Een oude foto
Joop en Henny van Oosterom
Lees meer >Rubrieken
De Schaaktrofee
De Schaaktrofee
NK Bedrijvenschaak
Toespraak staatssecretaris Teeven bij de in ontvangstname van de schaaktrofee voor het Nederlands Kampioenschap Bedrijvenschaak. Arnhem, PI Arnhem, 27 juni 2012
Staatssecretaris Fred Teeven en de werkmeester
Dames en heren,
Dank voor deze prachtige trofee. Het is er een die je beslist niet over het hoofd zult zien en het lijkt me ook dat je hem bij de uitreiking niet uit je handen moet laten vallen. De trofee zelf kan, denk ik, wel tegen een stootje, maar of degene die hem dan op zijn tenen krijgt er zo blij mee zal zijn, is maar zeer de vraag.
Lees meer >Onwel tijdens een partij (3)
Onwel tijdens een partij (3)
De beslissing van de competitieleider
In de laatste ronde van de KNSB-competitie wordt een speler na drie en een half uur spelen onwel. Het is een ernstige, levensbedreigende situatie. Met spoed wordt hij naar het ziekenhuis gebracht. Er wordt rekening gehouden met een mogelijk overlijden. De overige teamleden zijn niet meer in staat hun partijen verder te spelen. De betrokken wedstrijdleider begrijpt dat, en ook de tegenstanders. Echter, de vraag rijst: wat moet de wedstrijdleider beslissen?
Lees meer >Column 42: Wat zijd gij lelijk!
Ooit verbleef ik tijdens het Hoogovens Schaaktoernooi in Wijk aan Zee in Hotel Sonnevanck. Het was in de jaren tachtig en er bestond wel een grootmeestergroep A, maar geen grootmeestergroepen B en C. Er was wel een sterk bezette meestergroep. Het toernooi heet inmiddels Tata Steel Chess Tournament, het hotel staat er nog altijd.
Samen zat ik met schaakmakker Gerard Welling aan het ontbijt toen de aimabele hotelhouder van toen, Bert Kisjes, met ons een praatje kwam maken. Ja, hij had het goed gezien, wij waren schakers. En wij waren ambitieuze subtopspelers van Nederland die ons via de tienkampen probeerden te kwalificeren voor de aantrekkelijke meestergroep. Want dat was een gesloten toernooi waarin een internationale meesternorm behaald kon worden. Het was destijds een eis van de Fide om een van de drie benodigde normen in een gesloten toernooi te behalen. We deden al jaren mee en het viel niet mee om je te plaatsen; er waren ook zoveel goede spelers. ”Waarom zoek je je heil dan niet elders”, vroeg Kisjes. We antwoordden dat het allemaal niet zo eenvoudig was als hij dacht. Er waren in het Westen veel open toernooien, maar gesloten kampen waren er nauwelijks. Daarvoor moest je naar het Oostblok.
Lees meer >De Van Geet opening III
De Van Geet opening: 1. Pc3 III
Onlangs werd bekend dat Dick van Geet is overleden. Hij was een interessante persoonlijkheid wiens naam onlosmakelijk lijkt te zijn verbonden met de openingszet 1. Pc3. De successen die Van Geet ermee boekte en het boekje dat hij erover schreef, was voor een aantal clubschakers voldoende aanleiding om deze obscure paardzet zelf ook in de praktijk te brengen. Vandaar dat ik besloot om hieraan in het dagblad Trouw een soort miniserie te wijden. Het leek me een mooi moment om die nu uit de vergetelheid te trekken. Hieronder de enigszins aangepaste en geactualiseerde tekst.
Dit is een nieuwe aflevering in de serie over openingsvarianten met dit keer – op speciaal verzoek – voor de derde maal aandacht voor de Van Geet opening die ontstaat na 1. Pc3. In de vorige afleveringen (zie Van Geet I en Van Geet II) heb ik enkele ideeën achter de originele partijopzet van de Nederlandse meester Dick van Geet, naar wie deze opening genoemd is, behandeld. In deze derde aflevering ga ik in op het variantencomplex dat ontstaat na 1. … c5. Met zijn eerste zet hoopt zwart de strijd in de banen van het Siciliaans te leiden. Hij krijgt daarin gelijk als wit direct met de zet e2-e4 op de proppen komt, maar zoals Van Geet in zijn inleiding van het bij New in Chess uitgegeven boekje over deze opening zelf opmerkt: "e2-e4 is geen ontwikkelingszet; met deze pionzet maakt wit slechts de ontwikkeling van de stukken mogelijk." In vrijwel alle varianten van de Van Geet opening houdt wit vast aan dit principe. Hij ontwikkelt eerst zijn paarden en begint daarna pas met pionzetten te werken. En in het complex dat in deze rubriek besproken wordt, speelt wit slechts e2-e4 op een voor zwart ongunstig moment. Na de eerste zetten vervolgt wit met 2. Pf3 waarna er de volgende splitsing ontstaat:
Lees meer >De L is van Lasker
Het Schaakalfabet is een serie geschreven door de ons helaas vroeg ontvallen Huub van Dongen, oorspronkelijk geschreven voor het Brabantse jeugdblad Minorpromotie, waarin alle letters van het alfabet aan beroemde schakers, schaaktermen of andere schaakcuriositeiten worden gekoppeld.
