Toen mijn schoonmoeder op haar zevenenveertigste met een bolle buik door Coevorden liep, werd er achter haar rug om gezegd: “De oudjes doen het nog goed”. Deze column had die titel ook kunnen krijgen, maar daar zie ik nu toch maar van af.
Midden juli werd het jaarlijkse seniorentoernooi in Dieren georganiseerd, de opvolger van het Bilderberg-toernooi dat tussen begin jaren zeventig en twee jaar geleden in Oosterbeek georganiseerd werd.
Lees meer >Om de vier jaar zijn er wijzigingen in de spelregels voor het schaakspel. Iedereen die hiervoor een idee heeft kan een voorstel indienen dat via de eigen bond naar de FIDE gestuurd wordt. Dan is het natuurlijk wel afwachten of zo’n voorstel door de ballotagecommissie komt. En het is helemaal afwachten wat de bonzen van de FIDE zelf verzinnen om te veranderen! De laatste paar keren na het bekend worden van de wijzigingen, stel ik mijzelf dan ook steeds de vraag: waar is het gezond verstand gebleven? Zo is in 2009 de verzuimtijd van een uur eruit gehaald. Zero tolerance dus, leuk voor de toptoernooien maar onwerkbaar voor de rest van de schaakwereld. Voor hen dient ieder toernooireglement weer uitgebreid te worden om een ontsnappingsclausule in te bouwen. Waarom niet andersom? Waarom niet alleen voor de toptoernooien, waar men dat wil, een artikel extra in het reglement voor geen verzuimtijd? Het zal wel te simpel zijn.
Lees meer >Op het fantastische Open Nederlands Jeugd Kampioenschap schaken (ONJK) in Borne doe ik deze dagen iets aan verslaggeving.
ONJK Borne 10-08-2017, groep C, ronde 6, borden 7 en 8
Mijn bijdrage van donderdag, Groep C ronde 6 over Genderneutraal schaken wilde ik de lezer van deze site niet onthouden:
Het genderneutrale schaken!
Genderneutraliteit: de media staan er tegenwoordig bol van. Ook de schaakwereld lijkt er soms mee te worstelen. Op gesloten NK’s wordt er apart gestreden in de twee categorieën Jeugd en Meisjes. Hier op het ONJK spelen de jongens en meisjes in één groep. Wel is er – naast prijzen voor de drie eerste plaatsen – een prijs voor het hoogst geëindigde meisje. Behalve een beker ontvangt zij ook de prestigieuze titel Open Meisjeskampioene van Nederland.
Maar wat nu als een meisje overall als eerste eindigt? Natuurlijk krijgt ze dan de titel Open Jeugdkampioen van Nederland. Tot zover niets aan de hand. Echter, hoe in dat geval te handelen met de hoogst eindigende jongen? Krijgt hij de titel Open Jongenskampioen van Nederland met bijbehorend certificaat? De reglementen voorzien niet in deze omstandigheid en navraag leert dat hij slechts een beker ontvangt met de inscriptie van iets als hoogste geëindigde jongen. Maar geen officiële titel en certificaat voor hem…!
Wordt hier gediscrimineerd? Discriminatie van de jongen? Of eigenlijk toch veel eerder een verborgen discriminatie van het vrouwelijk geslacht? Voer voor discussie. Genderneutrale aanpassing van de terminologie in de officiële reglementen (bijvoorbeeld ook in die van de KNSB!) lijkt echter zonder meer gewenst. Lees verder…
Lees meer >
In 2015 beweerde schaakgrootmeester Nigel Short dat zijn vrouwelijke equivalent niet bestaat: vrouwen hebben niet de juiste hersenen voor het schaakspel. Wereldwijde ophef ontstond, zoals altijd na zo’n soort opmerking. Maar is het wáár?
Schaken is een intellectuele sport die vooral door mannen wordt gespeeld en waarin vooral mannen uitblinken. Slechts 5% van de geregistreerde schaakspelers en maar 1% van de grootmeesters is vrouw.
Over modellen wilt u vast wel iets meer weten, nietwaar? En deze column van Hans bevat ook nog eens een foto! Lees zijn column hier !
