De twee getallen van Hipparchus
Column van Schaakvereniging Promotie
Lees meer >Columns
Belevenissen van een arbiter: Richtlijn voor overmacht
Gelukkig, daar is hij dan. Uiterlijk onbewogen stapt hij rond kwart voor twee de speelzaal binnen en loopt naar zijn plaats achter het bord. Als hij langs mij loopt vraag ik hem: “Gaat het?” “Ja”, antwoordt hij nuchter en even later doet de toen 13-jarige Robby Kevlishvily zijn eerste zetten voor Pathena Rotterdam aan het eerste bord tegen die andere sterke club uit Rotterdam, Charlois Europoort.
Dit gebeurt tijdens de tweede ronde van de meesterklasse in de KNSB-competitie van vorig seizoen.
Lees meer >Column 53: Over Tukmakov, coaching van Giri en een mysterieuze loperzet
Een dezer dagen viel Schaakmagazine op de deurmat. Met deze keer een interview, gehouden door Jeroen Bosch met Vladimir Tukmakov, al een tijdje de coach van Anish Giri. Het is een interessant gesprek geworden, waarin Tukmakov openhartig spreekt over zijn samenwerking met Giri. Tukmakov geeft aan dat zijn coaching meer inhoudt dan alleen de schaaktechnische componenten. Sterker nog: als ik hem goed begrijp gaat het om een bijzondere manier van leven, een manier van werken waarin het verschil gemaakt kan worden met de andere wereldtoppers.
Vladimir Tukmakov (middenin op de foto) voormalig topspeler, nu coach van Giri (Foto Frans Peeters)
Hij voert lange gesprekken met Giri over de wijze waarop de Nederlandse jongeling zijn spel kan verbeteren. Bosch (zie foto Jos Sutmuller) stelt terecht de vraag of Tukmakov zich niet op glad ijs begeeft omdat hij op het terrein van de mentale begeleiding geen opleiding heeft gehad. Tukmakov wimpelt de kritiek beleefd af.
Lees meer >Waarom Magnus na de rustdag speelt zoals wij hem kennen
Column over Magnus Carlsen bij Norway Chess
Lees meer >Column 52: Sparren in het blindschaak
Uit de tijd van Morphy weten we dat hij een zeer sterke blindschaker was. Zijn verrichtingen op dit gebied zijn fenomenaal te noemen; later zwoor hij het schaken volledig af. Veel later werd bekend dat autoriteiten in de voormalige Sovjet-Unie het blindschaken verboden. Het zou een aanslag zijn op iemands (geestelijke) gezondheid. Daar hadden ze in andere landen lak aan. In 1937 vestigde George Koltanowski in Edinburgh een wereldrecord met een blindsimultaan aan 34 borden (+24 =0 – 10).
Het record bleef staan tot Miguel Najdorf het in 1943 in het Argentijnse Rosario aan 40 borden deed (+36 =1 –3). Daarna verbeterde hij zijn huzarenstukje in Sao Paolo (Brazilië) in 1947 (+39 =4 – 2). Het huidige record wordt geclaimd door de Hongaarse GM Janos Flesch (rechts op de foto van Wikipedia) in Budapest 1960. Hij zou op 52 borden simultaan hebben gespeeld (+31 =3 – 18). De records van Najdorf en Flesch zijn volgens bepaalde bronnen onbetrouwbaar omdat de juiste details van de evenementen niet op duidelijke wijze zijn vastgelegd.
Ik heb tegen Flesch overigens nog de degens gekruist in een open toernooi in het Engelse Ramsgate. Nadat die partij gespeeld was, kwam hij iets later tijdens een rustdag op tragische wijze om het leven bij een auto-ongeluk.
Zelf had ik als jong spelertje enige ervaring op het gebied van het blindschaak opgedaan. Tijdens mijn middelbare schooltijd speelde ik soms in de pauze tegen twee tegenstanders tegelijk blind, terwijl ik ook nog een potje zat te kaarten met drie anderen. Dat is helemaal niet zo’n uitzonderlijke prestatie, maar voor ‘niet-schakers’ zag het er wel stoer uit.
Lees meer >