Zoveel krachtpatsers als bij de K zijn er bij de L niet. Maar ook de keuze tussen lolbroek en leeuwenhart is niet gemakkelijk. De lolbroek is Sam Loyd, geboren in 1841 in Philadelphia, overleden in New York in 1911. Hij bedacht honderden schaakproblemen (meestal lastig, altijd leuk) en duizenden wiskundige raadsels, puzzels en spelletjes. Hij was op dat gebied echt een onovertroffen genie. Maar in deze serie moet hij plaatsmaken voor Emanuel Lasker. Want Lasker is misschien wel de grootste aller tijden.
Dr. Emanuel Lasker is geboren op kerstavond in 1868 in Berlinchen, een gehucht in een prachtig natuurgebied in het noordoosten van Duitsland. Hij stierf in 1941 in New York, gevlucht uit Europa waar hij als zoon van een rabbi, al was hij nog zo beroemd, geniaal en vreedzaam, voor zijn leven moest vrezen.
Lasker was wereldkampioen van 1894 tot 1921. Zevenentwintig jaar lang. Hij won de titel door de eerste officiële wereldkampioen Wilhelm Steinitz verpletterend te verslaan. Hij verloor de titel aan Capablanca, die we al bij de C hebben ontmoet. Maar hij heeft een behoorlijk excuus: er werd gespeeld in Havanna en hij kon absoluut niet tegen het tropische klimaat. En bovendien had hij er zo langzamerhand genoeg van altijd maar wereldkampioen schaken te blijven. Want hij wilde zo verschrikkelijk veel meer.
Lasker was doctor in de wiskunde en de filosofie. Hij schijnt baanbrekende algebraïsche ontdekkingen op zijn naam te hebben, maar hij schreef ook dikke filosofische boeken, die nu staan te verstoffen in universiteitsbibliotheken. Het bordspel Laska, dat zowel op dammen, schaken als go lijkt, is bedacht door Lasker en was voor de Tweede Wereldoorlog behoorlijk populair in Duitsland en Nederland. Bovendien schreef Lasker toneelstukken, die vaak met veel succes werden opgevoerd, en boeken over bridge en skat. Maar wat hij ook deed, hij bleef gewoon de schaakwereldkampioen. Hij kwam er niet onderuit. Hij was gewoon de beste. Dat was zijn lot.
Al als elfjarig jongetje, toen hij met zijn grotere broer Berthold in Berlijn mocht gaan wonen om wiskunde te studeren, moest Lasker schaken om geld te verdienen. Berlijn was een grote wereldstad. Er was van alles te doen en er liepen volop grote meneren rond die in de café’s om geld wilde spelen. Een mooie bijverdienste voor de kleine Emanuel. Hij werd steeds sterker en toen hij in 1888 met een honderd procent score het kampioenschap van het Kaiserhof Café op zijn naam schreef, kreeg hij zo’n reputatie dat hij voor het eerst werd uitgenodigd voor internationale toernooien.
Lees meer >Schaakrubrieken 23 juni 2012
Schaaksite.nl is een site voor iedere geïnteresseerde in het schaken.
Daarom mag aandacht voor de schaakrubrieken in de landelijke bladen niet ontbreken.
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar deze schaakrubrieken.
Lees meer >Schaakrubrieken 16 juni 2012
Schaaksite.nl is een site voor iedere geïnteresseerde in het schaken.
Daarom mag aandacht voor de schaakrubrieken in de landelijke bladen niet ontbreken.
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar deze schaakrubrieken.
Intro
Mijn laatste Schaakrubrieken
Vanaf de start van Schaaksite.nl, in januari 2010, heb ik de wekelijkse schaakrubrieken gepubliceerd, een idee dat al langer bij mij leefde.
Nu heb ik besloten mijn energie te gaan richten op onze nieuwe website voor alle basisscholen in Nederland en België en de wekelijkse schaakrubrieken (voorlopig) over te dragen aan Kees Schrijvers. Mijn laatste ‘Schaakrubrieken’ (van 16 juni 2012) zijn gepubliceerd.
Lees meer >de Volkskrant schaakrubriek 16 juni 2012
Gert Ligterink
Zo onevenwichtig zijn de toptoernooien over het jaar verdeeld dat de elitespelers elkaar de laatste vier maanden niet of nauwelijks tegenkwamen. Kramnik en Aronian ontsnapten uit de droogteperiode door in Zürich een korte trainingsmatch te arrangeren. Magnus Carlsen, de nummer een van de wereld, speelde sinds het Tata Steel toernooi in januari geen enkele partij.
Maar vanaf nu is het gedaan met de rust. Eind vorige week begon in Moskou het zevende Michail Tal herdenkingstoernooi met de eerste vijf spelers van de internationale ranglijst. Na Moskou hebben de leden van de 2750+ groep afspraken in Dortmund, Biel en Bilbao.
Lees meer >
