Stein van Tol (Wijchen) wint Jeugdschaaktoernooi BSV Bennekom

BENNEKOM – De vijftienjarige Wijchense jeugdschaker Stein van Tol kon afgelopen maandag zijn lol niet op. Na een spannende race won hij ongeslagen de 36e editie van het Jeugdschaaktoernooi Bennekom, zijn eerste toernooizege. In het bomvolle denksportcentrum De Commanderij stond hij slechts drie keer een remise toe. Vier tegenspelers liet Stein in het stof bijten.

Volle bak in denksportcentrum De Commanderij

Complimenten waren er na afloop van het 36e Jeugdschaaktoernooi van BSV Bennekom voor de organisatie, gevormd door onder anderen Paul Constant, Jan Wouters, Harry Verhoef  en Hotze Tette Hofstra. En in hun kielzog tal van andere medewerkers van BSV Bennekom. Zij leidden samen alles in goede banen. Het compliment is terecht, zo bleek dus links en rechts uit woorden van ouders en begeleiders. Vooral maakten de 76 deelnemers (twintig minder dan in 2016) er zelf een waar schaakfeest van.

Lees meer >

Global Chess Festival werd groot succes

De derde editie van het jaarlijkse Global Chess Festival’ in Budapest, gehouden op zaterdag 14 oktober, werd een groot succes. Ongeveer tweeduizend schaakenthousiastelingen kwamen af op de schitterende locatie bij de Donau, waar zaterdag het Graphisoft Park, de ‘Sicilicon Valley’ van Hongarije, omgetoverd was in een waar schaakresort.

Het Festival werd geopend door Gabor Bojar, de bedenker van dit groots opgezette evenement. Een mooi hoogtepunt in de openingsceremonie was de speciale artistieke uitvoering van Jason Kouchak’s ‘Queen Journey’. Heel veel kinderen bezochten het Festival uit alle hoeken van Hongarije, maar volgens Judit Polgar waren er ook vertegenwoordigers uit Chili, India, Nederland, Roemenië, Rusland, Noorwegen, Slovenië, Slowakije, Italië, Verenigde Staten, Mexico, Engeland, Frankrijk, Servië en Spanje”.

Een paar details uit dit Global Chess Festival:

• Ongeveer 400 partijen gespeeld

• Simultaanseances met Judit en Sofia Polgar: 56

• Bezoekers uit ongeveer 16 landen

• 4000 Szamos Marcipan schaakstukken werden gemaakt en weggegeven

• Meer dan 1000 handtekeningen werd gezet door de zusjes

• 200 schaaktattoos werden geschilderd

• 7 uur lang FB live verzorgd door Anna Rudolf

Lees meer >

Gespot 86: Polgardag!

 

Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders. In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.

Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.

 

Zaterdag 14 oktober was een bijzondere dag. Op initiatief van Judit Polgar werd het initiatief ‘ChessConnectUs’ georganiseerd. Het idee hierachter is dat het schaken ons over de gehele wereld op een of andere manier met elkaar verbindt. Laat dat nou net ook een belangrijk motto zijn van onze actieve KNSB-voorzitter, Marleen van Amerongen!

Judit Polgar (foto Jos Sutmuller)

Het leek me dan ook gepast om iets schaaktechnisch van Judit Polgar te publiceren. En wat is er dan leuker dan een bekend matpatroon, dat hun vader Laszlo Polgar in het fameuze boek met 5333+1 stellingen had gepubliceerd, door Judit op het bord wordt getoverd in een eigen partij? Het grappige is dat de tegenstander net daarvoor haar torenoffer had kunnen weerleggen op een geniale manier. Maar toen die dat niet had gevonden, ging hij dus op karakteristieke wijze onderuit.

Ik bied ze in opgavevorm aan. Eerst twee stellingen die ik uit het boek heb genomen en waar u even op mag puzzelen.

Dan de partij waarin het verborgen matbeeld ook te voorschijn kan komen als wit het fout doet. Mag u bedenken wat de goede zet moest zijn en wat er gebeurde toen hij het fout deed.

