Sinds het begin van dit jaar werk ik bij een ander softwarebedrijf dan daarvoor. Omstandigheden, gebeurtenissen, plannen… Door de huidige omstandigheden en beperkingen had ik, ondanks dat we nu een jaar verder zijn, een aantal collega’s tot nu toe alleen maar gesproken via Zoom of Teams, en had ik ze nog niet in levende lijve ontmoet. Daar is dit weekend verandering in gekomen want we hadden een bedrijfsuitje. Lees de hele column in PDF.
In een jeugdtraining stelde Manuel Bosboom eens direct na de opening ….h7-h5 voor. Trainer Hans Ree: “Naar dat soort zetten kijken wij niet.” Bosboom repliceerde: “Daarna speel ik …h5-h4 en dan moet je er wel naar kijken.”
Dit verhaal staat in het zojuist verschenen Chess Buccaneer : the life and games of Manuel Bosboom.
Lees verder op renzoverwer.wordpress.com/2021/11/20/manuel-bosboom-plezier-centraal/
Mijn zevende recensie behandelt het boek: Miguel Najdorf “El Viejo” door GM Zenon Franco Ocampos (1956). Een ervaren schrijver met al zo’n kleine 30 titels op zijn naam. Zijn andere boeken heb ik niet gelezen, maar ik durf te beweren dat dit zijn beste boek ooit is! (Een gewaagde uitspraak natuurlijk, want hij heeft zo te zien ook andere goede boeken geschreven, maar ik ben nu eenmaal enthousiast over dit boek!). Het kan ook niet anders met zo’n gigant als onderwerp. Najdorf is al 24 jaar dood, maar Zenon Franco flikt het hem om Najdorf te laten leven, wat als schrijver geen sinecure is. Leest u het boek zelf en u zult merken wat ik bedoel. Zenon Franco is geboren in Paraguay en was lange tijd ’s lands enige grootmeester. Toen hij geboren werd, was Najdorf 46 jaar oud. “El Viejo” (letterlijk: De Oude, het koosnaampje voor Najdorf, die al redelijk snel oud oogde, maar dat zeker niet was). Zelf heb ik Don Miguel nooit ontmoet, maar ik sta naast hem en Fischer als ik lees over hun aanvaring. Ik heb medelijden met Gheorghiu als Najdorf het uitschatert dat hij met een stuk meer niet eens van hem winnen kan. Nu heeft Zenon Franco Najdorf goed gekend; en dat doet het boek natuurlijk geen kwaad.
Opbouw
Het boek behandelt Najdorfs leven chronologisch, maar voor we daaraan beginnen heeft Zenon Franco een aangename verrassing voor ons. We krijgen het onafgewerkte boek van Najdorf te lezen. Typisch Najdorf om jarenlang aan een boek te werken en het nooit af te maken. Dat was niet echt Najdorfs kopje thee, hij was liever nachtenlang op bezig met blitzen. Een omen ook misschien dat Najdorfs boek eindigt op bladzijde 64?
Daarna de vijf delen over Najdorfs leven. De Nazi’s hebben zijn gehele familie uitgemoord, er bleef niet eens een achterneef in leven. Najdorf wilde wereldberoemd worden als schaker, zodat er wellicht overlevenden van zijn familie naar hem zouden toekomen, maar er kwam niemand. Zenon Franco kiest ervoor om de toernooien te tonen (in het begin met fraaie kruistabellen) en ook een of meer partijen uit dat toernooi, uiteraard de mooiste. Later verdwijnen de kruistabellen. Dat is begrijpelijk: die toernooien zijn overbekend. Ook door de hoofdstukken heen een dikke 30 foto’s, van goede kwaliteit. Het is een feest om dit boek te lezen. De partijen zijn mooi, spannend, de analyses zijn vriendelijk, dus het boek is zeker van kaft tot kaft te lezen. Je leest over zijn jonge jaren, je ziet hoe groot zijn talent is, vooral wanneer hij het wereldrecord blindsimultaan op zijn naam brengt. Hij vond ook dat hij wereldkampioen kon worden, en waarom ook niet, maar na 1957 stopt hij met die aspiratie. Hij is overigens net als Kortsjnoi altijd blijven schaken. Het boek eindigt met zijn dood in 1997, Najdorf is 87 geworden; hij heeft zijn drie echtgenotes overleefd.
