Krantenrubrieken weekend 10 december 2016
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar deze schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend.
Rubrieken
“Schaken in de Noordkop” door Jan Willem Duijzer, column van Schaakvereniging Promotie
Sinds mijn kinderjaren ben ik een (niet al te fanatieke) aanhanger van Ajax, maar toch kende ik tot voor kort bijna niemand uit Noord Holland en had ik ook geen band met dat deel van het land. Voor mijn gevoel begint Noord Holland ook pas bij de lijn Beverwijk, Alkmaar, Hoorn, waarboven nauwelijks nog mensen wonen en de wind vrij spel heeft. Ik ben in Alkmaar ooit naar de kaasmarkt geweest en heb in 2010 een keer een thuiswedstrijd van AZ bezocht,
Lees meer >Jacques Davidson, beroepsschaker
Jacques Davidson werd geboren te Amsterdam op 14 november 1890. Toen hij 3 jaar oud was verhuisde het gezin Davidson naar Londen, waar zijn vader een betrekking als leraar aanvaardde. Reeds op jonge leeftijd leerde hij schaken van zijn vader, die er een nogal onorthodoxe lesmethode op nahield: het spelen om geld. Een harde leerschool, die de arme Jacques aanvankelijk het leeuwendeel van zijn zakgeld kostte, maar in de loop der jaren werd hij steeds sterker en begon het ineens geld op te leveren.
Lees meer >
Krantenrubrieken weekend 3 december 2016
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar deze schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend.
Schaakgeschiedenis in vogelvlucht 12: José Raul Capablanca
Omdat het schaakspel een eeuwenoud spel is, dat naar schatting al 3000 jaar oud is, lijkt het mij gepast om een serie korte artikelen te presenteren, waarin de schaakgeschiedenis voor het voetlicht wordt gebracht. In de vorige aflevering hebben we het gehad over een van de hypermodernen, Richard Reti. Dit keer een wereldkampioen die als een natuurtalent werd gezien: José Raul Capablanca y Craupera (1888-1942).
Deze bijzonder begaafde Cubaan nam in 1921 de wereldtitel over van Lasker die de titel maar liefst 27 jaar in handen had. De manier waarop Capablanca de titel won was indrukwekkend. Hij won vier partijen, de overige tien werden remise, waarna Lasker de strijd opgaf. In de jaren daarvoor had Capablanca zijn superioriteit ook al in toernooien getoond.
n New York 1913 en in St. Petersburg 1914 greep hij met speels gemak de eerste prijs en ook in de tussenliggende periode liet hij zien dat hij nauwelijks te kloppen was. Zijn grote kracht lag in het eindspel. Capablanca was van nature wat lui waardoor hij geen zin had om openingen te bestuderen. Door enkele stukken te ruilen creëerde hij ogenschijnlijk saaie stellingen die hij met zijn meesterlijke positiegevoel veelal naar zijn hand wist te zetten.
Lees meer >Carlsen blijft wereldkampioen – de dagbladen (deel 2)
Nu de WK-match is afgelopen, valt er natuurlijk veel te evalueren. Vrijdag citeerde ik uit de slotverslagen in de Telegraaf, NRC Handelsblad en De Standaard (België). Wie dat gemist heeft, kan dat hier nalezen. Vandaag enkele andere kranten.
Volkskrant
Magnus Carlsen kreeg kritiek op zijn makkelijke remise in de laatste partij van de reguliere match. Maar, schrijft Gert Ligterink: “Bij nader inzien is het een verstandige tactiek geweest. Terwijl zijn tegenstander zich mentaal en schaaktechnisch moest voorbereiden op een beslissend slotgevecht, nam Carlsen rust. Zoals hij het zei: ‘Ik dacht dat ik in vier partijen een betere kans had de match te beslissen dan in één.’
Die inschatting bleek juist.
Lees meer >“Huppelen” door Theo Mooijman. Column van Schaakvereniging Promotie.
Ze komt meestal een beetje huppelend binnen. Huppelen, ziet u dat nog wel eens? Mijn zusje huppelde met mooi weer naar school, hand in hand met vriendinnetjes. Het moest wel mooi weer zijn, want met kou, wind en regen gaat het gewoonweg niet. Teveel ingepakt. Het meisje is een jaar of tien. Samen met haar ouders, broertje en zusje gevlucht uit een oorlogsgebied. Ze spreekt voortreffelijk Nederlands, zorgvuldig formulerend.
In twee jaar tijd volledig eigen gemaakt.
Lees meer >Carlsen blijft wereldkampioen – de dagbladen (deel 1)
Waarom kwam Carlsen aanvankelijk niet door Karjakin heen? Wat kwam Karjakin tekort om de ultieme stunt uit te halen? Was Carlsen eigenlijk genoeg gemotiveerd? Er zijn vele vragen te stellen over de WK-match. Afgelopen dagen schreven de journalisten hun evaluaties. Dat begon al op woensdag, toen de barrage nog moest worden gespeeld. Dat is niet vreemd. Sportredacties delen voor een groot deel hun pagina’s een paar dagen van tevoren in, omdat bekend is welke wedstrijden er worden gespeeld. Maar in dit geval was niet van tevoren bekend wat de slotdag zou zijn. Hieronder een overzicht uit drie dagbladen. Later dit weekend volgen er meer.
Telegraaf
Hans Böhm schreef al op woensdag zijn grote evaluatie, onder de kop ‘Vluggertjes als climax’. Over de twee overwinningen in de match: “Die ene overwinning van Karjakin in partij acht werd hem aangereikt door Carlsen, die verschillende keren weigerde om in de verdediging te gaan. Alsof hij zich onaantastbaar waande en recht had op de overwinning vanwege zijn staat van dienst. Die enige overwinning van Carlsen in partij tien kwam tot stand omdat Karjakin in het middenspel een afwikkeling naliet die direct remise had geforceerd. Kortom, overwinningen met hulp van de tegenstander, niet op eigen kracht.”
Lees meer >Schaakrubrieken weekend 26 november 2016
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar deze schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend.
“Gezins-taal” door Manuel Nepveu. Column van Schaakvereniging Promotie.
Ik ben nooit naar een voetbalwedstrijd geweest. Ik heb ook geen plannen in die richting. Toch heb ik al sinds mijn middelbare schooltijd een zwak voor een van de clubs in de huidige Eredivisie: Feyenoord. Dat is wat vreemd, want ik heb nooit in Rotterdam gewoond en als woonplaats een indicator zou moeten zijn dan hadden ADO en Groningen meer voor de hand gelegen. Maar neen.
Ik vond het dan ook prima dat Feyenoord dit seizoen een vliegende start had.
Lees meer >