Lees meer >

Stukkenjagers houwt op de kis

De tweede ronde van de KNSB-competitie leverde de voor mij altijd gezellige ontmoeting Stukkenjagers-Venlo op. De voorpret begon al op tijd deze keer, toen mijn ouders belden dat ze nog enkele oude dozen met schaakbekers gevonden hadden. Een korte blik werpt je dan met gemak terug in de tijd, toen ik als klein Venlonaerke deze trofeeën met een grote grijns mee naar huis mocht nemen. Later heb ik met vele mensen uit het stedje van lol en plezeer de degens mogen kruisen, totdat ik in 2006 besloot in Tilburg te gaan studeren. Inmiddels heeft Venlo zich, na enkele jaren gejojood te hebben tussen de 1e en 2e klasse, weten te ontwikkelen tot een sterk team met een mix van Venloos talent en Duitse degelijkheid. Maar al te goed herinnerden we ons de gevoelige nederlaag die dit team ons vorig jaar toe wist te brengen. En toen deed mijn broer niet eens mee! We waren dus gewaarschuwd.

Om niets aan het toeval over te laten besloten we het traditionele ontbijt ditmaal uit te besteden bij Dorus, waar al regelmatig de bodem voor een goede match gelegd werd. Voor de vijf aanwezige Stukkenjagers bleken de uitsmijters, omeletten en sandwiches een uitstekende eerste zet en vol goede moed togen we dan ook richting Cinecitta. Eenmaal daar aangekomen zag ik al snel de vele bekende Venlose gezichten, maar veel tijd om bij te praten was er niet aangezien er natuurlijk geschaakt diende te worden!

Lees meer >

Topbezetting op Isle of Man

Het ‘Manneneiland’, Isle of Man, kent dit jaar een ongelooflijk sterk deelnemersveld. Waren we vorig jaar al verwend door het aantal toppers dat zich had ingeschreven voor dit open toernooi, dit jaar had men zelfs de wereldkampioen, Magnus Carlsen, bereid gevonden om zijn Elopunten op het spel te zetten. Want dat is in feite wat dit toernooi behelst. Ongelooflijk veel sterke spelers, maar ook een groot aantal schakers, dat een stuk lager gerate is, maar natuurlijk wel een potje kan schaken.
Het is geweldig leuk dat de wereldtoppers zich in dit strijdgewoel wagen. Jaren werd er geklaagd dat ze alleen maar onderling tegen elkaar uitkwamen en zo hun torenhoge ratings ook kunstmatig hoog hielden. Maar daar hebben ze in Engeland verandering in weten aan te brengen. We kennen het toernooi in Gibraltar, waarin de laatste jaren ook diverse kanonnen aan het appèl verschenen en ook daar wordt het elk jaar steeds interessanter. Natuurlijk werd gegniffeld toen ex-wereldkampioen Anand vreselijk voor de bijl ging en geen potten kon breken tegen spelers waartegen hij misschien wel simultaan tegen had kunnen spelen. Het Isle of Man was vorig jaar ook het strijdtoneel waar onze eigen Benjamin Bok zomaar met zwart dwars door de stelling van Nakamura heen ging. Kijkt u nog eens naar deze partij, die ik indertijd voor u geanalyseerd heb.

Yifan Hou (foto Harry Gielen)

Dit jaar is Bok wederom aanwezig, maar de grote vorm moet nog komen. Twee 2800-spelers in Isle of Man, naast Carlsen was dat ook Kramnik. Dit keer is het deze ex-wereldkampioen die het zwaar heeft. Hij begon al met een nul tegen Caruana (daarover dadelijk meer), won toen de tweede ronde van de Hongaar Balint (2281), maar verloor toen van de Amerikaanse GM James Tarjan (2412). De man was ooit een behoorlijke speler, nu al 65. Maar dat weerhield hem er niet van om deze grootheid gewoon van het bord te zetten! Na vijf ronden staat Kramnik slechts op 50%. Daar gaan zijn duur vergaarde Elopuntjes…

