NK ronde 4

Vandaag doe ik een dagje NK en daarvan doe ik verslag op schaaksite. Het wordt een groeiverslag. Daarmee wil ik zeggen dat er vandaag diverse aanvullingen bij komen. Steeds weer met nieuwe impressies. En straks ook partijen natuurlijk!

Ruim 30 graden Celsius vandaag. Hoe toepasselijk om dan eens een dagje naar het Tropentheater te gaan. En laat daar toevallig de vierde ronde van het schaakkampioenschap van Nederland worden afgewerkt! We nemen een kijkje…

Het is het vertrouwde recept op reis naar Amsterdam. Parkeren in Diemen en dan de trein in om gedoe met parkeren te voorkomen. Zou het de hitte zijn? Ik reed pardoes de afrit Diemen voorbij op de A1! Gelukkig is er op de A10 een tweede kans. Wachtend op mijn sprinter kreeg ik eindelijk antwoord op de vraag of een ambulance met gillende sirene ook voorrang krijgt bij een spoorwegovergang. Neen! De spoorbomen blijven dicht en mijn tergend langzaam aankomende sprinter mocht eerst.

“Tropenmuseum 0,8 kilometer” lees ik op het bordje als ik net de uitgang “Dapperbuurt” van station Amsterdam Muiderpoort heb gevonden. Een kleine tegenvaller, want op de site van het NK beweren ze toch echt dat het maar 500 meter lopen zou zijn. Maar ach, lopen is gezond. Ook met dit weer. Erik van den Doel zat in dezelfde trein. Die liep aanvankelijk 10 meter voor me, maar dat werden er uiteindelijk wel 100. Die 50 kilo verschil doen zich gelden.

Voor het museum staan een enkele tafels met schaakspelen opgesteld. Er wordt gretig gebruik van gemaakt, ook drie kwartier voor aanvang. Binnen word ik welkom geheten door Paul Rump, de baas, en Arnth van Tuinen. Die was mij in onze jeugd nogal eens de baas. En nu weer, want ik ben pers en hij is perschef. In de perskamer tref ik Johan Booij. Die gaf me een hand en een glas water, waarna ik een mooi plekje kon uitzoeken.

Lees meer >

De Bus

Het was voor het eerst in zijn carrière dat Hans, van beroep buschauffeur, een schaakclub vervoerde. Stedentrips deed ie meer en ook wel voetbalsupporters (er lag een sjaal van VVOG uit Harderwijk in het bagagerek!), maar schakers niet. Maar op zaterdag 23 april had hij dan de primeur, want bij En Passant wilden ze er een feest van maken. Meer dan twintig supporters wilden mee naar Bloemendaal, waar in het prachtige gemeentehuis de gezamenlijke slotronde van de Meesterklasse werd afgewerkt.

Lees meer >

David!

Ze waren er zeker van, daar bij SISSA. De voorbereidingen voor een kampioensfeest waren al getroffen, de topper SISSA – En Passant werd live uitgezonden (namens de hele schaakwereld, inclusief een vol denksportcentrum En Passant: bedankt!) en als klap op de vuurpijl kreeg Guido de Romph van Kees Eldering ook nog per e-mail de mededeling dat SISSA kampioen zou worden op zaterdag 2 april.

Dat optimisme was voor een deel gerechtvaardigd. Ogenschijnlijk moeiteloos schoven ze hun tegenstanders terzijde tot dusverre. Ook de sterker geachte (hier spreekt professor Elo) tegenstanders. En in de laatste ronde wacht nog Sas van Gent, dus zelfs een 5-5 gelijkspel zal als een overwinning aanvoelen, hoewel het geplande kampioensfeest dan toch nog drie weken uitgesteld moet worden.

David Navara (Foto: Peng)

Team En Passant in ronde 8! (Foto: Harry Gielen)

Lees meer >

EP of SISSA?

In de zevende ronde van de KNSB-competitie is het aantal titelpretendenten gehalveerd. Kennemer Combinatie en Charlois Europoort moesten door een nederlaag afhaken. En Passant en SISSA blijven over. De Groningers handhaven zich knap aan de kop van de ranglijst want, eerlijk is eerlijk, na de vijfde ronde was ik ervan overtuigd dat wij in ronde zes of zeven de kop zouden overnemen. Zelf speelden we tegen degradatiekandidaten, terwijl SISSA de lastige wedstrijden tegen LSG en Kennemer Combinatie voor de boeg had. Maar ze wonnen beide wedstrijden!

