Gespot 37: Blijft de tegenstander weg of niet?
Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders. In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.
Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.
In een grijs verleden was ik ooit de coach van het Nederlands damesteam dat naar Manilla afreisde om daar deel te nemen aan de Olympiade. De ploeg bestond Erika Sziva (die net een jaar in Nederland woonde), Anne-Marie Benschop, Heleen de Greef en Sylvia de Vries. In die tijd werd er bij de damesteams nog op drie borden gespeeld.
De lange reis en de verandering van voedsel werkte niet bevorderlijk op de fysieke gesteldheid van de dames. Ik herinner me goed dat de eerste paar ronden vrijwel iedereen met maagklachten zat. Het was kiezen uit de minste van een paar kwaden wie er achter de borden zou gaan plaatsnemen. Behalve de openingsvoorbereiding en de bespreking van de partijen had de coach nog een andere taak: het analyseren van eventuele afgebroken partijen. In het jaar 1992 ging het er heel anders aan toe dan nu het geval is. Als een speelster na een lange zit de partij afbrak, moest de coach direct na de maaltijd aan de slag. De speelster zelf nam rust en zij zou dan op tijd gewekt worden om dan tijdens en na het ontbijt de analyse door te nemen. Een van de partijen die afgebroken werd was de volgende van Sylvia de Vries en wel in de volgende stelling:
Lees meer >
