Rubrieken

Tata in de media (5) : De maandagkranten

Anish Giri heeft in Wijk aan Zee het sterkste toernooi van zijn leven gespeeld. Vijf overwinningen en acht remises is in dit gezelschap een geweldige prestatie. Dat Magnus Carlsen dezelfde score haalde, zou niet zo erg zijn. Samen het Tata Steel Chess Tournament winnen is ook prachtig. Maar helaas, voor het eerst in de tachtigjarige geschiedenis van dit toernooi werd de winnaar aangewezen in een tiebreak van vluggertjes. Een domper op de feestvreugde. Hierover waren alle journalisten in hun verslagen in de maandagkranten het eens.

 

Volkskrant (Gert Ligterink)

“Het is zuur voor Anish Giri dat hij na het voorlopige hoogtepunt van zijn schaakcarrière niet zal worden beloond met een fraai zwart-wit portret in de eregalerij van het Tata-toernooi. Twee weken wist hij dankzij formidabel spel gelijke tred te houden met Magnus Carlsen. Maar in twee beslissingsvluggertjes moest hij buigen voor de wereldkampioen, die sinds 2007 geen tiebreak heeft verloren.”

“Volgens oud-wereldkampioen Vladimir Kramnik is het ongepast na dertien klassieke partijen met normale bedenktijd de eindzege te laten bepalen in een loterij met twee snelschaakpartijen.”

“Giri: ‘Win ik, dan presteer ik het onmogelijke’.”

“De overwinning werd door Carlsen met opluchting begroet na een jaar waarin hij in geen enkel klassiek toernooi succesvol was. Grootse partijen, die tot in lengte van jaren zullen worden bewonderd, speelde Carlsen ditmaal niet. Maar hij excelleerde als vanouds in eindspelen met minimaal voordeel. Als hij die bereikte, wist hij steeds zijn tegenstanders tot ernstige fouten te verleiden.”

“Giri ontving van alle deelnemers de hoogste lof voor zijn spel, dat niet eerder dertien ronden lang zo stabiel was.”

 

NRC Handelsblad (Hans Ree)

“’Ik heb aan het schaken gewerkt, Magnus heeft zich voorbereid op de tiebreak’, zei Giri zondag. ‘Hij is er natuurlijk zwaar favoriet in, maar als hij een stuk wegblundert zal ik het pakken.’ Daar sprak geen groot optimisme uit, al moet je er rekening mee houden dat Giri zich om tactische redenen graag uitgaf voor de underdog die hij ook werkelijk was.”

Lees meer >

Gespot 90: Analogieën

Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders. In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen. Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.

 

De tachtigste editie van het Tata Steel toernooi zit er weer op. Het was een prachtig evenement met een Nederlander (Anish Giri) als co-winnaar. Het verhaal van de laatste ronde kunt u hier lezen.

Giri bleef in elk geval drie oud-wereldkampioenen, die ook deelnamen in de Mastersgroep voor. Hij won de onderlinge partij van Vladimir Kramnik, tegen Viswanathan Anand, speelde hij remise en hij won van ex-dameswereldkampioene Yifan Hou. Beide algemene wereldkampioenen stonden dit toernooi een beetje in de schaduw van het trio dat de dienst uitmaakte: wereldkampioen Magnus Carlsen, Anish Giri en Shakhriyar Mamedyarov. Laatstgenoemde haakte pas aan het eind af voor de eindzege die door de laatste twee in een barrage werd beslist.

Tegenwoordig is het kijken naar livepartijen met commentaar van gerenommeerde spelers een lust voor het oog. Veel beter dan televisie kijken… In de elfde ronde viel mijn oog op een stelling die mij heel bekend voorkwam.

Tigran Petrosian (foto bron onbekend)

Viswanathan Anand (foto Jos Sutmuller)

Petrosian – Kortchnoi, Il Ciocco 1977

Anand – Hou

 

Lees meer >

“Laaghangend fruit” door Theo Mooijman. Column van Schaakvereniging Promotie.

Een tijdje terug las ik over het voornemen van de Volkskrant om de denksportrubrieken op te doeken. ‘Hoe bestaat het’, was mijn eerste reactie. Wie verzint zo iets? De meeste mensen weten hoe het gaat als er bezuinigd moet worden. De regering pakt degenen die zich niet of nauwelijks kunnen verzetten (bij voorbeeld omdat zij niet kunnen staken) en houden vervolgens nauwlettend in de gaten of het electoraal risico niet te groot wordt.

Lees meer >

Schaakrubriek Volkskrant gered


De schaakrubriek van de Volkskrant blijft toch behouden. De denksportpagina wordt per 1 maart opgeheven, de dam- en de bridgerubriek verdwijnen, maar de rubriek van Gert Ligterink verhuist naar de sportpagina. Dat grote nieuws werd in de krant van vandaag bekendgemaakt.

Gert Ligterink schrijft de rubriek al heel lang.

Hoofdredacteur Philippe Remarque legt eerst uit hoe de redactie aanvankelijk tot de beslissing kwam. “Wij zijn tot deze beslissing gekomen omdat er volgens onderzoek van enkele jaren geleden heel weinig mensen gebruik van maken. We hebben een brede krant met voor elk wat wils, maar als de belangstelling te particulier is, geven we voorrang aan zaken met een breder publiek. De krant verandert voortdurend, en soms moeten bestaande dingen plaatsmaken voor nieuwe.”

Vervolgens legt hij uit waarom in tweede instantie voor schaken een uitzondering wordt gemaakt. “Schaken interesseert meer mensen. Voor hen heb ik goed nieuws: de schaakcolumn van Gert Ligterink krijgt wat ze in de economie een doorstart noemen, op de sportpagina’s.”

