Ooit zei een Nederlandse schaker na een verlies in de eerste ronde:
‘Bevrijd van de druk van het ongeslagen zijn.’
Ik postte erover in een net iets andere terminologie, ook via schaaksite. Er kwam een gesprek los in de reactiepanelen, ik vroeg weer rond. Het verlossende woord kwam snel, lees hier wie het zei en waar.
Het is niet bij een ieder bekend, maar Tata Steel (voorheen Corus, Hoogovens) kent een speciaal journalisten-NK. Al sinds 1990.
Ik deed een keer of acht mee en mijn scores waren niet geweldig. Steeds verloor ik van de vertaler van mijn Bobby Fischer-boek Peter Boel – die al veertien keer kampioen werd. Twee van die partijen tegen hem blunderde ik op zet 14…
Een podcast over een 200 jaar oude schaakvereniging voor niet-schakers, door niet-schakers.
Geen openingstheorie dus en ook geen recente uitslagen. Wel over het ontstaan van een schaakcompetitie, het recht op vereniging en schaakfamilies. Over de laatste partij van Salo Landau en de 36 vermoorde Joodse leden van VAS, over de wijze waarop Henry Bird kampioen van Nederland wist te worden, over de geschiedenis van VAS, de Amsterdamse arrogantie en het edele spel dat wij zo graag spelen.
Lees meer >‘In de 18e eeuw waren ingewikkelde automatische machines razend populair. Uitvinders annex operators gingen met hun automaat de Europese theaters en paleizen langs. Het kon niet op: versierde uurwerken, automatische viool- en fluitspelers, een schrijfmachine die zelf kon schrijven, speeldozen, en zelfs een mechanische eend die daadwerkelijk kon eten, kwaken, en via een ingenieus spijsverteringsstelsel ook poepen.’
Ik moet er altijd om grinniken…
Hier volgt een al wat oudere visie op al wat oudere AI.
Lees meer >
Het is al weer van even geleden dat ik u in deze rubriek mocht berichten over de – naar mijn idee – vele wetenswaardigheden uit Venlo’s rijke schaakhistorie. Zoals de zwarte gaten daarin, onder meer het omstreden oprichtingsjaar van de VSV, de status ten tijde van W.O.II en enige biografieën van overleden prominente leden van onze vereniging. Dankzij het vele werk van Peter Smith in het archief op onze site nog allemaal prima na te lezen!
Beste mensen!
Schaakdocumentaires, zeker de oudere, doen mij vaak zwelgen in nostalgie. Zelfs naar tijden vóór de mijne. Goed nieuws voor de liefhebber van het kijken naar een echte documentaire: velen zijn gratis te zien.
Over Bobby Fischer, misschien wel de meest tot de verbeelding sprekende schaker ooit, is heel wat te documenteren. Zoals in… lees hier verder voor een rits meer en soms iets minder interessante documentaires.
Lees meer >Zie Bianca Mühren stopt als voorzitter schaakbond
(met dank aan Wim Westerveld die de primeur had, zo vernam ik)
Zie ook Bianca de Jong kondigt terugtreden aan als voorzitter KNSB (bericht op Schaakbond.nl)
Deze rubriek is gemaakt voor schaaksite.nl en is terug te vinden onder het kopje ‘Schaakhistorie’. Omdat het schaakspel een eeuwenoud spel is, dat naar schatting al 3000 jaar oud is, lijkt het mij gepast om een serie korte artikelen te presenteren, waarin de schaakgeschiedenis voor het voetlicht wordt gebracht. Sinds we de draad weer hebben opgepakt is er het nodige gezegd over het schisma in de schaakwereld toen Kasparov en Short een eigen bond (de PCA) hadden opgericht en er ineens twee wereldkampioenen rondliepen. De vorige aflevering zagen we dat er in 2006 een zogenaamde “verzoeningsmatch” tussen Topalov (Fide-wereldkampioen) en Kramnik (PCA-wereldkampioen werd gespeeld, zodat de twee bonden weer bij elkaar gebracht werden en vanaf dit moment onder auspiciën van de Fide het WK georganiseerd ging worden. Kramnik, die de tweekamp in de barrage won, werd nu erkend als de “enige echte wereldkampioen”. De Fide had ondertussen een nieuw kandidatentoernooi uitgeschreven om de nieuwe uitdager te bepalen.
Inleiding
In de vorige aflevering hebben we al behoorlijk uitgebreid gesproken over de Indiër Viswanathan Anand, die via diverse toernooien en tweekampen steeds maar opnieuw moest bewijzen. We zoomen nog meer in op de periode dat hij zich de “officiële” wereldkampioen mocht noemen, omdat er een einde kwam aan de tweespalt in de schaakwereld.