Als schakers staan we midden in de maatschappij. Toch gaat deze column van Jan Willem over een eiland.
In mijn column van 3 maart jl. heb ik gepleit voor open (top-)toernooien, in plaats van de tegenwoordig vaak saaie gesloten toptoernooien. Zie: www.svpromotie.nl/Senioren/uploads/JWD03mrt.pdf Net na de “Reykjavik Open 2017”, die Giri met zeven overwinningen (!) en drie remises schitterend won, behoeft dat betoog geen verdere toelichting meer, lijkt me. Ongelijke krachtsverhoudingen, een dagelijks verrassende indeling en prestatiebeloning doen wonderen. Of is er meer de hand? Is er misschien sprake van eiland-magie? Schakers gedijen bij isolement. Hoe eenzamer hoe beter.
Zelfs onvrijwillig isolement, in een gevangenis, kan vruchtbaar zijn voor de schaakontwikkeling. Bekend is dat Mandela met zijn medegevangenen op Robbeneiland tot een behoorlijk schaakniveau kwam. Vrijwillig isolement verdient natuurlijk de voorkeur. Eilanden zijn daarvoor ideale plekken. Met als beste voorbeeld IJsland, waar Spasski en Fischer in 1972 dankzij de gekozen afzondering hun tweekamp konden spelen en waar tot de dag van vandaag sprake is van een levendige en hoogwaardige schaakcultuur. Grappig om te weten is dat IJsland beschikt over een soort mini-IJsland, in de vorm van een klein noordelijk eilandje, Grimsey. In de 19e eeuw is dit eiland ‘geadopteerd’ door de Amerikaanse mecenas Willard Fiske, die zijn liefde voor het schaken met succes overbracht op de inwoners. Fischer was niet de eerste schaak-inspirator van IJsland, Fiske ging hem voor. Op de bijgevoegde foto is de sfeervolle vuur(schaak)toren van het eiland te zien. Splendid isolation!
Lees de column hier helemaal!
Lees meer >In onze sport kennen wij het fenomeen ‘gezamenlijke laatste ronde’. Zo iets kan natuurlijk alleen bij weinig ruimte vragende sporten. Geen complex heeft voldoende zalen om bijvoorbeeld een gezamenlijke laatste ronde zaalkorfbal te organiseren. Hier in het Noorden des lands vinden er elk jaar wel een paar gezamenlijke laatste rondes plaats. Niet voor elke klasse, daarvoor reikt de polsstok niet ver genoeg. Er zit namelijk een financieel plaatje aan. Een fikse zaal huren,
Lees meer >“Voor de winst!” roep ik en mijn betere helft roept vervolgens hetzelfde. Het scrabbelspel wordt voor de dag gehaald. Ik win meestal. Dat heeft misschien met mijn woordenschat te maken, maar ook met het feit dat ik strategisch speel. Ik zie het woord “wekken” op het bord liggen en besef dat ik in de gaten moet houden of ik er “ver” voor kan leggen waardoor ik driemaal woordwaarde haal. Dat bedenk ik terwijl ik niet over de nodige letters beschik,
Lees meer >De column van Hans Meijer deze week gaat over een specifieke opening.
Een schaakblog die ik van tijd tot tijd bezoek is die van Brabo, alias Helmut Froeyman. Ik kan dit iedereen aanraden want de onderwerpen die Brabo aansnijdt zijn altijd interessant. Zo gaf hij in zijn column De Bird de namen van Negi Parimarjan en Anatoly Vaisser als schrijvers van boeken over openingstheorie die ‘te eerlijk’ zijn.
Lees meer >Het lijkt wel een wet te zijn: hoe populairder de sport, des te hardnekkiger wordt er vastgehouden aan idiote regels. Regels die onnodig ingewikkeld zijn, die ingehaald zijn door de huidige stand van de techniek of die het werk van een scheidsrechter onnodig moeilijk – lees: praktisch onmogelijk – maken. De regels – of systemen – waar het om gaat gaan meestal ook ten koste van de puurheid van de sport.
Lees meer >