U zult het zich al hebben afgevraagd: hoe kan het dat Kramnik, als tweede geplaatst, al in de eerste ronde tegen Caruana, de nummer drie van de ranglijst, moest spelen? Dat is heel apart. De organisatie doet niet aan een geleide loting (op rating zoals bijna overal), maar stelt de eerste ronde puur op loting vast.
Dat leidt tot nog een ander gevalletje dat we ons nog herinneren uit Gibraltar. Daar deed Yifan Hou, de dames wereldkampioene, die ooit had aangegeven dat ze – net als Judit Polgar indertijd – liever niet tegen dames wil spelen. Maar in Gibraltar wees de loting uit dat ze tegen de een na de andere dame uit moest komen. Ze dacht op een gegeven moment dat de organisatoren het expres deden en diende een protest in. En nu verschijnt ze weer aan de start in een Engels toernooi en wat gebeurt er? Ze krijgt in de eerste vier ronden een dame tegen; het is net of ze het erom doen…
Na de vierde ronde vond ze het wel mooi geweest en ze liet zich niet indelen.  Ze moet hopen dat het indelingsprogramma voor de zesde ronde iets anders in petto heeft.

Lees meer >

Aronian bereikt niets: derde partij remise

Ook de derde matchpartij in de finale van de World Cup in Tiblisi is geëindigd in een remise. Aronian met de witte stukken kon geen potten breken om de weerstand zijn tegenstander Ding te breken. De Armeniër had de hele partij een minuscuul plusje, maar de Chinees hield de stelling ogenschijnlijk vrij simpel binnen de remisemarge. Het is duidelijk dat favoriet Aronian nog een enorme klus zal krijgen om deze taaie tegenstander eronder te houden.

Aronian wil een zet doen in de derde partij tegen Ding (foto Anastasia Karlovic)

De partij begon opnieuw met 1. c4 zoals Aronian ook al in de eerste partij had gespeeld. Daar bereikte hij niet veel mee, zodat hij nu geen 2. Pc3 speelde maar ditmaal 2. Pf3. Er kwam een stelling op het bord die iets weghad van het Catalaans. De witspeler kwam met een nogal merkwaardige damemanoeuvre op de proppen. De vele damezetten zorgden voor het nodige tijdverlies, maar het leverde wit wel even het loperpaar op. Daar kon hij nauwelijks van genieten want op zet 14 moest hij al weer een loper voor een paard inleveren toen Ding zijn damepaard op d4 plantte. Er ontstond een middenspel met ongelijke lopers waarin wit enige druk leek te hebben. Maar de Chinees verdedigde zich zeer bekwaam. De overgebleven paarden gingen ook van het bord en met een tijdelijk pionoffer leek het er even op dat Aronian toch nog op voordeel kon spelen. Maar het bleef allemaal binnen de marge en toen de zwartspeler de pion teruggaf om heer en meester te worden over de zwarte velden, werd de vrede snel getekend.

Lees meer >

Aronian mist de winst in tweede partij

De tweede matchpartijen in de finale van de World Cup in Tiblisi is wederom geëindigd in remise. Maar het had niet veel gescheeld of Levon Aronian was er met een vol punt vandoor gegaan. Met zwart profiteerde hij van wat tam spel van zijn Chinese opponent, Liren Ding, waardoor hij groot tot beslissend voordeel in het eindspel kreeg. Maar op het moment suprême faalde hij in de afwerking.

De tweede partij Ding-Aronian (foto van Anastasia Karlovic)

