Ik heb de schaakpartijen die ik bewaren wil opgeslagen op de ouderwetse manier, op papier dus. Dat
gebeurt nog steeds. Daarnaast heb ik een flink deel hiervan ook in een database zitten. Een flink deel,
niet alles. De strenge controle van meester Fritz heeft er voor gezorgd dat een aantal partijen dat in het
‘pre-rekenbeest’- tijdperk door de die-wil-ik-wel-bewaren-keuring kwam, toch niet de eer ontving in de
database te mogen.
Elke dag een stuk of tien schaakpuzzels oplossen is een prima oefening. Dat doe ik dus heel consequent. Daarbij merk ik ook op dat mijn rekenvaardigheden…? Hoe zal ik dat subtiel zeggen? Niet optimaal zijn. Ook mijn intuïtie zit me soms lelijk in de weg. Neem deze stelling. De opdracht is standaard dat degene die aan zet is, een winnende voortzetting heeft. Wat denk je dan al gauw? Er zal wel iets inzitten met een achterste lijn of iets dergelijks. Maar wat ik in gedachten ook probeerde, ik vond aanvankelijk geen winnende voortzetting. Totdat me iets begon te dagen…
Iedere keer als het staalbedrijf uit IJmuiden in moeilijkheden verkeert, houden schakers hun hart vast. Ook nu. Tata Steel heeft ernstige problemen. Financiële en milieutechnische problemen plus vergroeningseisen waaraan voldaan moet worden.
Bij de bewoners in de directe omgeving van het bedrijf zijn de gevoelens gemengd, trots op de werkgelegenheid, maar ook bezorgd over stank, grafietregen en gezondheidsrisico’s. Gaat ons roemrijke schaaktoernooi dit overleven, is zoals steeds de bange vraag.
Onwillekeurig gaan mijn gedachten terug naar het jaar 2001. Tata Steel was nog Corus en het jaarlijkse toernooi heette dan ook het Corus Chess Tournament. Die naamgeving was van recente datum, want tot de eeuwwisseling was het sinds 1938 nog gewoon Hoogovens Schaaktoernooi.
In die tijd speelde ik weinig. Wel nam ik ieder jaar in januari een dag vrij van mijn werk om de sfeer van het toernooi op te snuiven. Zo ook in het jaar 2001. Corus zat in zwaar weer, de fusie van Hoogovens met de Britse staalgigant was niet geworden wat ervan gehoopt werd. Er waren ernstige financiële problemen die later zouden leiden tot een ingrijpende reorganisatie en massaontslagen. Van die situatie was ik me toen nauwelijks bewust, des te meer van de opwinding dat Kasparov een geweldig toernooi aan het spelen was.
Op de dag van mijn bezoek aan het toernooi, zat ik aan het eind van de middag in het café van Dorpshuis De Moriaan een biertje te drinken. Op een gegeven moment kwam er een groepje mannen binnen. Ze waren strak in het pak.
Lees meer >Al vroeg dit kalenderjaar heeft Magere Hein twee keer toegeslagen bij mijn schaakclub, SV Promotie. Het overlijden van ‘standaard’ clubkampioen Bernard was een totaal onverwachte linkse directe waarvan we als club nog niet hersteld zijn. Het overlijden van onze Max, een kwart eeuw ouder, leidde tot reacties die beter als nostalgische treurnis omschreven kunnen worden; het ging om een normalere gang van zaken. Met beide heren kon ik het goed vinden,
Lees meer >In het kader van “15 jaar geleden” herplaatsen we artikelen van 15 jaar geleden. Onderstaand artikel werd oorspronkelijk 5 mei 2010 geplaatst.
Is het internet een zegen of een vloek voor de schaakwereld? Over deze vraag zijn ongetwijfeld al vele discussies gevoerd. Een groot voordeel is het thuis kunnen bekijken van schaakpartijen op de computer, die, waar ook ter wereld, op elektronische borden gespeeld worden en zo live op je flatscreen computerscherm weergegeven worden.
Lees meer >In het kader van “15 jaar geleden” herplaatsen we artikelen van toen. Onderstaand artikel werd oorspronkelijk op 4 april 2010 geplaatst.
Kopenhagen is een mooie stad. Ook het jaarlijkse toernooi om de Politiken Cup heeft een goede naam. Reden genoeg voor Nederlandse subtoppers om de Deense hoofdstad regelmatig te vereren met een bezoek.
De organisatie van het toernooi in 1984 had op verzoek onderdak geregeld voor mij en mijn twee toenmalige reisgenoten,
Lees meer >Een willekeurige avond om 20.15. Jij doet mee aan de interne competitie, en de ronde is net begonnen. Je mobiel staat uit, de klokken staan aan, en jij denkt rustig na over je zesde zet.
Maar dan wordt er op je schouder getikt – en achter je staan twee ernstige mannen. “Kunt u even meekomen? Want dít – ze wijzen op je bord – dit kan écht niet.”
Lees meer >Komend weekend met mijn club Erasmus naar Oostende. Voor een vriendschappelijke match tegen de schaakclub van die badplaats aan de Belgische kust. De club, de Koninklijke Oostendse Schaakkring (KOSK) bestaat dit jaar honderd jaar en heeft een kleurrijke voorzitter die al veertig jaar de scepter zwaait. Hij vindt het nu tijd voor abdicatie.
Als je de recente podcast met hem beluisterd hebt (de tweede podcast ‘Schaakmat of Meesterzet? – Een Openhartig Gesprek met José Vandekerckhove’ in de podcastserie ‘De vonk en de weg’ via Spotify of via de website https://boekhoudbuddy.be), zou je hem willen toeroepen: doe dat niet, aftreden. Uw schoenen zijn nog altijd te groot voor een ander om daar in te treden. En bovendien, leeftijd is ook maar een statistiek.
Maar wat heeft de Avenue du Gui met Oostende en schaken te maken? Welnu, lees en huiver.
Lees meer >Zeg eens eerlijk: als jij een schaakpuzzel oplost, hoe lang blijf je dan zoeken naar het antwoord? En wanneer blader je door naar de oplossingen achterin, of klik je op ‘Solution’? Ik moet bekennen… zelf geef ik geen goed voorbeeld.
Want sommige van die opgaven zie ik meteen, andere na een paar minuten, en een derde categorie zie ik nooit. En met ‘nooit’ bedoel ik: echt nooit – ook niet als je me 10 jaar opsluit in een isoleercel.
Lees meer >Wat is jouw favoriete KNSB-locatie? Zit je graag in een bovenzaaltje van een café, met houten vloeren die ouderwets kraken bij iedere stap? Of speel je liever in een van de lokalen van de plaatselijke basisschool, met stoelen en tafeltjes bedoeld voor 12-jarigen en een kan koffie die vrijdag alvast is gezet?
Mijn eigen voorkeur ging uit naar een sportcomplex. Zo een waar we een paar maanden geleden in speelden.
Lees meer >
Na de zet is het uw beurt. Sleep het stuk dat u wilt zetten.
abcdefgh
