Dagelijks een stuk of 15 tactische puzzels oplossen is een prima training. Vandaag kwam ik deze stelling tegen op Lichess.org. Ik kan het dan niet laten om even terug te kijken en me af te vragen: wat is er aan deze stelling voorafgegaan? Vaak levert dat interessante vragen op. Zwart speelde hier 21… Tb6. Is deze zet goed of fout?
Een vriend van mij is op vakantie in IJsland en heeft daar, vanzelfsprekend want hij schaakt ook, het graf van Fischer bezocht. Nu is er op dat graf een schaakbord verschenen. Controle op het www heeft mij geleerd dat dit bord op foto’s uit 2021 nog niet aanwezig was. Controle van de stelling is… dat ik hem niet kan vinden.
Heeft iemand enig idee van het hoe of wat?
Lees meer >
De titel van bovenstaand liedje is afkomstig van Gerard Cox (85) die dat zong in 1973 en waarvan de afgelopen week bekend werd dat hij ongeneeslijk ziek is. Gelukkig voor hem heeft dat liedje eeuwigheidswaarde, want als dan de hittegolf net weer achter de rug is, is de bouwvakvakantie ook ten einde en beginnen in het zuiden de scholen weer.
Een van de markten in het prachtige, zonovergoten Brugge (foto Herman Grooten)
Net terug uit het Belgische Brugge ben ik wat aan recupereren van alle vermoeienissen in dit sympathieke toernooi. Toernooidirecteur Tom Piceu en zijn uitgebreide staf van vrijwilligers hebben een prachtig toernooi met zo’n 400 deelnemers neergezet en tot een goed einde gebracht. Er werd veel aan gedaan om het de deelnemers naar de zin te maken in een goede, ontspannen sfeer waarin ook plaats was voor een hapje en een drankje tegen zeer schappelijke prijzen. Door de klimaatcrisis (Trump, luister je mee?) sloeg de hitte ongenadig toe in het Sint Lodewijks College. Daarom waren de ramen van een groot lokaal, grenzend aan een plein waar een groot schaakspel was gehuisvest, open gezet. De gang vlak aan de raamkant werd goed gebruikt door mensen die net een versnapering aan de overkant van het plein hadden gehaald en daar luid discussiërend langsliepen. Als je daar aan de andere kant van de muur zit te schaken, wordt het misschien duidelijk dat dit voor geluidoverlast zorgde. De topborden, met in het midden een rij met liveborden, keken soms verschrikt op. De wedstrijdleiding deed er de dagen na de eerste ronde van alles aan om deze storende factor onder de duim te krijgen, maar het is natuurlijk onmogelijk om spelende kinderen, verstrooide schakers die de bordjes met “Stilte a.u.b.” of iets dergelijks niet zagen, telkens tot rust te manen. Des te grappiger was het moment dat de hoogste ratinghouder, grootmeester Mikhail Gurevich, er op een gegeven moment helemaal genoeg van had. Hij liep naar het raam, boog zijn hoofd naar buiten, en riep heel luid – naar verluidt – in het Russisch enkele krachttermen en scheldwoorden naar de mensen die zich er niet van bewust waren dat hun stemmen tot achter in de zaal doorklonken. Dat hielp! Ze schrokken zich een hoedje om zo’n grote boze man met een kaal hoofd, dat ze zich snel uit de voeten maakten… Maar wat doe je als wedstrijdleider aan de situatie dat twee Chinese kinderen met elkaar (in hun moerstaal) met het grote schaakbord aan het spelen zijn en elkaar op luide toon duidelijk maken dat ze allebei aan het winnen zijn (dat heb ik er gemakshalve van gemaakt, maar mijn Chinees is nog zo goed…).
Lees meer >In het kader van “15 jaar geleden” herplaatsen we artikelen van toen. Dit artikel werd oorspronkelijk 8 augustus 2010 geplaatst.
Als ik goed geïnformeerd ben, is het Noorse Tromsø de plaats van handeling waar over vier jaar de schaakolympiade gehouden wordt. Binnenkort reist de halve schaakwereld af naar Siberië waar van 19 september t/m 4 oktober in Khanty- Mansiysk de komende Olympiade zal worden gespeeld.
