hele goeie en de hele slechte.” Ik glimlachte fijntjes.
Lees de hele column in PDF.

Deze en andere columnisten van SV Promotie,

Lees meer >

schaakstukje

PGN

Wims lovende, cynische, vleiende of bemoedigende stukjes betreffende mijn gestuntel op de elektrieke doos schreeuwen om een reactie. Laat duidelijk zijn dat ik bepaald geen held ben met muis en toetsen. Digibeet is een groot woord maar het komt in de buurt. Beste Wim: toegegeven een computer is een handig toestel, stuk gereedschap of instrument, velerlei toepasbaar. Maar je moet de boel niet verheerlijken. Een schaakpartij kun je ook naspelen met bord en stukken!

Lees meer >

“Schaken, dichten en dammen volgens Driek” door Hans Meijer

De carrière van de Dichter des Vaderlands Driek van Wissen (1943–2010) begon met de publicatie van de bundel De match Luteijn – Donner: een schaakcursus in tweemaal twaalf sonnetten (1976). Hij schreef deze bundel samen met Jean Pierre Rawie. Allebei Groningers. Lees de hele column in PDF.

Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns. U leest ze op onze site.

Bobby’s muziek

De slotwoorden van het meesterlijke ‘Bobby Fischer and His World’ schenkt auteur John Donaldson aan Patti Smith, grootmoeder van de punk.

Ze schreef:

Lees meer >

schaakverhaal

Levend schaak

‘Schuif es wat op’ riep de zwarte loper in het plastic schaakdoosje. ‘Het wordt hier zo langzamerhand wel erg krap. Hoe lang is het geleden dat we weer eens lekker de benen konden strekken op het schaakbord’. ’Een week geleden toch’ sprak de witte toren, ‘je geheugen wordt ook al minder maar wat mij betreft spelen we weer eens een lekkere pot, ik vind dit uitzicht maar niks.

Lees meer >

“Pat? Nee, nee, nee. Eeuwig schaak!” door Gerhard Eggink

Het is de laatste jaren steeds gebruikelijker geworden om moeilijke situaties te “verduidelijken” door een schaakmetafoor in te zetten. In eerste instantie vond ik dat nog wel grappig (iedere aandacht voor het schaken is beter dan niets, en slechte aandacht is beter dan geen aandacht), maar het begint me nu steeds meer te ergeren. Lees de hele column in PDF.

Deze en andere columnisten van SV Promotie,

Lees meer >

schaakstukje

Wat is schaken?

Stel je koopt een schaakboek met daarin uitleg over de spelregels. Na enige oefening weet je de loop der stukken en anderszins. Je kunt schaken! Door veel te spelen en schaakstudie ontwikkel je je spel tot een voor jouw acceptabel niveau. Goed het kan altijd beter maar grootmeester zul je niet worden. De vraag is nu waarom speel je de ene keer veel beter dan de andere?

Lees meer >

De ochtenden

Nu het weer lente wordt komen er, zoals ieder jaar, herinneringen bij me op aan eerdere lentes en dan met name aan bepaalde toernooien die ik in deze tijd van het jaar speelde, vroeger, toen ik nog jong en mooi en schaker was. Het sterkst is dit effect als ik een wandeling maak, in mijn eigen Amstelveense Middelpolder of gewoon ergens in een willekeurig stadsparkje waar het groen doorbreekt en de eerste bloesemgeuren en –kleuren zich aandienen.

Want wat heb ik op bankjes in parkjes gezeten tijdens die toernooien! Vooral in München 1990 en in Brussel 1993 deed ik, als mijn geheugen me niet al te zeer bedriegt, eigenlijk nauwelijks iets anders, althans tijdens de ochtenden wanneer ik wist dat er ‘s middags een loodzware tegenstander op me wachtte. Dan was er dat verpletterende besef, dat verschrikkelijk weten dat ik die partij wel eens zou kunnen verliezen en nee, dat was zo erg, zo absoluut onverdraaglijk erg, dat kón ik gewoon niet laten gebeuren. Het is alsof je weet dat je diezelfde avond dood kunt zijn – want een schaker die zijn partij verloren heeft is in zekere zin dood – maar je wilt niet, nee, je wilt absoluut niet. Niet sterven, niet verliezen. Het kan niet en het mag niet.

Lees verder op de website van Caissa-Amsterdam.

Lees meer >