Toen ik zag dat Thinker
s Publishing een boek had gepubliceerd van topcoach Vladimir Tukmakov genaamd ‘Coaching the Chess Stars’, was ik natuurlijk enthousiast om dit boek te recenseren: het gaat per slot van rekening over mijn eigen vakgebied. Ik was van tevoren nog niet bekend met de aanpak van Tukmakov en bij een dergelijk onderwerp is het altijd de vraag of die aanpak je ook aanspreekt. In de inleiding overtuigt Tukmakov me echter al direct. Hij zegt namelijk het volgende:
Dit weekend is het HSG-weekendtoernooi aan de gang. Het heeft zo langzamerhand al een flinke traditie opgebouwd. Zoals Johan Hut al in zijn leuke voorbeschouwing op dit toernooi schreef, ging het eerst om een internationaal toernooi waarin normen behaald zouden kunnen worden. Dat de eerste editie daarvan in 2006 met overmacht (9 uit 9!) gewonnen werd door de enig aanwezige GM Karel van der Weide, dáár kon de organisatie weinig aan doen. Het was de eerste maal dat het toernooi op de kalender verscheen en het moest blijkbaar zijn plaats nog verdienen. Zoals Hut schreef, liftte het toernooi mee met de nationale titelstrijd die oud-senator Jan Nagel naar zijn eigen woonplaats had weten te halen. In de prachtige entourage van de televisiestudios in 2008 speelden zowel mijn vriendin Petra Schuurman als pupil Anne Haast mee bij het dameskampioenschap en besloot ik om ook mee te doen in het HSG Open.
Anish Giri (foto Frans Peeters)
Dat dit een bijzonder toernooi ging worden (naar later bleek, won de toen 13-jarige Anish Giri dit evenement mét zijn eerste grootmeesternorm) werd mij na een paar ronden ook duidelijk. We hadden besloten om ons op een Landalpark te huisvesten en reden elke dag op en neer. Ik begon uitstekend aan het toernooi met 2 uit 2 en een remise in de derde ronde tegen IM Anna Zatonskih (2458), zeg maar mevrouw Fridman. In die partij stond ik eerst niet zo goed, maar daarna lange tijd huizenhoog gewonnen. Die avond gingen wij eventjes zwemmen en helaas gleed ik uit en kwam met een harde klap op mijn rug terecht. Dat deed zeer en ik kon nauwelijks meer overeind komen. Petra reed snel naar de dichtst bij zijnde huisartsenpost en daar gaven zij mij wat pijnstillers (paracetamol…) mee met het advies om wel te blijven bewegen, maar het verder rustig aan te doen…
Met een pijnlijke rug ging ik met zwart achter het bord zitten tegen de Bulgaarse (later Deense) grootmeester Boris Chatalbashev (2585). Hij speelde echter recht in mijn straatje en ik leverde – al zeg het zelf – een aardig strategisch hoogstandje af. Op zet 37 gaf hij het op. Hier is deze partij:
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar diverse schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend. Wij proberen de besproken partijen in een viewer te tonen.
Lees meer >
Als Loek van Wely komend weekend het HSG Open wint, is dat zijn eerste toernooiwinst sinds hij op 11 juni benoemd werd tot Lid van de Eerste Kamer. Je kunt het ook andersom zeggen: het HSG Open zou dan voor het eerst een politicus als winnaar krijgen. Daarmee zou hij in een mooi rijtje komen, het Hilversumse toernooi heeft meer bijzondere winnaars gehad.
Robin van Kampen, hier op een foto van Frans Peeters uit 2015, was een van de HSG’ers die het toernooi wonnen.
2006
In 2006 haalde Jan Nagel het Nederlands kampioenschap van Leeuwarden naar Hilversum. De organisatie was in handen van de KNSB, maar HSG kreeg uiteraard de gelegenheid op het toernooi mee te liften. Dat deed de club door het organiseren van een internationaal grootmeestertoernooi: het HSG Open. Nou ja, internationaal… van buiten Nederland meldde niemand zich aan. En grootmeestertoernooi… Karel van der Weide was de enige deelnemende grootmeester.
Van der Weide was oppermachtig, hij won alle negen partijen. Helemaal van een leien dakje ging dat niet, tegen HSG’er Kees Nagtegaal kwam hij verloren te staan. In een artikel op de KNSB-site schreef Van der Weide dat hij in gewonnen stelling een slechte zet deed toen hij vanuit een ooghoek de door hem gehate schaakjournalist J.H. zag binnenkomen. Nagtegaal profiteerde, zette het bord in brand maar maakte een fout in de afronding. Hij werd tweede, samen met clubgenoot Herman van Engen en de jonge Stefan Kuipers uit Apeldoorn. Het gat achter Van der Weide bedroeg maar liefst drie punten.
2007
Een jaar later deed zich het merkwaardige feit voor dat het prijzengeld van het NK daalde en dat van het HSG Open steeg. Het resultaat was ernaar: er meldden zich zeven grootmeesters. De Georgiër Mikheil Mchedishvili had de hoogste rating, maar werd tweede. Tot grote vreugde van de organisatie ging de hoofdprijs naar Humpy Koneru uit India, een van de twee vrouwen in het veld van 74 deelnemers. Normunds Miezis uit Letland werd derde. Op de gedeelde vierde plaats eindigden elf spelers, onder wie titelverdediger Van der Weide en de twaalfjarige Robin van Kampen.