Lees meer >
Wekelijks publiceren we de diverse schaakrubrieken van de weekendkranten. Wij streven naar publicatie op de woensdag of donderdag na het voorgaande weekend.
Lees meer >Wappieschaak
Nu het coronavirus weer oplaait laten de wappies ook weer van zich horen. Ik kwam er laatst een tegen die met het volgende hersenspinsel op de proppen kwam. Het schaakbord kent 64 velden ook wel vakkies genoemd. Vervang de k’s door een c en laat de es weg en zet daar een n voor in de plaats en verdomd dan ontstaat het woord vaccin. Als dat niet sterk is weet ik het niet meer.
Lees meer >
Wellicht vraagt u zich af: wie zijn Dorsa en Borna Derakhshani? Broer en zus komen oorspronkelijk uit Iran. Maar na een conflict met de Iraanse schaakbond zijn ze naar het buitenland vertrokken.
Dorsa, een getalenteerde internationaal meester en damesgrootmeester, is uiteindelijk in St. Louis terechtgekomen. Ze is daar als trainer verbonden aan de St. Louis Chess Club. Ze is de jongste officiële Fide Trainer. Haar jongere broer Borna (FM) heeft zich in Engeland gevestigd.
Onderwerpen
Het boek behandelt diverse aspecten van het schaakspel. De inhoud is opgedeeld in 4 delen en 11 hoofdstukken. De auteurs behandelen daarin de volgende onderwerpen:
Kortom: een grote diversiteit aan onderwerpen. Daar hebben we meteen de kracht en ook wel een beetje de zwakte van het boek te pakken. Ik krijg bijvoorbeeld het gevoel dat de hoofdstukken over valstrikken en ook de eindspeltrucjes er enigszins bekaaid afkomen. De auteurs hadden deze onderwerpen vollediger kunnen uitwerken. Laat ik meteen met enkele voorbeelden komen. Zie onderstaand diagram.
Lees meer >
Wekelijks publiceren we de diverse schaakrubrieken van de weekendkranten. Wij streven naar publicatie op de woensdag of donderdag na het voorgaande weekend.
Lees meer >
De boekenmarkt aanstaande zaterdag gaat door.
U bent van 11.00-14.00 uur welkom in het Max Euwe Centrum.
Bezoekers moeten wel een CTB tonen en anderhalve meter afstand houden.
Het type schaker
In een ver verleden toen ik op de MTS bouwkunde studeerde had je drie richtingen: bouwkunde, werktuigbouwkunde en elektrotechniek. Het aardige was dat je bijna altijd aan de scholier kon zien welk vak hij leerde. De werktuigbouwers waren meestal groot en donkerharig, de elektroneuten daarentegen fijngebouwd en slungelig. Viel je niet in een van deze categorieën dan was je waarschijnlijk bouwvakker.
Kun je schakers ook herkennen aan hun uiterlijk?
Lees meer >
Op 8 november 1986 werd het Max Euwe Centrum (MEC) geopend door mevrouw Euwe en burgemeester Ed van Thijn (zie bovenste foto). Daarvoor was er een bijeenkomst in Krasnapolsky, waar mevrouw Euwe, Hans Bouwmeester, Henk Wille (zie foto onder), Ineke Bakker en Ed van Thijn spraken.
Daarna liep het gezelschap over de Dam naar Paleisstraat 1, waar het MEC en de KNSB gevestigd waren. De opening haalde alle landelijke kranten en ook het 8 uurjournaal!
Lees meer >