De Catalaanse opening van Ding leverde hem niet het door hem gewenste voordeeltje op waarin wit iets en zwart niets kan doen. Aronian staat bekend om zijn actieve stukkenspel en ook nu wist hij zijn reputatie weer waar te maken. Zijn nieuwtje 13… Pd7!? doorkruiste al wits goede bedoelingen en meteen al werd duidelijk dat het alleen de zwartspeler was die aan het roer kwam te staan. Als gevolg van het spel van beide spelers volgde een zettenreeks waarin veel werd geruild. De spelers kwamen terecht in een eindspel met voor ieder een loper en een paard, waarbij zwart beschikte over een verre a-pion. Aronian deed het aanvankelijk heel aardig. Hij verbeterde zienderogen zijn stelling en Ding wist niet waar hij het zoeken moest. Hij had ook volstrekt geen aanknopingspunten die zwart rakker op a3 begon hem steeds meer hoofdbrekens te kosten. Het spel golfde wat op en neer, waarbij beide spelers een aantal malen vermoedelijk niet de beste voortzetting wisten te vinden. Het was ook een razend moeilijk eindspel, dat beide met weinig tijd op de klok en in het laatste uur van de partij moesten zien te volbrengen. En uiteraard komt er in deze finale een andere factor om de hoek kijken: vermoeidheid! Niet zo gek als je al een heleboel partijen achter elkaar – onder hoogspanning – zit te spelen. Telkens balancerend tussen wel of niet uitgeschakeld worden, tiebreaks die tot een armageddonpartij moesten worden uitgevochten. Mogen we dan zo kritisch zijn op het spel van deze twee giganten? Nee, maar het blijft natuurlijk van belang om te onderzoeken hoe het objectief stond in de partij. Ik heb makkelijk praten met een zoemende engine op de achtergrond die mij op kritieke moment aanwijst waar een van de beide spelers misgrijpt. En sommige zetten die het rekentuig geeft, vallen voor een menselijke schaker ook nauwelijks te bedenken. Een boeiend gevecht met een fascinerend einde, waar ik ook nog even de ‘tablebases’ heb geraadpleegd om er zeker van te zijn dat Ding niet verloren stond. Toen het echt moest, verdedigde hij zich feilloos. Aronian zal zich nog wel even achter zijn oren krabben om de kansen die hij daarvoor heeft laten liggen…

Lees meer >

Halve finales monden uit in twee tiebreaks

De tweede matchpartijen in de halve finales van de World Cup in Tiblisi zijn allebei in remise geëindigd. De verschillen in speelkracht tussen de vier halve finalisten zijn niet zo groot, dus dit lag in de lijn van de verwachting. De belangen zijn ook enorm. Want de winnaars van deze halve finales, komen niet alleen in de finale van de wereldbeker, maar ze zijn ook allebei automatisch geplaatst voor de pretentieuze achtkamp, die volgend jaar maart in Berlijn wordt gehouden. In die dubbelronde groep wordt bepaald wie de uitdager wordt van wereldkampioen Magnus Carlsen, dus er staat heel wat op het spel.

Foto Anastasia Karlovic

Foto Anastasia Karlovic

 

Net als gisteren was het weer de partij tussen Liren Ding (ditmaal met wit) en Wesley So die het meest interessant was.
De andere partij, tussen Maxim Vachier-Lagrave (MVL) en Levon Aronian, werd een niemendalletje toen Aronian met zwart heel snel alle muziek uit de stelling wist te halen. Deze partij bleek bijna in zijn geheel al eerder op het bord verschenen te zijn tussen twee onbekende grootheden. Daar won de witspeler een volkomen gelijke stand, maar MVL zag er geen heil in om door te spelen omdat er eigenlijk weinig spel in zat.

Lees meer >

Een dubbeltje op zijn kant

Traditiegetrouw zijn de wedstrijden tussen het Utrechtse Paul Keres en de Stukkenjagers uit Tilburg steevast geweldige gevechten op het scherp van de snede. In mijn herinnering liggen de uitslagen vaak rond de 5-5 en gaat het er steeds om wie het muntje de goede kant kan laten omvallen. Dit seizoen viel het onze kant op, maar dat was een dubbeltje op zijn kant! Daarmee zijn wij, De Stukkenjagers, in elk geval zonder averij op te lopen de eerste ronde doorgekomen.

