Nick Maatman (1995) is een Nederlandse internationaal meester, schaaktrainer en voormalig jeugdkampioen.
Na een voorwoord van Jorden van Foreest, legt Maatman de opzet van zijn boek uit. Daarna worden in acht hoofdstukken de verschillende thema’s besproken, bijvoorbeeld dubbelpionnen, hangende pionnen, of een gesloten pionnencentrum. Elk hoofdstuk is op dezelfde manier opgebouwd, beginnende met een serie van zes opgaven om de sfeer te proeven.
Lees meer >
Na mijn stukje over 100 jaar schaken in Soest was te verwachten dat iemand zou willen overtoepen. En zo plofte het boek “Staunton 150 jaar; 1871-2021” op mijn deurmat. Govert Pellikaan, welbekend van de teambattles, vroeg mij om wel vriendelijk te zijn gezien de leeftijd van de auteur. En ik kan verklappen dat ik me nergens in hoefde te houden: wat een prachtboek!
Eerst het onderwerp van het boek: de Groningse vereniging Staunton zag in 1871 het levenslicht.
Lees meer >Ik moet iets bekennen. Ik kom vaak op Schaaksite en lees vrijwel alles, maar de boekenrubriek sla ik meestal over. Dat ligt natuurlijk niet aan de recensenten; alles wat lijkt op serieus met schaken bezig zijn heeft me nooit getrokken. Hopelijk hebben jullie medelijden met mijn teamgenoten, die vaak na een uur naar mijn rokende ruïnes moeten kijken (zelf doet dat me nooit veel).
Maar toch ga ik hier een boek bespreken!
Lees meer >
Mijn elfde recensie behandelt het boek The Chess Bible – Most Instructive Tips, Axioms, One-Liners & Mantras van Krishnan “Vishnu” Warrier (1991). “Wie is in godsnaam Vishnu Warrier?” Een of andere GM uit India? Nee, Vishnu is in de VS geboren en is een expert-schaker. Expert als in: rating tussen 2000 en 2199. Bij 2200-fide mag je je immers CM noemen. Dit wetende word je onwillekeurig geraakt door de kwaliteit van dit boekwerk.
Het seizoen is alweer even bezig en het is daarom niet verwonderlijk dat er ontzettend veel schaakboeken verschijnen. Hoewel de kosten, ook voor uitgevers, de spuigaten uitlopen – denk aan de hoge prijzen van papier, brandstof voor het vervoer e.d. – weerhoudt dat ze er kennelijk niet van om de productie op peil te houden. Zoals u van ons gewend bent, proberen we met Schaaksite elke vrijdag een recensie van een (recent verschenen) boek te plaatsen.
Fischer beweerde ooit over de zet 1. e2-e4 “it is the best by test!” Op die uitspraak valt wel het een en ander af te dingen. Uit een overzicht van alle partijen gespeeld met e4 en d4 blijkt dat d4 wat beter scoort. Dat is niet alleen de bewering in het voorwoord van dit boek, maar ChessBase heeft ook een duit in het zakje gedaan. Een van de redenen waarom e4 wat minder lijkt te scoren is de Siciliaanse opening. Zwart stroopt zijn mouwen op en zegt tegen zijn tegenstander:
“Kom maar op, maak er maar een gevecht van!”
Zelf speel ik al zo’n beetje mijn hele leven Siciliaans. Het is inderdaad een heerlijke vechtopening. De keren dat ik slecht tot verloren heb gestaan, kan ik echt niet meer tellen. Maar wat ik wel weet is dat door die chaos op het bord menig tegenstander faalde in goede of gewonnen stelling en ik toch nog een half of heel punt scoorde.
Lees meer >
In het Engels zeggen ze altijd ‘never judge a book by its cover’. Het boek *Cognitive Chess, Improving Visualization and Calculation Skills* van Konstantin Chernyshov is niet een boek dat ik per se zal prijzen, noch een boek dat ik zou afraden. In dit geval geloof ik dat de verwachtingen die ik had gewoon niet overeenkwamen met de wat het was/de realiteit.
