Column 52: Sparren in het blindschaak
Uit de tijd van Morphy weten we dat hij een zeer sterke blindschaker was. Zijn verrichtingen op dit gebied zijn fenomenaal te noemen; later zwoor hij het schaken volledig af. Veel later werd bekend dat autoriteiten in de voormalige Sovjet-Unie het blindschaken verboden. Het zou een aanslag zijn op iemands (geestelijke) gezondheid. Daar hadden ze in andere landen lak aan. In 1937 vestigde George Koltanowski in Edinburgh een wereldrecord met een blindsimultaan aan 34 borden (+24 =0 – 10).
Het record bleef staan tot Miguel Najdorf het in 1943 in het Argentijnse Rosario aan 40 borden deed (+36 =1 –3). Daarna verbeterde hij zijn huzarenstukje in Sao Paolo (Brazilië) in 1947 (+39 =4 – 2). Het huidige record wordt geclaimd door de Hongaarse GM Janos Flesch (rechts op de foto van Wikipedia) in Budapest 1960. Hij zou op 52 borden simultaan hebben gespeeld (+31 =3 – 18). De records van Najdorf en Flesch zijn volgens bepaalde bronnen onbetrouwbaar omdat de juiste details van de evenementen niet op duidelijke wijze zijn vastgelegd.
Ik heb tegen Flesch overigens nog de degens gekruist in een open toernooi in het Engelse Ramsgate. Nadat die partij gespeeld was, kwam hij iets later tijdens een rustdag op tragische wijze om het leven bij een auto-ongeluk.
Zelf had ik als jong spelertje enige ervaring op het gebied van het blindschaak opgedaan. Tijdens mijn middelbare schooltijd speelde ik soms in de pauze tegen twee tegenstanders tegelijk blind, terwijl ik ook nog een potje zat te kaarten met drie anderen. Dat is helemaal niet zo’n uitzonderlijke prestatie, maar voor ‘niet-schakers’ zag het er wel stoer uit.
Lees meer >