Anand won de achtkamp in 2007 die onder auspiciën van de Fide werd gehouden waarbij de winnaar zich eindelijk weer de “enige echte” wereldkampioen mocht noemen. De wereldschaakbond had het zo georganiseerd nadat Vladimir Kramnik in 2005 de zogenaamde “verzoeningstweekamp” van Veselin Topalov had gewonnen waardoor er een einde kwam aan het schisma in de schaakwereld. We weten allemaal hoe dat was ontstaan toen Garry Kasparov en Nigel Short uit de Fide waren gestapt. U kunt dit allemaal nalezen via in de voorgaande afleveringen via onderstaand overzicht.
Kramnik (die zichzelf de klassieke wereldkampioen beschouwde) speelde mee om zijn titel te verdedigen in deze achtkamp, die dat jaar in Mexico werd gehouden. Het format, een dubbelrondige achtkamp was door de Fide al eerder gehouden in 2005. Kramnik kreeg later spijt dat hij zich had laten “onttronen”. Hij was daarbij niet de enige met de nodige scepsis. Want had Anand niet de titel veroverd in een toernooi en niet in een tweekamp, zoals dat van oudsher altijd het geval was? Ook Kramnik maakte dubbelzinnige opmerkingen over de waarde van Anands titel, maar claimde de titel toen niet zelf.
Lees meer >Deze rubriek is gemaakt voor schaaksite.nl en is terug te vinden onder het kopje ‘Schaakhistorie’.
Omdat het schaakspel een eeuwenoud spel is, dat naar schatting al 3000 jaar oud is, lijkt het mij gepast om een serie korte artikelen te presenteren, waarin de schaakgeschiedenis voor het voetlicht wordt gebracht. Sinds we de draad weer hebben opgepakt is er het nodige gezegd over het schisma in de schaakwereld toen Kasparov en Short een eigen bond (de PCA) hadden opgericht en er ineens twee wereldkampioenen rondliepen. De vorige aflevering zagen we dat er in 2006 een zogenaamde “verzoeningsmatch” tussen Topalov (Fide-wereldkampioen) en Kramnik (PCA-wereldkampioen werd gespeeld, zodat de twee bonden weer bij elkaar gebracht werden en vanaf dit moment onder auspiciën van de Fide het WK georganiseerd ging worden. Kramnik, die de tweekamp in de barrage won, werd nu erkend als de “enige echte wereldkampioen”. De Fide had ondertussen een nieuw kandidatentoernooi uitgeschreven om de nieuwe uitdager te bepalen.
Inleiding
Uit de vorige artikelen weten we dat er een tijdlang twee wereldkampioenen rondliepen. Eén bij de Fide en de andere bij de PCA, de Professional Chess Association. We hebben al gezien hoe Anand ten onder ging in de PCA-WK-tweekamp tegen Garry Kasparov maar toch bleef de Indiër heel succesvol. Want parallel aan dit alles, mengde hij zich ook in de strijd om de Fide-titel. Die greep hij in het jaar 2000. De eerste zes van de knock-out-ronden werden in New Delhi (India) gespeeld waarna de finale plaatsvond in Teheran (India).
Anand slaagde erin door de finale te winnen van een enorm sterk knock-out toernooi waarvoor hij en Alexei Shirov zich hadden gekwalificeerd. In datzelfde jaar maakte hij in de finale gehakt van Shirov in een tweekamp die ging over slechts vier partijen. Met 3½ – ½ in het voordeel van Anand was duidelijk wie daarin de sterkste was.
| Rating | 1 | 2 | 3 | 4 | Punten | |
|---|---|---|---|---|---|---|
 Alexei Shirov (Spain) |
2746 | ½ | 0 | 0 | 0 | ½ |
 Viswanathan Anand (India) |
2774 | ½ | 1 | 1 | 1 | 3½ |
Voormalig topschaker/nu schrijver Genna Sosonko pleit in een fel artikel, waarin hij ook zijn eigen verhaal vertelt, voor een echte boycot van Russische sporters.
Citaat:
‘Niets aan de hand. Laat ze blaffen; na verloop van tijd kalmeren ze wel’, herhaalt Vladimir Poetin graag in dergelijke gevallen. Helaas wordt zijn cynisme bijna altijd werkelijkheid.’
Lees hier verder – en op raamoprusland.
Bonus: boycots zijn met wat moeite prima te ontduiken.
Lees meer >
