I need never get old
Ouder worden, je ontkomt er niet aan. Ook ik niet. Ik heb dan de mazzel dat ik niet grijs ben, of kaal, maar dat betekent niet dat de tand des tijds mij overslaat.
Tien jaar geleden organiseerde mijn werkgever, een best grote overheidsorganisatie, “gezond belast”. Iedereen kon van alles laten opmeten om te zien hoe hij of zij er fysiek voor stond. Ook de ogen werden getest en van alle pak hem beet 30.000 medewerkers die er toen werkten was ik de enige, zo zei mij de tester, die bij de ogentest alle voorgeschotelde tekens goed kon duiden.
Maar dat was Januari 2007. De laatste tijd merkte ik kleinigheden: de letters van de Dirk-Jan scheurkalender zijn te klein en ik zit vaak te turen. En toen ik vorige week in een huis vol visite en weer eens met gestrekte armen iets stond voor te lezen riep mijn moeder: “Zie je wel! Je moet aan een bril!” om daar ook nog eens aan toe te voegen dat mijn nogal matige schaakresultaten van de laatste maanden te wijten zijn aan mijn slechter wordende ogen. Jaja. It’s a common way to blame and hide the truth.
Lees meer >