Alina l’Ami

Lees meer >

Sponsors!

Sponsors. Je hebt ze in allerlei soorten. Fanatieke schakers met een onderneming die graag wat investeren in hun favoriete sport. Maar ook ondernemers die niet zoveel met die sport hebben, maar graag het lokale verenigingsleven ondersteunen. Tot die laatste categorie behoort Van Diermen Masterbakers. Al jaren een van de steunpilaren van En Passant 1. Wedstrijden van En Passant 1 bezoekt hij niet, schaken kan hij niet en op de voorgrond treden hoeft ook al niet.

Lees meer >

Live! (2)

Ik weet het, mijn verslag van de wedstrijd tegen Utrecht uit de tweede ronde had dezelfde titel. Maar er zijn dagen dat je extra blij bent met liveborden. Kijk, een onleesbaar handschrift is op zich geen ramp. Je pakt gewoon het formulier van de tegenstander. Dikke kans dat die wel leesbaar schrijft. Afgelopen zaterdagavond zou ik er echter een helse taak aan hebben gehad om alles publicabel te kunnen maken. Probeert u maar eens wat te brouwen van wat er op onderstaande foto’s staat!

Lees meer >

Three times a lady

Een mooi klef liedje van The Commodores. Wie die titel uit zijn verband rukt kan het vertalen naar een schaakwedstrijd in het kader van de KNSB-bekercompetitie. Vier potjes in een wedstrijd en in drie daarvan gaat er een dame verloren. Dit vat kort de wedstrijd Amstelveen – En Passant samen, die vrijdag 15 januari werd afgewerkt in de derde ronde van de strijd om de beker.

Eén partij was er, waarin beide dames het overleefden…

Lees meer >

Hendrik

Vrijdagavond werd bij En Passant een voorronde afgewerkt van het clubkampioenschap snelschaken. Op gruwelijke wijze veegde uw dienstwillige de vloer aan met al zijn concurrenten. Een daarvan was Guido de Romph, die zich desondanks ook redelijk soepel plaatste voor de finaleavond. Hij leek in blakende gezondheid te verkeren, maar op de terugweg ging het mis. Ik zal u de onfrisse details verder besparen, maar het kwam er op neer dat ik, net als vroeger, en net als bij de Europacup, weer eens de rol van playing captain op me kon nemen.

Lees meer >

La légion étrangère

De Bundesliga fietste weer eens door de KNSB-competitie heen. Dat betekent personeelsproblemen en een zoektocht door Europa naar beschikbare vervangers. Ja, je kunt zo’n wedstrijd laten lopen natuurlijk, maar dat zou na de nederlaag in de vorige ronde betekenen dat we het kampioenschap al uit ons hoofd zouden kunnen zetten. En dat met nog een half seizoen te gaan!

Nee, de keuze viel op het zoeken van volwaardige vervangers voor Jan Smeets, Erwin l’Ami en Roeland Pruijssers. Ten opzichte van Charlois Europoort en HMC Calder was dat ook wel zo sympathiek. Die bestreden we met zes grootmeesters. Om dan tegen LSG IntelliMagic het hek wijd open te zetten, dat zou niet zo netjes zijn.

Jezus Christus?

Lees meer >

Een avondje Deventer

Het was geen milieuvriendelijk bekerpotje, daar in Deventer. Drie auto’s waren er nodig om een viertal op de plaats van bestemming te brengen. Dat heb je wel eens met bekerwedstrijden. Mensen gaan dan rechtstreeks uit hun werk en de teamgenoten ontmoet elkaar pas nabij het strijdperk. Gelukkig maakt Tatasteel het een beetje goed door 80.000 zonnepanelen te plaatsen!

Mijn reis was het comfortabelst. Ik was de enige meerijder van het team. In een dikke BMW nog wel. “Heb je wel eens in Deventer geschaakt?” vroeg Dick me. Ik kon het me niet herinneren. Was ik überhaupt ooit wel eens in Deventer geweest? Ja, in de trein wel natuurlijk, om daarna meteen door te reizen naar het volgende station. Ik herinner me vanaf het spoor de sportzaak van Johnny Oude Wesselink te kunnen zien. Johnny Oude Wesselink… uit de tijd dat ik nog voetbalplaatjes spaarde.

Lees meer >