Van Ton Sijbrands en Kees Tammens (bridge) neemt hij afscheid. “Ze hebben het geweldig gedaan, en lang ook. Mijn dank aan hen is groot.” Dat is inderdaad wel het minste wat de hoofdredacteur erover kan zeggen, de Volkskrant was voor de denksportpagina gezegend met drie giganten. Van hen overleeft alleen Ligterink. Voor zolang als het duurt.

Opmerkelijk is, dat zo’n drie jaar geleden de denksportpagina ook al dreigde te verdwijnen en dat er toen vooral een lezersactie werd gehouden door dammers. Het is natuurlijk niet bekend hoe veel lezers er nu geprotesteerd hebben, maar twee weken geleden riepen wij in dit artikel op tot een actie van schakers.

Lees meer >

Schaakrubrieken weekend 20 januari 2018

Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar diverse schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend. Wij proberen de besproken partijen in een viewer te tonen.

Lees meer >

“Homo Deus” door Jan Willem Duijzer. Column van Schaakvereniging Promotie.

Wordt de mens ooit God? Jan Willem vertelt hierover in zijn column van deze week.

Het zijn verwarrende tijden, vind ik, en ik ben de eerste niet die er zo over denkt. De afgelopen weken las ik Homo Deus, een boek van de Amerikaanse schrijver Hariri over het menselijke streven naar onsterfelijkheid, naar een goddelijke status. Ik geloofde hier niets van, maar ben door het boek toch aan het denken gezet.

Lees meer >

Schaakrubrieken weekend 13 januari 2018

Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar diverse schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend. Wij proberen de besproken partijen in een viewer te tonen.

Lees meer >

Waarom mag wit in het schaakspel altijd beginnen?

Deze week werd ik gebeld door een voorbereider van een programma op Radio 1 of ik live in een uitzending een bepaalde vraag wilde beantwoorden. Het ging om de rubriek “Hoe zit dat?” Mij werd voorgelegd of het mogelijk was om rond de klok van half zes in de ochtend de volgende vraag te beantwoorden: “waarom mag wit in het schaakspel altijd beginnen?” Daar had ik helaas niet meteen een paraat antwoord, maar dat hoefde ook niet, want het zou pas de volgende ochtend zijn.

 

Wilhelm Steinitz (eerste wereldkampioen)

Ik vond het wel wat vroeg, maar zei toch toe om hieraan mee te werken. In de hoop dat er schakers zouden luisteren ondanks dit vroege tijdstip.

Na wat research op het internet kwam ik erachter dat de vraag helemaal niet zo makkelijk te beantwoorden was. Tenminste, men sprak elkaar tegen en wat is dan de waarheid?

Ik kwam in het begin niet veel verder dan wat Wikipedia over dit onderwerp te melden had, namelijk het volgende:

Het kleurpatroon van het schaakbord werd in de 13e eeuw in Europa bedacht. Dat wit begint, werd pas tegen het einde van de 19e eeuw gemeengoed. In 1883 werd op een groot toernooi in Londen nog geloot welke speler mocht beginnen; deze mocht vervolgens de kleur van de stukken kiezen. In 1889 schrijft wereldkampioen Wilhelm Steinitz dat in de praktijk van grote schaaktoernooien de speler die begint, met de witte stukken speelt. Historische schaakpartijen waarbij de zwartspeler begon hebben een equivalent waarbij de witspeler begint door de kleuren van de stukken te verwisselen en de posities van de stukken links-rechts te spiegelen.

 

Lees meer >

Volkskrant dreigt te stoppen met denksport


Het is bijna niet te geloven; de krant die zich de grootste kwaliteitskrant van Nederland noemt, de Volkskrant, heeft aangekondigd te stoppen met de denksportpagina. Met Ton Sijbrands heeft de krant de grootste denksporter uit de Nederlandse geschiedenis in huis en ook Gert Ligterink hoeft qua deskundigheid voor niemand onder te doen. De directie heeft daar echter geen boodschap aan. Bij de noodzaak tot bezuinigingen viel het oog op die mysterieuze letters en getalletjes bij die malle plaatjes.

 

Snelle promotie

Toen Ligterink in 1979 kampioen van Nederland werd, vroeg het Nieuwsblad van het Noorden hem de schaakrubriek te schrijven. De redactie was ontevreden over die van Berry Withuis, die in vele regionale kranten werd geplaatst. Eerder had Ligterink al drie jaar de rubriek voor de Winschoter Courant geschreven. Een volgende promotie volgde snel: in 1983 nam hij de zaterdagrubriek in de Volkskrant over van Wim Andriessen en de verslaggeving op de sportpagina van Hein Donner.

Ongeveer vanaf die titel in 1979 is Ligterink dagelijks met schaken bezig. Schaaktechnisch denkt hij op het niveau van een grootmeester en zijn kennis van de schaakgeschiedenis en -actualiteit is enorm. Hij heeft een volstrekt andere stijl dan Donner, die de rubriek voor Andriessen schreef. Die hield van jennen en polemiek, Ligterink wil gewoon vertellen wat er in de schaakwereld gebeurt. Bij zijn 25-jarig jubileum in 2008 schreef Max Pam: “Het is niet alleen Ligterinks vasthoudendheid die opvalt, maar vooral ook de milde pen waarmee hij sinds jaar en dag de schaakwereld beschrijft. Als een echte Groninger kijkt hij met een zekere afstand naar het Hollandse schaakleven, maar tegelijkertijd is hij in zijn commentaren genereus en vol waardering.”

Lees meer >

“Ondertussen in Canada” door Hans Meijer. Column van Schaakvereniging Promotie.

U weet toch al hoezeer de columns van Hans de moeite waard zijn? Het ganse land neemt er kennis van. Klik daarom gauw hier !