IM Hugo ten Hertog (foto Harry Gielen)

Het gehele team, op onze twee gemotoriseerde Belgische broers Beukema na, had de trein en de bus maar eens uitgekozen als vervoersmiddel om het Stedelijk Gymnasium aan te doen. Omdat je het nooit weet met het openbaar vervoer, hadden we ruim de tijd genomen. En inderdaad, toen wij aankwamen zagen we slechts een paar mensen van de thuisclub druk in de weer met het sjouwen van tafels en stoelen. Zelfs de bar was nog gesloten, geen koffie dus. Dan maar een potje tafelvoetbal om onze RSI-handjes geen rust te geven…

De nieuwkomer bij Stukkenjagers: Mees van Osch (foto Harry Gielen)

Toen we aan de wedstrijd begonnen, heb ik in het begin weinig meegekregen van de gang van zaken aan de andere borden. Mijn gerenommeerde tegenstander, IM Hugo ten Hertog, hield me al vanaf zet drie aan het bord gekluisterd. Hij had mij verrast met een op het oog merkwaardig systeempje. Nu wist ik dat ik van hem het nodige kon verwachten, maar dit hield mij toch flink aan de praat. Toen ik pas na een groot aantal zetten eens een rondje ging maken (ik reken het halen van de koffie niet mee) maakte ik snel maar eens een tussenbalans op. En dat viel me niet tegen: veel redelijke tot goede stellingen. Slechts een enkeling had het moeilijk.

Behalve dat ik op mijn eigen bord mijn handen vol had, zag ik een volslagen idiote heksenketen op het bord tussen Lars Vereggen en IM Xander Wemmers. Lars offerde een stuk voor twee pionnen en een gevaarlijk initiatief. Dat bleek hij goed ingeschat te hebben, hij had alle kansen aan zijn zijde. Maar de stelling was uiterst gecompliceerd en toen hij niet de kritieke zetten wist te vinden, was de meester er als de kippen bij om met een dodelijke counter te komen. Dat was een tegenvaller: 1-0 voor Paul Keres.

Vereggen – Wemmers

Lees meer >

Aronian klopt Ivanchuk

In de World Cup in Tiblisi zijn we eindelijk aanbeland in de kwartfinales. De nummer één op rating, wereldkampioen Magnus Carlsen lag er al vroeg uit, maar de nummer twee van de wereld op dit moment, Levon Aronian, zit er nog wel in. Evenals de huidige nummer drie, Maxim Vachier-Lagrave (MVL) en de nummer acht, Wesley So. Op het programma vandaag stonden de partijen:

  • Aronian – Ivanchuk
  • Svidler – Vachier-Lagrave
  • Fedoseev – So
  • Rapport – Ding

De laatste twee partijen eindigden in korte remises. Wesley So is een erkend snelschaker, dus die zal er niet rouwig om zijn als de reguliere partijen in remise eindigen. Het kost hem de nodige Elopunten (op dit moment al bijna 10), maar daar zal hij niet wakker van liggen. Rapport en Ding waren nog sneller klaar. Rapport wilde niet met wit, Ding vond het wel best zo.

Gelukkig zijn er ook vier echte strijders. Aronian offerde in de opening een pion voor een ontwikkelingsvoorsprong en ook Svidler en MVL kregen in een obscure variant een heel gekke stelling op het bord.

In de partij tussen Aronian en Ivanchuk kwam na het Catalaans een stelling op het bord waarin de Armeniër een zeer kansrijk pionoffer bracht waarmee hij het initiatief greep. De zwartspeler lag wat achter in ontwikkeling en door de complicaties in het centrum, slaagde hij er niet in om de koning tijdig uit het centrum te krijgen. De gevolgen waren desastreus. Na een ‘vervelend’ schaakje moest zwart …Ke8-f8 spelen en het gevolg was dat hij het verdere middenspel zonder de toren op h8 moest spelen. Aronian kreeg door een schijnoffer een sterke vrijpion op d5 en ondertussen speelde hij zijn paard van h4 om naar d2 waar het naar e4 of c4 kon springen. Toen hij na Pe4 met d5-d6 ook de vrijpion nog naar voren speelde, gaf Ivanchuk er de brui aan. Misschien een beetje vroeg opgegeven, maar voor zwart was er inderdaad geen constructief plan voorhanden. Aronian dus op rozen, hoewel hij morgen nog een flinke kluif zal hebben aan de man die tot dusver vriend en vijand verrast heeft.

Lees meer >