Nagtegaal, die 23e werd, speelde ook nu weer een opvallende rol. Hij was een van de weinigen die het Koneru lastig maakten. Sterker nog, hij stond waarschijnlijk gewonnen, zag dat hij voor de laatste zet voor de tijdcontrole nog veertien seconden had en ging eens rustig nadenken welke van drie sterke zetten hij zou spelen. Te rustig, de veertien seconden waren om voor hij er erg in had.
2008
Ook het derde toernooi, inmiddels met Intomart GfK als hoofdsponsor, had een leuke winnaar: de dertienjarige Anish Giri. De nieuwe Nederlander scoorde zijn eerste grootmeesternorm.
De vakantie komt eraan. Naar welk land gaat u dit jaar? De column van Hans gaat over een land. Misschien brengt dat u nog wel op een idee.
Het land in de titel waar ik op doel is Schaakland. Het is een land zonder wetten waaruit ontsnappen niet goed mogelijk is. Huurmoordenaars staan je er naar het leven. Nee, het is geen land voor oude mannen zoals ik en toch ga ik eind augustus naar Schaakland.
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar diverse schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend. Wij proberen de besproken partijen in een viewer te tonen.
Lees meer >De column van Jan Willem gaat over clubbladen. Gauw lezen dus.
De slogan is van Aad Bakker, erelid van En Passant Texel en jaren lang inspirator, redacteur, illustrator, drukker en advertentiemedewerker van “Eppie”, later “Eppie Damaran”, het clubblad van En Passant. Het blad kwam precies 64 keer uit, in de jaren 1976 tot 1985. Schoenhandel Hoogerheide bestaat al sinds 2003 niet meer, maar de door Bakker bedachte slogan heeft blijvende waarde,
Loek van Wely verwacht dat zijn schaakkennis hem als politicus voor Forum voor Democratie van pas zal komen. “Politiek is abstracter, maar verloopt ook volgens patronen: drieënhalf jaar je gang gaan, een half jaar mooi weer spelen en na de verkiezingen de kiezer met de gebakken peren laten zitten.
Van Wely in 2017. Foto: Harry Gielen.
Zo’n patroon herken ik. Dat is inspelen op de menselijke zwakte.” Dit zei Van Wely in een interview met Ariejan Korteweg in de Volkskrant.
Van Wely buigt zich in de Provinciale Staten over natuur en milieu, geen typische Forum-onderwerpen. Als senator, lid van de Eerste Kamer, zijn zijn portefeuilles nog niet bekend. De verslaggever moet, om de schaker te spreken, dat vragen aan de afdeling voorlichting van Forum en merkt op dat dat voor een vrijgevochten schaker wel wennen zal zijn. Eerst vraagt hij aan Gert Ligterink, schaakmedewerker van zijn krant, wat die van Van Wely vindt. Zijn typeringen zijn voor ons schakers niet verrassend, maar wij kennen hem natuurlijk en het interview is bedoeld voor niet-schakers. Zo schaart Ligterink de achtvoudig Nederlands kampioen onder de vijf sterkste Nederlandse schakers aller tijden. Ja, in mijn top-40 zette ik hem op de vierde plaats. Ligterink zegt ook dat Van Wely’s keus voor het Forum hem niet verbaast. Net als Renzo Verwer ook al eens deed, wijst hij op Van Wely’s protest in 1998 tegen de twee Bosniërs met een dubbel paspoort die meededen aan het NK. En dat verbaast mij dan. Van Wely wilde destijds dat schakers maar in één land aan het nationale kampioenschap mochten meedoen. Dat staat toch heel ver af van de wens van Forum om immigratie tegen te gaan. Sokolov en Nikolic waren immers welkom in Nederland, daar heeft Van Wely zich nooit tegen uitgesproken.
In Oss woont Loek van Wely met vrouw en twee jonge kinderen in dezelfde straat als Jan Marijnissen, die hij overigens nog nooit heeft gesproken. De verslaggever ziet een grote, lichte werkkamer, hometrainer in de hoek, kasten vol schaakboeken, drie schaakspelen op het bureau, waarvan één van Lego (1.500 stukjes).
Lees meer >Deel 2 van de kinderboekenserie Simon de Schaker is vrijdagmiddag in Bussum op feestelijke wijze gepresenteerd. Boekhandel Los wilde hier maar wat graag aan meewerken. Schrijfster Joyce van der Meijden woont in Naarden, buurdorp van Bussum. Cor Wiersma, eigenaar van de boekhandel, is schaakliefhebber.
Massale belangstelling van jonge schakers bij de boekhandel.
Op straat werd een groot schaakbord neergelegd, waarop leerlingen van de Katholieke Montessorischool uit Bussum en de Minister Calsschool uit Naarden tegen elkaar speelden. De match van twee partijen eindigde in 1-1. De eerste partij kon nog lekker buiten worden afgewerkt, vanwege het weer werd de strijd later binnen voortgezet.
Lees meer >Het aantal boeken breidt snel uit. In de alsmaar groter wordende zee van boeken is het soms lastig goede boeken te vinden. Onwillekeurig kijk ik dan toch maar vaak naar boeken van grote uitgevers of naar boeken van bekende schaaknamen om zo een keuze te maken. Dit boek valt er een beetje buiten, al is Joel Johnson wel aardig bekend in de Verenigde Staten. Waarom dan toch een recensie over “Attacking 101, volume #002” als kleine vis in de grote zee? Omdat het een boek is over lekker ‘dom’ aanvallen. En wie vindt dat nou niet leuk?!
