Tata ronde 2: Scandinavië boven!
Half januari! We mogen weer naar Wijk aan Zee! Dat heerlijke gevoel na die rotonde als je de weg oprijdt met die schaakstukken die aan de lantaarnpalen staan vastgebonden. Het schaakmekka is weer geopend! Met moeite slaag ik erin een plekje te vinden op de parkeerplaats naast de Moriaan. In de Moriaan is het als vanouds beredruk op zondagmiddag en tussen de drommen door zoek ik mijn plekje waar ik mijn laatste potje in de weekendvierkamp mag spelen.
Helaas… dit is geen fragment uit een artikel van Julius Bosma, het was een stukje wensdenken mijnerzijds. Uw verslaggever zit gewoon thuis achter de laptop. Database en engine bij de hand. Achter mij een boekenkast vol schaakboeken, wie weet komen ze van pas. En wie weet levert het commentaar via de website wat op. Dat viel gisteren een tikje tegen. Als verrassing heeft de organisatie Daniel Naroditsky gestrikt als commentator. Een jaar of tien geleden nog een jochie dat op typisch Amerikaanse wijze over het paard getild werd omdat hij als veertienjarige een boek had geschreven. Het regende vervolgens plagiaatbeschuldigingen en toen hij in Hoogeveen ook nog schaakles kreeg van mijn broer was er niet veel waardering meer over. Met dat in het achterhoofd viel hij me eigenlijk nog wel mee. Aan enthousiasme geen gebrek, hij deed stemimitaties van Gary Kasparov en Fabiano Caruana, maar ik miste wel de anekdotes waarmee commentatoren als Leko en Seirawan altijd hun verslagen opleuken. Hij deed zijn relaas vanuit de VS. Pittig, want het was daar nog ochtend. De koffiebehoefte was groot. Schaaktechnisch had hij niet veel steun aan zijn host, de bij dit soort toernooien blijkbaar onvermijdelijke Fiona Steil-Antoni.
Maar goed, er is op dit gebied ook keus. Via Chess24 kunt u commentaar krijgen van Jan Gustafsson, Peter Leko en Tania Sachdev. Dat is op zich geweldig, veel meer inhoud, maar mooie Tania moet er niet steeds doorheen kwekken. Een vreselijk geluid. Dat gezegd hebbende… schaaktechnisch is het wel wat inhoudrijker dan dat van Fiona. En ach, morgen is het weer een gewone werkdag. Dan volgen we het hele gebeuren weer zonder commentaar. Dat is ook prima. Het belangrijkste is dat er lekker geschaakt wordt!
“Voor een verslag zullen we ons voornamelijk richten op de Nederlandse deelnemers en hun partijen.” Aldus de redactie van schaaksite. Tref ik het even! Uitgerekend als ik aan de beurt ben spelen de twee Nederlanders tegen elkaar…
Jorden van Foreest – Anish Giri
Toen ik als voorbereiding op dit stukje eens googlede op “schaken en kunst” was het eerste zoekresultaat: “Geen enkele sport inspireerde zo veel kunstenaars als schaken”. In dat artikel, uit 2008, komt de naam Tjerk Zijlstra al voor. De volgende zoekresultaten betreffen overigens twee artikelen op schaaksite uit het jaar 2011. En daarna ook nog Teun Koorevaar!
Op de kop af 45 jaar geleden, op 12 maart 1975, stond de beroemde bekerwedstrijd AZ ’67 – IJsselmeervogels gepland. Althans, dat zou uiteindelijk een beroemde bekerwedstrijd worden, maar dat was nooit het geval geweest als de voetbalbond en/of AZ ’67 niet hadden meegewerkt aan het verplaatsen van de speeldatum. Het was immers ‘biddag voor gewas en arbeid’ en neemt u maar van mij aan dat in deze tijd ‘de rooien’ de wedstrijd knarsetandend maar zeker hadden laten lopen en had Tom Egbers een andere ‘Andere tijden sport’ moeten bedenken 
Toen zoonlief Erik werd geboren op 26 oktober 2001 werd hij meteen lid van schaakclub En Passant. Dit was een gevolg van een weddenschap die ik had met wijlen Dick Bos, destijds secretaris van de schaakclub en fanatiek sponsorwerver voor het toen nog te bouwen denksportcentrum. Menig En Passanter struinde het dorp af om mensen tientjeslid te maken of iets dergelijks. Dat werd een behoorlijk succes en dat brede draagvlak onder de lokale bevolking was een belangrijk signaal voor de gemeente Bunschoten.
