Schaaksite

Kandidatentoernooi 2024: bloedige ronde

6 april 2024 12:26 Michel Hoetmer 16

Foto: Michal Walusza – FIDE

Er was eens een wereldkampioen die een beetje genoeg had van het klassieke schaken. Hij vond dat saai en voorspelbaar. Daarom besloot hij niet meer mee te doen aan de strijd om de wereldtitel. Je vraagt jezelf onwillekeurig af: wat bedoel je met saai en voorspelbaar? De afgelopen match om de wereldtitel was levendig. En ook in het kandidatentoernooi knettert het behoorlijk.

Vandaag: vier partijen bij de heren die in winst eindigden. Ook bij de dames was het allerminst saai. Je zou geen vileine opmerking moeten maken (en dus doe ik het toch): sinds Magnus er niet meer bij is, is het allemaal lekker levendig en spatten de vonken er van af.

Waar moet ik beginnen? Laat ik maar starten met een uitermate boeiende en ingewikkelde partij. Tegenwoordig zijn er tal van scherpe varianten in de Catalaan. Daarbij draait het vaak om het offer van de pion op c4. Zwart speelde een bekende variant met 4. … Lb4. Het gebruikelijke antwoord hierop is 5. Ld2 waarna zwart de loper meestal terugspeelt naar e7. De gedachte hierachter is dat de loper op d2 de andere stukken in de weg staat.

Wit ging er niet op in en speelde 5. Pc3. Ik wantrouw die zet een beetje omdat het hierna moeilijk is om de pion terug te winnen. Daartegenover staat dat wit een vlotte ontwikkeling heeft, een mooi centrum kan opbouwen en al zijn stukken goed in stelling kan brengen. Maar ik twijfel toch wel een beetje of wit werkelijk voldoende compensatie heeft. Enfin er ontspon zich een bijzonder boeiend gevecht met talloze verwikkelingen.

Kandidatentoernooi 2024: door het oog van de naald

5 april 2024 11:35 Michel Hoetmer 3

Foto: Michal Walusza – FIDE Candidates

Het is altijd een beetje de vraag wat je van zo’n eerste ronde mag verwachten. Gaan de deelnemers er meteen vol in of kijken ze eerst de kat een beetje uit de boom? Het was van beide wat. Over de partij tussen Abasov en Nepomniachtchi kunnen we kort zijn. Die had weinig om het lijf. Veel interessanter was het gevecht tussen de beide favorieten voor de eindzege: Caruana en Nakamura.

Nakamura speelde een wat ongebruikelijke variant van het Siciliaans. Aanvankelijk leek er allemaal niet zo heel veel aan de hand, maar rond de twintigste zet kreeg Fabiano serieus voordeel. Helaas voor hem speelde hij het niet nauwkeurig en kreeg Hikaru tegenkansen omdat de witte koningsstelling nogal verzwakt was. Je zou kunnen zeggen dat Nakamura er met een blauw oog genadig van af kwam. Zie hier de hele partij.