Een opmerkelijk moment in de partij van vandaag: Carlsen raakte een paard aan op f6 en leek daarbij niets te zeggen, en het was evenmin een overduidelijke j’adoube. Had de arbiter in moeten grijpen?
De stelling waarin het paard werd aangeraakt:
Carlsen speelde hier 18…h6.
Lees meer >
Magnus Carlsen heeft de negende partij van de WK-match gewonnen. In een gelijke stelling blunderde tegenstander Ian Nepomniachtchi een stuk weg. De stand is nu 6-3 wat betekent dat Carlsen nog anderhalf punt nodig heeft (uit maximaal vijf partijen) om de match te winnen.
Het was vandaag nog niet een mustwinsituatie voor Nepo, maar het kwam wel in de buurt. In zo’n geval is het een logische strategie om een niet al te theoretische opening te spelen, veel stukken op het bord te houden, hopen dat de tegenstander al in de opening moet nadenken en in tijdnood komt. Twee geslaagde voorbeelden zijn de laatste matchpartij Kasparov-Karpov 1987 en de legendarische partij Kasimdzhanov-Reinderman, waarin ik door te winnen ook de B-groep van Wijk aan Zee won. Nepo koos net als Kasparov toen voor een opstelling met g3 en c4. Carlsen moest in de opening al nadenken, tot zover geslaagd. De Rus kreeg behoorlijk wat tijdsvoordeel, maar niet echt stellingsvoordeel en de partij leek remise gaan te worden.
Begonnen op een verloren avond met twee teams, en drie spelers, zagen we op pakjesavond meer dan 200 spelers actief in onze teamwedstrijden. Max Euwe won of het weer 1935 was.
Voor komende zondag zijn we al weer druk bezig, wilt u als vanouds meedoen, het als club voor de zomer toch ook eens proberen, laat het vooral weten. De snelste (en ook enige) manieren zijn via lichess aan https://lichess.org/@/Govert of via de mail aan Govert Pellikaan.
Met de bekendmaking vandaag van de grootmeesters van de Tata Steel Challengers is het deelnemersveld van het Tata Steel Chess Tournament 2022 compleet. Nederland wordt in de Tata Steel Masters vertegenwoordigd door Anish Giri (nummer 7 van de wereld) en Jorden van Foreest, de winnaar van het Tata Steel Chess Tournament 2021. Beide grootmeestergroepen zijn samengesteld uit gevestigde namen en aanstormend talent. Die mix is een van de succesfactoren van het prestigieuze Tata Steel Chess Tournament,
Lees meer >Na de geweldige zeeslang van de 6e partij volgde een herstelremise in de 7e partij en de grote vraag was wat de 8e partij, de laatste partij voor de rustdag van morgen, zou opleveren. Zou het wederom een snelle herstelremise worden, Nepomniachtchi had immers zwart en zou toch niet met zwart proberen te winnen, of wilde hij er toch voor gaan?
Anno 2021 heb je zoveel mogelijkheden om de partij te volgen.
Lees meer >
(*Update: alle links naar de artikelen van onze verslaggevers van Schaaksite zijn bijgewerkt)
Het experiment dat dit jaar is gehouden met het Nederlandse Kampioenschap kan – als we de publieke opinie mogen geloven – als volledig geslaagd beschouwen. Dat er ook de nodige commotie was, past er dan uiteraard ook in, want dat haalt alle pers en daarmee komt onze edele sport ook in de belangstelling van andere media. Of iedereen daar blij mee is, is een ander verhaal… Hierbij een korte terugblik.
Foto’s van de prijsuitreiking met winnaar Max Warmerdam. Meer foto’s van Harry Gielen
Kwalificatietoernooi
Het algemene toernooi en het dameskampioenschap had dit jaar een andere formule. In Hoogeveen werd in oktober de traditionele achtkamp voor het NK dames gehouden. Die werd gewonnen door Anne Haast (die daarmee haar vijfde titel binnenhaalde). Ze zal zelf niet gedacht hebben aan een nieuwe titel toen ze met 1 uit 3 was begonnen. Maar de 4 uit 4 eindsprint maakte veel goed.
Voor het algemene kampioenschap gaf de KNSB (eindelijk) gehoor aan de kritiek dat telkens de sterkste spelers op de ranglijst werden uitgenodigd en dat er eigenlijk geen doorstroming is vanuit de regionale bonden. Ten tijde van Sytze Faber, die bestuurslid topschaak van de KNSB was, werden er knock-outmatches gehouden met 32 deelnemers, waarbij een aantal plaatsen voor een deel werd opgevuld door kampioenen uit de regionale bonden. De rest werd opgevuld op basis van rating en oudste rechten. Deze tijden lijken weer te herleven nu er ook weer kampioenen uit de provincie mochten aanschuiven voor een knock-outtoernooi. Pas in de tweede ronde kwamen er een paar sterke grootmeesters bij. Dit alles vond plaats in Hoogeveen, waardoor het traditionele toernooi – mede door de coronacrisis – aardig was gedevalueerd. Maar de organisatie was als vanouds in goede handen.
