Een willekeurige avond om 20.15. Jij doet mee aan de interne competitie, en de ronde is net begonnen. Je mobiel staat uit, de klokken staan aan, en jij denkt rustig na over je zesde zet.
Maar dan wordt er op je schouder getikt – en achter je staan twee ernstige mannen. “Kunt u even meekomen? Want dít – ze wijzen op je bord – dit kan écht niet.”
Lees meer >Zeg eens eerlijk: als jij een schaakpuzzel oplost, hoe lang blijf je dan zoeken naar het antwoord? En wanneer blader je door naar de oplossingen achterin, of klik je op ‘Solution’? Ik moet bekennen… zelf geef ik geen goed voorbeeld.
Want sommige van die opgaven zie ik meteen, andere na een paar minuten, en een derde categorie zie ik nooit. En met ‘nooit’ bedoel ik: echt nooit – ook niet als je me 10 jaar opsluit in een isoleercel.
Lees meer >Wat is jouw favoriete KNSB-locatie? Zit je graag in een bovenzaaltje van een café, met houten vloeren die ouderwets kraken bij iedere stap? Of speel je liever in een van de lokalen van de plaatselijke basisschool, met stoelen en tafeltjes bedoeld voor 12-jarigen en een kan koffie die vrijdag alvast is gezet?
Mijn eigen voorkeur ging uit naar een sportcomplex. Zo een waar we een paar maanden geleden in speelden.
Lees meer >
Zie jij hoe wit wint in deze stelling? Ik kwam hem tegen op een van de vele puzzelsites, en moet heel eerlijk zeggen… ik zag het niet. Natuurlijk je kunt slaan op e6, maar dan komt 1…, h3 en hoe houd je die vrijpion dan tegen? Dat vind ik altijd heel lastig, vrijpionnen stoppen, en ik stond op het punt om het op te geven.
Dat ik de oplossing uiteindelijk toch vond,
Lees meer >“Dit kun je echt niet zeggen!” riep de interviewer – maar Fabiano Caruana zei het toch. Schaken heeft volgens hem geen maatschappelijk nut. Het is een bordspel waar we tientallen jaren aan besteden. Maar als je tegen de dertig loopt, begin je je af te vragen wat je met je leven aan het doen bent. “Dit heeft geen enkele betekenis.”
Schokkend natuurlijk, vooral uit de mond van de mondiale nr.
Lees meer >
Stel, je hebt de eerste partij van een minimatch verloren. Wat doe je in de tweede? Offer je al je stukken en trek je je tegenstander het moeras in – met het risico dat jij daar zelf in wegzakt? Of berust je in het onvermijdelijke en bied je na een zet of 10 remise aan?
Op deze laatste finaledag zagen we twee uitersten. Sergej Tiviakov besloot tot een snelle remise, en dat was ook begrijpelijk. Hij heeft het repertoire niet om met zwart compromisloos op winst te spelen. Bovendien was het voor hem een loodzwaar toernooi geweest en de afgelopen nachten had hij naar eigen zeggen nauwelijks geslapen. De koek was op, de winnaar is bekend: Max Warmerdam!
Max Warmerdam – Foto Harry Gielen
Na de zet is het uw beurt. Sleep het stuk dat u wilt zetten.
hgfedcba
