Utopie en werkelijkheid
Column van schaakvereniging Promotie
Lees meer >Columns
Belevenissen van een arbiter: Schaken in Cuba!
Sommige Nederlandse sportmensen hebben aardig wat teweeg gebracht in het buitenland. Zo is Anton Geesink een absolute grootheid in Japan geworden na zijn gouden olympische medaille in 1964 in Tokyo bij het judoën , nadat hij in het hol van de leeuw de Japanse toppers op de knieën dwong. En wat te denken van Guus Hiddink? Hij loodste het voetbaldwergland Zuid Korea, weliswaar in eigen land, naar een vierde plaats op het WK van 2002. Sindsdien is zijn geboorteplaats Varsseveld voor de Koreanen een bedevaartsoord geworden! We kunnen een nieuwe naam aan dit prominente lijstje toevoegen: Frans Vreugdenhil, een 56-jarige alstroemeriakweker uit het Westland en lid van diverse schaakclubs, had zijn zinnen gezet op het idee om in Cuba, dat subtropische eiland in het Caribisch gebied, vlak onder Florida en de Bahama’s, een schaaktoernooi te organiseren. En dat is gelukt ook. En wel op zo’n wijze dat de Cubanen diep respect gekregen hebben voor Frans en zijn volgelingen, die niets nalieten om het toernooi tot een succes te maken. Hoe is dat allemaal gekomen?
Een merkwaardige richtlijn
Een merkwaardige richtlijn
Van ‘risicoaansprakelijkheid’ naar: schuldaansprakelijkheid
De competitieleider van de KNSB heeft een richtlijn gepubliceerd over overmacht.
Deze richtlijn is
a. een onredelijke richtlijn wat betreft het voor de tweede maal telaatkomen
b. een onbevoegd gegeven richtlijn wat betreft het voor de eerste maal telaatkomen.
In de kern corrigeert de competitieleider eigenmachtig een besluit van de Bondsraad. Bij het vaststellen van het KNSB-competitiereglement had de raad volgens de competitieleider niet moeten kiezen voor de harde lijn (geen overmacht, risicoaansprakelijkheid), maar voor de milde lijn zoals toentertijd de FIDE-regels die kende en het huidige HSB-competitiereglement, die wel rekening hield of houdt met overmacht (schuldaansprakelijkheid). Welnu, zo’n correctie kan niet plaatsvinden per richtlijn, maar kan uitsluitend door wijziging van het KNSB-competitiereglement. Het is niet aan de competitieleider, maar aan de Bondsraad om een fundamentele wijziging aan te brengen in het KNSB-competitiereglement.
Lees meer >Wie is de slimste bezoeker van onze site?
Drie opgaven voor onze senioren (18 jaar en ouder)
Voor onze senioren hebben we drie zeer moeilijke puzzels geselecteerd en we zijn benieuwd wie van onze bezoekers deze puzzels kunnen oplossen.
De winnaar krijgt de Schaaksite.nl Wisseltrofee en een mooie prijs.
Hieronder volgen de drie breinbrekers.
Oplossingen inzenden voor 1 januari 2013 naar
Lees meer >Column 46: De briljante zet die niet op het bord kwam 1
In Amsterdam werd deze zomer parallel aan het laatste NK een aantal andere toernooien gehouden. Of beter gezegd: het SPAchess en het ACP-toernooi vormden eigenlijk de hoofdmoot van het schaakfestival en het Nederlands Kampioenschap mocht bij gebrek aan een goede sponsor meeliften.
Vooral het ACP-toernooi vond ik een interessant experiment. De partijen werden met het oude speeltempo (2½ uur voor 40 zetten en daarna steeds 1 uur voor 16 zetten) gespeeld. Maar belangrijker: de partijen konden worden afgebroken. De nieuwe generatie is niet bekend met dit fenomeen. Een van de spelers moest dan een zet opschrijven en die werd dan in een enveloppe door de arbiter meegenomen. Na de ‘break’ kwamen de spelers weer aan het bord, de enveloppe werd geopend, de zet door de wedstrijdleider uitgevoerd op het bord, de klokken aangezet en de partij werd hervat.
Lees meer >Remises op de 40ste Olympiade
Remises op de 40ste Olympiade
Istanbul
In Istanbul wordt van 27 augustus tot 10 september 2012 de veertigste Schaakolympiade gehouden. De hoofdarbiter is Panagiotis Nikolopoulos uit Griekenland. Op de olympiade geldt de regel dat het verboden is voor de dertigste zet remise overeen te komen.
Lees meer >Column 45: Weerlegging van het Morragambiet?
Nadat ik eind jaren zeventig was begonnen met een studie Informatica, was het natuurlijk niet helemaal toevallig dat ik twee schaakvrienden tegen het lijf liep die zich ook op deze studie hadden gestort. Dat waren Peter Boll en (de ons helaas vroeg ontvallen) Johan van Mil. Eerstgenoemde was naast het bordschaak ook een verwoed correspondentieschaker. Hij schopte het in deze discipline zelfs tot het grootmeesterschap.
Nadat Boll zich in die jaren had geplaatst voor het Nederlands Kampioen- schap benaderde hij ons om frequent samen wat te analyseren op de stellingen die hij op het bord zou krijgen. Hij nodigde ons uit op elke woensdagmiddag thee te komen drinken en koekjes te komen eten. Dat klonk ons als muziek in de oren, te meer omdat de thee al snel werd vervangen door bier, de koekjes door chips. Schaaktechnisch waren deze analysesessies interessant omdat het een uitwisseling van drie verschillende stijlen betrof. Van Mil stond bekend als een geweldig aanvalsspeler, Boll als taaie verdediger en ik probeerde me voor te doen als de strateeg die over de nodige eindspeltechniek beschikte.
Lees meer >Belevenissen van een arbiter: Zomaar een clubavond
Op een koude maandagavond in februari stap ik De Kandelaar in Naaldwijk binnen, waar wij, Schaakmatters, altijd onze clubavond hebben. In onze speelzaal is het rustig. De jeugd is deze week wegens schoolvakantie afwezig en er wordt ook nog een HSB-wedstrijd van WSC 3 in Den Haag gespeeld, waar een paar spelers van onze club bij zitten, waaronder onze interne competitieleider Leo Duijvesteijn. Die heeft dan ook aan mij gevraagd om de honneurs waar te nemen deze avond en de interne competitie gladjes te laten verlopen, zoals hij dat zelf ook altijd doet. Voorwaar geen moeilijke opgave, dacht ik, zeker gezien de voorgaande feiten. Maar een mens kan zich vergissen!
Lees meer >