Toen ik dit boek kreeg (zonder vooraf veel onderzoek te hebben gedaan),
Lees meer >
De nieuwe van IM Jeroen Bosch, How to Out-Prepare Your Opponent (2022), zal het op de schaakboekenmarkt goed doen. Schakers zijn al eindeloos gefascineerd door de strijd om het openingsvoordeel, maar de omslag is ook een feest voor de ogen (zie onderaan). Voor de boekenworm is het dan weer fijn dat er achterin een uitgebreide index met spelersnamen en openingen is opgenomen, met een uitgebreide literatuurlijst. En had ik al gezegd dat niemand minder dan Anish Giri het voorwoord schreef?
Een lange periode van onderdrukking, daar gaat dit boek over. Een periode van stalinisme en de impact daarvan op de schaakwereld. Bekijk de recensie in de video hieronder, en leer meer over het boek. Daarnaast zitten er ook schaakfragmenten in, uiteraard uit het boek.
Boekrecensie ( met schaakfragmenten) | The Lubyanka Gambit – YouTube
Tibor Károlyi (*1961) is een Hongaarse internationaal meester, auteur en schaaktrainer, die onder andere Peter Leko en Judit Polgar tot zijn oud-leerlingen mag rekenen.
De aanleiding tot het schrijven van het boek vormt, zoals de auteur zegt in het voorwoord, het 50-jarig jubileum van de beroemde WK-match tussen Bobby Fischer en Boris Spassky die in 1972 werd gespeeld op IJsland. Geen enkel wereldkampioenschap schaken heeft ooit zo veel media-aandacht gekregen en het is de vraag of dat ooit overtroffen gaat worden, aangezien dit evenement zich voltrok in de context van de Koude Oorlog, waarbij Fischer voor de Verenigde Staten uitkwam en Spassky voor de Sovjet-Unie. De enorme hoeveelheid berichtgeving vanuit verschillende perspectieven heeft ertoe geleid dat bronnen elkaar regelmatig tegenspreken, wat het schrijven van het boek des te uitdagender en interessanter heeft gemaakt.
Dit jaar markeert tevens het zesde lustrum van de revanchematch van 1992 tussen beide spelers, waaraan ongeveer een derde van de inhoud van het boek aan is gewijd. Dit maakt de titel van het boek enigszins misleidend omdat deze tweede match symbolisch van aard was terwijl de spelers in 1972 daadwerkelijk om de wereldtitel streden. De auteur erkent dat het niet zijn plan was om te veel aandacht te besteden aan de revanchematch, maar vanwege de belangstelling die deze partijen wekten alsook het belang van Fischers terugkeer na een pauze van twintig jaar leidde ertoe dat ook de tweede match een volwaardige plek heeft gekregen naast de daadwerkelijke match van de eeuw.
Opbouw
Het boek bestaat uit drie delen, die elk in meerdere hoofdstukken zijn onderverdeeld. Het eerste deel, World Championship Preparation, behandelt de voorbereidingen van beide spelers en de prelude tot de eerste match. Het middelste en grootste deel, The Match of the Century, behandelt het wereldkampioenschap van 1972 en het laatste deel, The Rematch, gaat over de revanchematch van 1992. Beide delen die over de matches gaan hebben elk een inleiding en een epiloog, en per hoofdstuk worden steeds enkele partijen behandeld.
Fragment
Hoewel alle partijen al uitgebreid geanalyseerd zijn, slaagt de auteur er toch in om nieuwe inzichten te bieden. Een voorbeeld is de volgende woelige stelling uit de dertiende partij van de eerste match, waarin het feit dat de beste schakers van dat moment zo veel onnauwkeurigheden maakten wel aangeeft wel aan hoe complex de partij is. In het eindspel heeft Fischer, ondanks de ongelijke lopers, uitstekende winstkansen gekregen omdat de vrije a-pion veel sterker is dan de witte d-pion.
