We zijn er weer bij en dat is prihima

Na een jaartje afwezigheid is En Passant weer van de partij bij de Europacup. Een rol van betekenis zit er niet in. We zijn 51e geplaatst van 61 deelnemende teams. Budget om grootmeesters of Bosbomen in te vliegen was niet voorhanden, het team bestaat uit spelers die zelf de portemonnee dienden te trekken om de reis- en verblijfkosten de voldoen. En dan hebben de verslaggevers uit voorgaande jaren ook nog eens hun betere helft bij zich,

Lees meer >

Winst vóór de tijdcontrole

Na de wat moeizame overwinning op de Stukkenjagers was er even de vrees dat het met de vorm niet helemaal goed zat. Gelukkig gingen we naar Den Bosch met een lekkere 1-0 voorsprong. Vanwege de Olympiade werd er namelijk al op 5 september afgetrapt voor dit seizoen. Jeroen Bosch en Erwin l’Ami waren op de wedstrijddag nog op de terugreis vanuit Batumi en dus maakten zij gebruik van het recht op vooruitspelen.

Lees meer >

Fishpartners!

In de afgelopen zomer heb ik een tijdje gedacht dat we dit seizoen als een soort farewell-tour door de meesterklasse mochten beschouwen. Een paar sponsors stopten ermee en daarnaast kregen we personele problemen. Peng wilde stoppen, Jan Smeets is nu zelfs geen reserve meer. Rick Lahaye keerde terug naar Spijkenisse nu dat team dankzij het terugtreden van SISSA een klasse hoger speelt. Die terugtreding leverde Het witte paard Sas van Gent ook een onverwachte promotie op en ja hoor, onze stabiele puntenpakker, de man die nooit uit vorm was, de Russische Zeeuw Slava Ikonnikov zocht het dichter bij huis. Benjamin Bok tenslotte is naar de States vertrokken om daar te gaan studeren. Ziedaar onze aderlating!

Daar stond de komst van Lucas van Foreest tegenover, maar als er verder geen geldbron aangeboord kon worden zou het een zwaar seizoen worden. Dikke kans op degradatie.

Lees meer >

Fishpartners Open: Pewatronic wint, Kevin casht!

Het waren pittige discussies eind jaren ’80 op de algemene ledenvergadering van En Passant. Een lid, Peter Frans Koelewijn, liefhebber van schaakcomputers, stelde voor om zijn computer mee te laten doen in de interne competitie. Het voorstel werd resoluut weggestemd. Maar Peter Frans (hierna, voor mijn gemak: PF) gaf het niet op en diende een jaar later weer een voorstel in. Nog beter onderbouwd. Als er een oneven aantal spelers zou zijn werd de computer niet ingedeeld en als spelers echt niet tegen dat ding willen spelen worden ze er niet tegen ingedeeld.

Lees meer >

De Top 40 onder de loep

Om te beginnen natuurlijk: Veertig maal dank! Het was een mooie klus, waar Johan Hut aan begon in maart 2017. Een top 40 samenstellen van Nederlandse schakers. De bedoeling was om eind 2017 klaar te zijn. Dat is niet gelukt, maar vooruit. Een halfjaartje vertraging moet kunnen. Het leverde een boel mooie verhalen op waar we als lezers veel plezier aan beleefden.

Wie staat er in?

Regelmatig was de top 40 onderwerp van gesprek als Johan weer eens bij En Passant op bezoek kwam.

Lees meer >

Schoolschaken!

Het zit er weer op. De kaarten in de Meesterklasse zijn geschud en enigszins verrassend nemen we afscheid van de club die het langst van allemaal op het hoogste niveau aanwezig was, zelfs een tijdje met twee teams: Pathena Rotterdam. Toen ik als schooljochie het schaken begon te volgen was ik voor Volmac Rotterdam, want daar zaten mijn favorieten Kortchnoi en Timman aan de borden. En met die overdaad werden ze ook bijna altijd kampioen in die jaren.

Lees meer >

Mooi weer!

De achtste ronde van de vaderlandse schaakcompetitie viel op de eerste dag waarop hooikoortspatiënten weer volop aan hun trekken konden komen. Zelf behoor ik ook tot die kneusjes, maar dat weerhoudt mij er niet van om lekker per fiets door de polder van Nijkerk naar Bunschoten te rijden. Over de Oostdijk rijd je dan door Gelderland met uitzicht op Utrecht en Flevoland. Jaja, we leven in een klein land. Het risico van opgezwollen ogen en extra veel niezen neem ik maar op de koop toe. Ik houd van mooi weer. Punt uit! Ik had ook nog eens de wind schuin achter, dus dat halfuur fietsen was bijzonder relaxed.

Mooi weer betekent ook dat de statafels van het denksportcentrum naar buiten kunnen om zo in de frisse lucht de partij te kunnen analyseren. En zo kom ik langzaam maar zeker uit bij waar het in dit verslag echt over zou moeten gaan. Over schaken. De wedstrijd En Passant – HMC Calder. Maar dat hield niet over afgelopen zaterdag. Vandaar waarschijnlijk dat ik maar over het weer begon. Opa Van Dasselaar was daar vroeger goed in. Als een gespreksonderwerp hem niet beviel begon hij ineens: “Wat een prachtig weer hebben we vandaag toch he?”

De tafelschikking was bijzonder deze keer. Aan de ene kant van de speelzaal de borden 1 tot en met 5, aan de andere kant de borden 6 tot en met 10. Daartussenin werd de degradatiekraker in 3D tussen En Passant 2 en De Amstel gespeeld. Het was zo net alsof het eerste het tweede omarmde in die bikkelharde strijd rondom die rode streep. Met succes, want voor de zesde keer dit seizoen eindigde een wedstrijd van het tweede in 4,5-3,5 maar voor het eerst zat EP2 aan de goede kant van de score!

Lees meer >

Eppie ligt er uit!

Wederom gaan we op Hemelvaartsdag geen bekerwedstrijden spelen. En dat terwijl we wel een kans hadden tegen die mannen van Muconsult Apeldoorn.
Wat was het geval? Erwin wilde wel een bekerpotje meedoen, als goedmakertje voor al die afzeggingen in de KNSB-competitie. Nou, weet je wat? Dan doen we Friso er ook bij en dan kan het niet meer fout!

Ja, maar er moet nog wel even geschaakt worden he?

Lees meer >

Kansen voor open doel

Ineens zat ik op Mallorca te schaken afgelopen week. Nu ja, ineens, het was natuurlijk een maandje geleden al bekokstoofd. Wat was het geval? Ik kampte met nogal wat onbenutte verlofuren van vorig jaar. Die moeten op, want uit laten betalen, daar profiteert mijn baas me net iets teveel van. Dat er zoveel uren over waren had onder andere te maken met het feit dat ik het afgelopen najaar geen toernooi heb gespeeld.

Lees meer >

Eppie naar de kwartfinale!

“Vereer naast mij geen andere goden”. Het werd er al vroeg in gestampt in Bunschoten. Op school en in de kerk. Als we daar niet mee bezig waren deden we iets onschuldigs als voetballen of schaken. Nou ja, onschuldig? Op zekere dag leerden we dat er een godin van het schaakspel is: Caïssa! Kan dat dan wel? Met zoveel fanatisme dat spelletje doen omdat je altijd wilt winnen. Ben je dan in zekere zin geen andere god aan het vereren?

Lees meer >