Fabiano Caruana heeft het Tata Steel Chess Tournament gewonnen op bijzondere wijze. Een start van 3½ uit 6 (met vijf remises) liet hij volgen door een serie van 6½ uit 7. Met 10 uit 13 bleef hij twee volle punten voor op de nummer twee, Magnus Carlsen. De nummers één en twee van de wereld werden gewoon eerste en tweede, zij het in omgekeerde volgorde. Spectaculair was de gedeelde vierde plaats van Jorden van Foreest, die daardoor bovendien de top-100 van de wereld binnenkomt op plaats 70.
Toernooiwinnaar Caruana. (Foto: Tata Steel Chess Tournament.)
Gert Ligterink maandag in de Volkskrant: “In dit toernooi bleek weer eens dat Hein Donner gelijk had toen hij schreef ervan overtuigd te zijn dat niets zo bevorderlijk is voor een excellent toernooiresultaat als een volkomen onverdiende overwinning. Caruana trof dat gunstige lot in de achtste ronde, waarin hij na een wisselvallige partij glad verloren stond tegen Vishy Anand. In kennelijke verwarring begon de oud-wereldkampioen zo opzichtig te schutteren dat hij eerst de winst en even later zelfs de remise uit handen gaf. Het onverwachte winstpunt gaf Caruana vleugels. In de laatste vijf ronden speelde hij vrijwel foutloos schaak en benutte hij iedere kleine kans die hem werd geboden.”
Ligterink over de strijd tussen de Nederlanders: “In een andere partij ging het in de laatste ronde om de vraag wie de beste Nederlander zou worden: Jorden van Foreest, die met zijn attractieve spel de aangename surprise van de afgelopen weken was of Anish Giri, die zijn kruit droog hield met het oog op het kandidatentoernooi. Met de nodige moeite lukte het Van Foreest remise te maken en zo zijn rivaal een half punt voor te blijven.”
Van Foreest: “Het was kantje boord. Ik stond onder druk en moest enkele malen de enige verdediging vinden. De gedeelde vierde plaats is een droom die is uitgekomen.”
Jorden naar top tien?
Max Pam was in zijn zaterdagrubriek in het Parool opvallend negatief over Giri en optimistisch over de toekomstkansen van Van Foreest. Eerst schrijft hij dat Boris Spasski in zijn jeugd dankzij zijn trainer Alexander Toloesj van een saaie speler veranderde in een van de gevaarlijkste aanvalsspeler van zijn tijd. Dan vervolgt Pam:
Lees meer >