Lees meer >
In elk toernooi zien we de nodige eindspelen ontstaan en vrienden en bekenden weten dat ik dat daar een meer dan normale interesse voor heb. In dit Nederlands Kampioenschap zag ik een paar eindspelen die mijn aandacht trokken, toevallig omdat er een luikje in mijn hoofd openging waardoor een bepaald type kennis plotseling naar boven kwam. Gezegd moet worden dat de nu volgende fragmenten vaak in een tijdnoodfase (en soms uit een tiebreak kwamen, met veel minder tijd) ontstonden, waardoor ik geneigd ben het spel van de spelers met de mantel der liefde te bedekken. Vanaf de zijlijn wordt van alles geroepen (vooral in het hedendaagse voetbal!) en de schaakwereld doet daar tegenwoordig ook volop aan mee. Heeft uiteraard te maken met de engines die iedereen kan aan- en uitzetten. In livestreams zien de commentatoren (én het publiek) vaak geen engine, maar wel een balk aan de zijkant van het diagram die flink omhoog (dan wel omlaag) schiet als er een blunder wordt gemaakt. Dan is het makkelijk om kritiek te leveren; gemakshalve wordt vergeten dat als je zelf achter het bord zit en de spanning van de partij voelt, het allemaal niet zo eenvoudig is om de goede voortzettingen te vinden. Dit gezegd hebbende, bespeur ik bij veel schakers weinig affiniteit met eindspelen. Er blijkt bij velen een soort “ingewortelde angst” te bestaan om een eindspel in te gaan; men houdt liever zoveel mogelijk stukken op het bord om in een koningsaanval zijn slag te kunnen slaan. Dat wil iedereen wel! Desondanks ben ik van mening dat kennis van het eindspel, aangevuld met de nodige vaardigheid om een eindspel ook op de juiste manier te kunnen behandelen, bij veel spelers tot een aanzienlijke verhoging van hun niveau zou kunnen leiden. Is het niet bekend dat je middenspelen veel beter gaat behandelen als je weet wat je moet overhouden? Omdat ik dit soort bevindingen en deze conclusies al vaker heb geuit (zoals u kunt zien in de serie Eindspelfinesses die ik ooit samen met GM Twan Burg heb opgezet) leidde dat er zelfs toe dat ik door New in Chess werd benaderd of ik boek over het eindspel in elkaar te zetten. Mocht het u in interesseren, onderaan dit artikel de link naar dit boek.
Dat het eindspel zo moeilijk is, blijkt ook uit de vele voorbeelden uit de (groot)meesterpraktijk. In het NIC-blog heb ik hiervan een paar krasse staaltjes uit dit jaar gevonden, waarin sterke GM’s soms vreselijk mistasten:
Lees meer >
Internationaal zijn er vast wel voorbeelden van (post gerust als u er eentje of meer weet), maar in Nederland zal het unicum zijn: op dezelfde dag dat broer Jorden algemeen kampioen werd, won Machteld van Foreest het kampioenschap bij de vrouwen. Nadat ze in de tweede finalepartij tegen Robin Duson eerst in het middenspel twee keer een winst miste, wist ze daarna een totaal verloren eindspel met twee pionnen minder nog remise te houden.
Jorden van Foreest heeft voor de tweede keer in zijn leven het algemene Nederlands Kampioenschap gewonnen. Dankzij goede voorbereiding en het Griekse geschenk wist hij vandaag in slechts 25 zetten te winnen van Loek van Wely. Het was ook makkelijk voorbereiden voor Jorden, want Loek speelde iets wat hij al vijf keer eerder gespeeld had. Op zet 11 speelde Jorden een verbetering die twee voordelen had: ten eerste was het praktisch een lastige stelling voor zwart,
De finale van het Nederlands Dameskampioenschap gaat tussen Robin Duson en Machteld van Foreest. Het mag gezegd zijn dat beide dames enigszins geluk hadden in de halve finale (Machteld kwam in een objectief verloren eindspel weg met remise; Robin kreeg in de verlenging de gelegenheid om een klassiek matoffer te brengen; zie het verslag van gisteren), maar dat hoort er soms bij.
Vandaag speelden ze hun eerste partij,
Lees meer > Vandaag stonden de beslissende partijen in de halve finale op het programma: Vrolijk moest winnen van Van Foreest om uitschakeling te voorkomen. Een erg lastige opgave, hoewel Vrolijk wel wit had.
Bij De Winter – Van Wely gaat het om de vraag of de beslissing al in de klassieke partijen zal vallen, of dat er een barrage voor nodig was. Een aantal fragmenten, met korte impressies of overdenkingen bij de stellingen, terwijl de partijen gespeeld werden.
Vandaag werden de eerste rondes in de halve finale gespeeld. In beide partijen kwam de Witspeelster tot winst.
In de partij tussen de finalisten van het Online NK2020, Machteld van Foreest en Anna-Maja Kazarian, had Machteld een venijnige zijvariant tegen de Najdorf klaarliggen, waarin ze al in een vroeg stadium haar f- en g-pionnen aanbood voor open lijnen. Anna-Maja ging dapper op de uitdaging in en verbruikte veel tijd in een poging zich door de kluwen aan lastige varianten heen een weg te banen.
Lees meer >
