Schaaksite

Tata ronde 12: Nakamura op de drempel van ‘Grand Slamtitel’

De voorlaatste ronde van het Tata Steel Chesstournament is gespeeld. De Amerikaan Hikaru Nakamura is dichtbij de waarschijnlijk grootste zege in zijn nog prille carrière. Wie had van te voren gedacht dat juist hij de vedetten in dit toernooi voor zou blijven?

Dat hij een genie is, wisten we al. Ook het feit dat hij af en toe idiote openingen zoals 1. e4 e5 2. Dh5 speelt heeft, zal hem wel altijd blijven achtervolgen. Maar dat hij in Wijk aan Zee kanonnen als Magnus Carlsen, wereldkampioen Viswanathan Anand en Vladimir Kramnik het nakijken zou geven, hadden weinigen van te voren ingeschat. Maar Nakamura heeft het toernooi van A tot Z gedomineerd. Misschien op zijn nederlaag tegen Carlsen na dan.

Technische eindspelen 2

Dat er in het Tata Steel Chesstournament veel eindspelen op het bord komen, zal menigeen al zijn opgevallen. In het precomputertijdperk, waarin de partijen werden afgebroken werden, kon men (vaak met een heel secondantenteam) aan de slag om ingewikkelde eindspelen te gaan analyseren. Anno 2011 zijn de spelers op zichzelf aangewezen. Mooie ideeën zijn er bedacht. Maar onder druk van de klok moeten vele moeilijke beslissingen genomen worden en dan kan er wel eens het een en ander mis gaan.

Technische eindspelen

Het eerste Tata Steel Chesstournament heeft een rijkdom aan partijmateriaal opgeleverd. Vooral op eindspelgebied viel er het nodige te beleven. In mijn verslag van de tweede ronde besprak ik al twee eindspelen waarin de strijd tussen loper en paard voorkwam.

In het verslag van de eerste ronde stamt een partij waarin het beruchte eindspel van toren en loper tegen toren op het bord kwam en waarin de witspeler ten onder ging. Daarin stipte ik de techniek van de “tweede rij” verdediging aan. Omdat mij is gebleken dat dit niet voor iedereen even duidelijk was, verdient dit nadere uitleg.