In Ecce Homo Ludens XV schrijft René Olthof over Loek Mostertman, die in 1955(!) al meedeed aan het Hoogoventoernooi. Volgens René is Loek ook de bedenker van vele fameuze nieuwtjes, waaronder 10.h4 in de Draak.
Lees het artikel op de HMC-site. Zie ook het overzicht van alle artikelen in deze serie.
Lees meer >
De winnaar van de Kerstquiz 2020 van het MEC is ‘WOW’, het team bestaande uit Eric de Winter, René Olthof en Gerard Welling.
Dit schaakhistorisch uiterst sterke team scoorde 98 van de 100 punten en wist Rudy Bloemhard 1 punt voor te blijven. Paul Tuijp en Berry Brand eindigden heel fraai op de gedeelde derde plek.
Er waren enkele opgaven waar meerdere inzenders in de fout gingen,
Lees meer >
Vandaag de laatste aflevering over het WK van 1935!
Paul van der Sterren vertelt wat er vandaag precies 85 jaar geleden allemaal gebeurde en ook wat de match voor schakend Nederland heeft betekend.
In de ‘Extra info’ een uitgebreid verslag met veel foto’s en krantenberichten.
In 2022 willen we de revanchematch tussen Euwe-Aljechin op een vergelijkbare wijze tonen.
We hopen dat u heeft genoten van deze serie en danken Tess,
Lees meer >De Amsterdamse dovenschaakclub TOG bestaat op 30 maart 2021 honderd jaar. In dat kader wordt gewerkt aan een fototentoonstelling over de club. Daarbij is een bijzondere historische foto opgedoken in het archief. TOG heeft deze foto ruim 20 jaar geleden van een van zijn leden gekregen.
De foto is vermoedelijk rond 1930 genomen. Een van de toeschouwers is herkend als TOG-lid Jacob de Vries, geboren op 12 mei 1912 in Amsterdam en vermoord op 26 maart 1943 in concentratiekamp Sobibor.
Lees meer >
In deze voorlaatste aflevering komen de partijen 27, 28 en 29 aan bod. De spanning bij de spelers en organisatie loopt op. De nieuwe secondant van Aljechin, Ernest Klein, wordt zelfs hardhandig de zaal uitgezet omdat hij ervan verdacht werd Aljechin voor te zeggen! De organisator die zich hier erg kwaad over maakte was Gerrit van Harten. Zijn rol in het Euwe-Aljechin-comité wordt in de ‘Extra info’ besproken.
Lees de Nieuwsbrief van het Max Euwe Centrum!
Max Euwe moest in zijn tijd als voorzitter van de wereldschaakbond FIDE (1970 – 1978) de nodige problemen oplossen, met als hoogtepunt de organisatie van de match Fischer – Spasski. Toch behield hij steeds een goede relatie met alle partijen. Met één uitzondering: de populaire Deense grootmeester Bent Larsen. Wat ging er mis, waarom wilde Larsen Euwe niet meer zien of spreken?
Lees meer >
De strijd om het wereldkampioenschap van 1935 nadert zijn ontknoping!
Euwe wint deze week twee partijen en komt op een 14-12 voorsprong. Met name de 26e partij was fraai en kreeg de bijnaam ‘De Parel van Zandvoort’. Op een in 2001 uitgegeven postzegel staat de cruciale stelling uit deze partij afgebeeld.
Nog vier partijen te gaan!
https://www.maxeuwe.nl/index.php/activiteit/wk-1935/670-wereldkampioenschap-schaken-1935
Het Max Euwe Centrum (MEC) in Amsterdam huisvest een schaakmuseum en een bibliotheek met ruim 10.000 titels. Daarnaast is het ook het nationale centrum voor schaakgeschiedenis en schaakcultuur. Om de belangstelling hiervoor levend te houden publiceert het MEC ieder jaar vier nieuwsbrieven, twee keer op papier en twee keer digitaal. Andere activiteiten van de laatste maanden zijn het ‘verslag’ dat Paul van der Sterren geeft van de match Euwe-Aljechin,
Deze rubriek is gemaakt voor schaaksite.nl en is terug te vinden onder het kopje ‘Schaakhistorie’.
Omdat het schaakspel een eeuwenoud spel is, dat naar schatting al 3000 jaar oud is, lijkt het mij gepast om een serie korte artikelen te presenteren, waarin de schaakgeschiedenis voor het voetlicht wordt gebracht. In de vorige aflevering hebben we het gehad over Bobby Fischer. In deze nieuwe aflevering zullen we het hebben over Anatoly Karpov (Geboren in 1951).
Karpov (foto Jos Sutmuller)
De Rus Anatoly Karpov kreeg in 1975 de wereldtitel in de schoot geworpen omdat met Fischer geen overeenstemming gevonden kon worden voor een match om het wereldkampioenschap. Hoewel het bijna rond was, kwam de tweekamp niet tot stand. Karpov was de uitdager geworden door in het kandidatentoernooi zijn respectievelijke tegenstanders Polugaevsky, Spassky en Korchnoi uit te schakelen.
Omdat Fischer zich uit de schaakwereld terugtrok – naar later bleek voor maar liefst twintig jaar – wilde Karpov graag bewijzen dat hij de terechte wereldkampioen was. Dat deed hij met verve. In een periode van ruim tien jaar won hij bijna alle toernooi waaraan hij deelnam en dat waren er heel veel. Ook leed hij bijzonder weinig nederlagen gedurende deze tijd, hij bleek een zeer moeilijk te kloppen tegenstander. Zijn spel sprak evenwel, zeker aanvankelijk niet, niet tot de verbeelding bij het grote publiek. Op ondoorzichtige wijze wist hij menig tegenstander tot fouten te verleiden, die voor die het in de gaten had in de houdgreep werd genomen. De stijl van Petrosian, die gebaseerd was op het indammen van de kansen van de tegenstander, leek nog het meest op het subtiele spelletje dat Karpov speelde. Maar Karpov was veelzijdiger dan zijn voorganger. Naast zijn sublieme positiespel en zijn weergaloze eindspeltechniek, kon hij in tegenstelling tot zijn voorganger ook geweldig aanvallen. Hoewel hij het niet vaak deed, zijn er ook genoeg aanvalspartijen van hem bekend.
Maar zijn grote specialiteit, het manoeuvreren in gesloten stellingen (in navolging van Capablanca), het spel op twee vleugels laat hij zien in de volgende schitterende strategische partij:
Deze week drie remises: de spelers deden het even rustig aan na de twee voorgaande tumultueuze partijen. Stilte voor de storm!
Op de foto zien we Euwe en Aljechin na afloop van de 24e partij in Delft.
In de ‘Extra Info’ dit keer aandacht voor Oskam.
https://www.maxeuwe.nl/index.php/activiteit/wk-1935/670-wereldkampioenschap-schaken-1935
