Wenen teert op vergane glorie. Onder de Habsburgers was het een voorname stad. De heren, dames verzamelden kunst en voorwerpen uit verre landen. Veel van dat fraais wordt tegenwoordig tentoongesteld in het Kunsthistorisches Museum. Dat je daar door de hele kunstgeschiedenis kunt lopen wist ik. Niet dat er ook een moeilijk te dateren schaakbord te zien zou zijn.
De bijgaande tekst vermeldt: Venetië (?), 1e helft 14e eeuw met latere aanpassingen.
Lees meer >Kun je als schaker nog onbezorgd naar Wijk aan Zee gaan om mee te doen met Tata Steel Chess 2024? De afgelopen jaren is er steeds meer bekend geworden over de milieuverontreiniging die door het voormalige “Hoogovens” veroorzaakt worden. Ondanks alle goede bedoelingen blijkt het bedrijf vervuilender en giftiger dan eerder gedacht en gecommuniceerd. Wat moet je daarmee als eenvoudige deelnemer aan dit “Wimbledon-of-chess”?
Een Amsterdamse collega van me hield me onlangs het perspectief voor van de Hoogovens als een na de Eerste Wereldoorlog gevestigde onderneming in (vrijwel) niemandsland die zorg moest dragen voor de strategisch geachte productie van staal.
Lees meer >
Het seniorentoernooi in Dieren was weer gezellig. Veel bekende gezichten, een prettig weerzien (Ha Evert, dat is tien jaar geleden!). Ik had ook niet anders verwacht. Na de laatste ronde opperde mijn tegenstander dat ik misschien iets over het toernooi zou kunnen schrijven, misschien wel over onze partij. Hm, was dat laatste niet een brug te ver? Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie,
Lees meer >
Wekelijks publiceren we de schaakrubrieken van Dimitri Reinderman voor HDC Media, Henk Prins voor het Reformatorisch Dagblad en Nick Maatman voor Dagblad van het Noorden / Leeuwarder Courant
Mijn eerste recensie voor Schaaksite gaat over “Max Euwe’s beste partijen” door Jan Timman. Het boek bevat 80 door Timman geselecteerde partijen van Euwe, 75 winstpartijen en vijf remises die Euwe had moeten winnen. De eerste van de chronologisch geordende partijen is Euwe-Réti uit 1919; de laatste is Euwe-Sosonko uit 1975, waar de 74-jarige Euwe na een prachtig middenspel, mede door taaie verdediging van Sosonko, de winst laat lopen.
Op Schaaksite treft u op vrijdag wekelijks een boekrecensie aan. Een nieuwe recensent is Sam Baselmans. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.
Foto privé collectie
Ik ben Sam Baselmans en ben 24 jaar.
Mijn hele leven woon ik al in Tilburg en ook speel ik bij de Tilburgse schaakvereniging De Stukkenjagers. Toen mijn broertjes allebei schaakten en naar toernooien gingen, ging ik vroeger regelmatig mee. Op een gegeven moment ben ik het zelf op gaan pakken en mee gaan doen aan toernooien.
Momenteel zit ik in mijn laatste studiejaar van de studie Technische bedrijfskunde op het Avans en werk bij bioscoop Cinecitta in Tilburg. Dit is tevens de speellocatie van De Stukkenjagers, dus ik ben hier uiteraard vaak te vinden.
Naast schaken zijn mijn hobby’s sporten, muziek luisteren, films kijken (moet natuurlijk ook wel als je bij een bioscoop werkt) en reizen. Ook heb ik een passie voor het verzamelen van oude schaakliteratuur en een passie voor het ontwikkelen van mezelf als persoon. Ik ga graag naar musea en ben zeer leergierig.
Mijn clubgenoot Herman Grooten had mij gevraagd of er nog leden waren die interesse hadden in het schrijven van recensies en mij leek dit een leuke uitdaging. Vandaar dat ik hier nu mee aan de slag ben gegaan. Ik kijk er erg naar uit om leuke stukjes te schrijven en mezelf te verbeteren in dit vakgebied.
Klik hier op de korte biografieën van onze andere recensenten.
Lees meer >Op Schaaksite treft u op vrijdag wekelijks een boekrecensie aan. Een nieuwe recensent is Ludo Tolhuizen. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.
Ludo Tolhuizen (1961) speelt al bijna 50 jaar schaakcompetitie.
Na vele jaren bij de Pion uit Roosendaal, de club uit zijn jeugd, extern te hebben gespeeld, speelt hij sinds enkele jaren extern voor SV Eindhoven, waar hij sinds zijn studententijd onafgebroken de interne speelt.
Sinds zijn afstuderen in de wiskunde aan de TU Eindhoven werkt hij bij Philips Research. In zijn vakanties speelt hij vaak toernooien, helaas de laatste tijd steeds minder goed. Met het schrijven van boekrecensies heeft hij in ieder geval het idee nog iets aan schaken te doen.
Komende vrijdag zal Ludo zijn eerste recensie plaatsen van het boek van Jan Timman over Max Euwe.
Klik hier op de korte biografieën van al onze recensenten.
Lees meer >Wekelijks publiceren we de schaakrubrieken van Dimitri Reinderman voor HDC Media, Henk Prins voor het Reformatorisch Dagblad en Nick Maatman voor Dagblad van het Noorden / Leeuwarder Courant
Eind jaren tachtig was er voor een jonge schaker nog niet de overweldigende keuze aan boeken die er nu is. Je was gretig en wilde beter worden dus je laafde je aan Hans Bouwmeester, Max Euwe en, natuurlijk begon het allemaal met, Berry Withuis. Soms bestelde je een openingsboek van Batsford, maar dat was prijzig en het duurde weken, zo niet maanden, voordat het boek in huis was. Als ik nu in mijn volle boekenkast de spaarzame boeken uit mijn jeugd eruit haal dan valt er één op: “De koning” van J.H.
Osvaldo Zambrana sleepte in 2007 als eerste Boliviaan de IGM titel in de wacht. Verder telt Bolivia op dit moment drie IMs, Jonny Cueto (2003), José Daniel Gemy (2012) en in maart 2023 werd de veertienjarige Licael Ticona, zie de foto, uit Cochabamba de derde toen hij het door FIDE president Arkady Dvorkovich ondertekende diploma dat bij de IM titel hoort kreeg. Lees de hele column in PDF.