Net als waarschijnlijk elk ander team was de vrijdagavond nog niet zeker of de KNSB-competitie door kon gaan.
De auteur (IM Stefan Beukema) helemaal rechts op de foto. Links de partij tussen IM Joost Michielsen en Sjoerd van Roon.
Voor mij persoonlijk een opluchting toen we toch konden spelen. Na een gezellig ontbijt met teamgenoten, wat ik lange tijd gemist heb, was het zover.
Zelf moest ik tegen een invaller die met veel moed twee stukken offerde in de opening. Nadat de schaakjes er echter uit waren gehaald, moest hij toch opgeven.
De tweede die klaar was, Sam Baselmans, moest die dag nog werken. Toen zijn witvoordeel na wat stukkenruil verdwenen was vond hij het wel goed om gemoedelijk remise overeen te komen.
Volgens goed Russisch gebruik heeft Ian Nepomniachtchi een zeperd laten volgen door een soepele remise. Daarmee voorkwam hij dat hij op een dag twee keer een nul opliep in een WK-match, zoals ooit Viktor Kortchnoi overkwam. Ja, dat zijn lang vervlogen tijden, maar de match Karpov-Kortchnoi uit 1978 werd de laatste dagen meerdere keren aangehaald. Eerst door de remiserijke start van de match. Destijds eindigden de eerste zeven partijen in remise.
Laatst was ik aan het bladeren in ‘Oordeel en Plan’, het bekende boek van Euwe over de strategie van het schaakspel. Ik vroeg me af in hoeverre beweringen die daarin door de grootmeester werden gedaan door Fritz werden overgenomen, ‘door de computer’ zeg maar. Voor mij ligt de derde druk, uitgekomen in 1973. Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie,
Lees meer >Eindelijk, eindelijk, na vijf jaar is er weer eens een partij beslist in een tweekamp om het wereldkampioenschap. In een partij die maar liefst 136 zetten duurde en een waar spektakel was, slaagde Magnus Carlsen erin om het uiterst taaie verzet van uitdager Ian Nepomniachtchi te breken. En passant werd ook nog even het record voor de langste partij ooit in een wereldkampioenschap gespeeld, verbroken. Met dit aantal zetten sneuvelde het oude record dat Korchnoi en Karpov in hun vijfde partij van hun WK-tweekamp in Baguio City 1978 hadden neergezet.
Livestream van Chess.com
Met Magnus Carlsen achter de witte stukken kwam er weer een Catalaanse stelling op het bord. Dat gaat meestal om minuscule voordeeltjes, maar de kans dat de stelling snel vervlakt was ook nu weer aanwezig. Feit was dat wit er ten koste van zijn loperpaar in slaagde de pionnenstructuur van zwart op de koningsvleugel te verminken door op de zeventiende zet Lxf6 gxf6 te spelen. Even later was het loperpaar alweer van het bord toen Nepomniachtchi de witveldige lopers liet ruilen. Maar daar kreeg hij grote activiteit in het centrum voor terug. De uitdager nam nog een zwaarwegende beslissing door op de 25ste zet wit de gelegenheid te geven om een dame te geven tegen twee zwarte torens. Het idee van zwart was om de pionnen op de damevleugel op de kleur van zwarts zwartveldige loper vast te leggen.
Livestream op chess24 David Howell, Jovanka Houska en Kaja Snare
De materiaalverhouding was nu dat wit twee torens en een paard had tegen voor zwart een dame en een loper. De wereldkampioen had er duidelijk geen trek in om pion a3 de rest van de partij te gaan dekken en daarom nam hij de nodige risico’s. Misschien dat de uitdager daar een beetje op gegokt had want op zet 33 was de pion van het bord. Wit kreeg daar een andere voor terug maar als zwart op de 35ste de correcte voortzetting had gevonden, had wit een zware pijp te roken gekregen.
Zoals het nu ging er het nodige van het bord. De gevaarlijke zwarte a-pion werd door wit onder controle gebracht en ondertussen was zwarts pionnenstructuur een totale ruïne geworden op de koningsvleugel. Maar het viel voor wit niet mee om zijn stukken op de ideale velden te kregen, vooral ook omdat de Rus het hem enorm lastig maakte. Ondertussen switchte ik een beetje heen en weer tussen de verschillende livestreams waarbij ik vooral bij Chess.com (Danny Rensch, Fabiano Caruana en Robert Hess) en Chess24 (Judit Polgar en Surya Ganguly) heb zitten kijken/luisteren wat de heren en dame te vertellen hadden. En inderdaad had iedereen het gevoel dat er hier een “belangrijke en misschien zelfs wel dramatische” partij bezig was. Op twee andere kanalen was oud-wereldkampioen Viswanathan Anand samen met de Oekraïense Anna Muzychuk (de Fide livestream) en voor clubschakers (ook op chess24 David Howell, Jovanka Houska en Kaja Snare) bezig.
Nadat de eerste tijdcontrole door beide spelers op het nippertje was gehaald stond het na 52 zetten zo:
