Rubrieken

Fischer, Kasparov of toch Magnus? Een recensie van de Chess24 videoserie “The 50 Greatest Players of All Time”

Altijd leuk, lekker keuvelen over wie nou beste is en waarom dan wel niet. Chess24 vond dit een goed onderwerp om een videoserie van te maken. Hall of fame: The 50 Greatest Players of All Time, hebben ze het genoemd. Toen ik de titel zag moest ik gelijk denken aan die mooie serie van Johan Hut. Wat was dat een fijne serie zeg! Een mooie biografie, stel mooie foto`s en de partijen van desbetreffende schaker. Helemaal goed, niks meer aan doen. Het was ook leerzaam want ik had als schaakcultuurbarbaar nog nooit gehoord van, onder meer, Hoan Liong Tan, dan was zo`n artikel een leuke manier om kennis te maken met zo iemand.

Hoe kom je in zo’n lijst?

Je komt er niet zomaar in! Hieronder de criteria waaraan je moet voldoen om opgenomen te worden in de Hall of Fame:

  • Je moet een goede poging hebben gedaan naar de titel van wereldkampioen. De titel gewonnen hebben heeft de voorkeur.
  • Er wordt gekeken naar de hoogste klassering op rating, en dus sterkte, bij spelers zonder rating is een historische rating gebruikt. Hoe deze historische rating wordt berekend kun je vinden op Chessmetrics.com.
  • Zoals de Engelsen het zo mooi zeggen: longevety. Een lange tijd op top niveau wordt zeer gewaardeerd.
  • De prestaties in de olympiade en andere toernooien.

Appels en peren

Bedenkt u eens hoelang er al competitief wordt geschaakt. De eerste erkende wereldkampioen, Steinitz, won zijn titel in 1886. We leven nu, het zal u vast niet ontgaan zijn, in 2020. In die tijd zijn er heel veel, hele sterke schakers geweest. Die in veel gevallen elkaar nooit hebben gezien, laat staan tegen elkaar geschaakt hebben. Sterker nog: het verschil in tijd is zo groot dat het soms voelt alsof de makers van deze videoserie het over een totaal andere sport hebben. Een goed voorbeeld hiervan zijn de spelers La Bourdonnais en Sergey Karjakin. De Rus is opgegroeid in Oekraïne waar hij al snel werd gezien als supertalent. Op zijn twaalfde werd hij grootmeester en niet veel later drong hij door tot de absolute top. Karjakin heeft de switch gemaakt naar Rusland en is tijden de bord-1-speler geweest voor het Russisch olympiadeteam. Sergey heeft het gepresteerd om een kandidatentoernooi te winnen waar andere “hall of fame-ers” aan meededen. Door die prestatie mocht hij Magnus Carlsen uitdagen voor zijn titel van wereldkampioen. Karjakin kwam op 1-0, vier rondes voor het eind. Helaas voor Karjakin maakte Carlsen gelijk en verloor hij de daarop volgende blitz-tiebreak.

Lees meer >

Begrijp wat u doet: De Grand Prix Aanval

Hieronder treft u de volgende aflevering van de rubriek “Begrijp wat u doet”. In deze serie worden, speciaal voor clubschakers, achtergronden belicht van de ‘grote openingen’ zoals het Spaans, het Siciliaans, het Damegambiet, het Konings-Indisch enzovoort. De artikelen verschenen eerder in Schaakmagazine het blad van de KNSB, de Nederlandse schaakbond.

Voor het jaar 2019 had ik het plan opgevat om beroemde (beruchte!) openingssystemen te behandelen die hun weg hebben gevonden in de openingsliteratuur. En dan vooral varianten die aantrekkelijk zijn voor clubschakers om te proberen hun tegenstanders pootje te lichten. Mocht u ideeën hebben voor de toekomst, mag u mij een e-mail (hgrooten@xs4all.nl) sturen, wellicht ziet u dan uw systeem terug in deze rubriek! Ik kan natuurlijk niet beloven dat elk idee wordt gehonoreerd.

We beginnen met een systeem dat in nogal wat boekjes wordt opgenomen als wapen tegen het Siciliaans: de Grand Prix aanval!

1.e4 c5 2.Pc3

Dimitri Reinderman bracht de Grand Prix Aanval af en toe op het bord (foto Harry Gielen)

Dit wordt het Gesloten Siciliaans genoemd. En daarbinnen gaan we het redelijk zelfstandige systeem, de ‘Grand Prix aanval’ behandelen.

2…Pc6

Lees meer >

Schaakrubrieken weekend 17 oktober 2020

Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar diverse schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend. Wij proberen de besproken partijen in een viewer te tonen.

Lees meer >

WK 1935: de makers

 

Vandaag is de derde aflevering van de serie over het WK 1935 gepubliceerd: www.youtube.com/watch?v=n4V1RcteMU4

 

Een goed moment om de makers van de filmpjes voor te stellen: Tess van Duijvenbode en Ezio Lucke zijn tweedejaars studenten Digitale Film Productie aan de SAE in Amsterdam.

Tess: “Mijn doel is om alle onderdelen van film onder de knie te krijgen en me te specialiseren als regisseur”.

Lees meer >

Korte biografie: Barry Braeken

Op Schaaksite treft u wekelijks op vrijdag een boekrecensie aan. Barry Braeken is een van de recensenten. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.

 

Mijn naam is Barry Braeken, een veertiger woonachtig in het diepe Zuiden. Als negenjarige begonnen met schaken door een enthousiaste oom en daarna verslingerd geraakt aan het spel.

Lees meer >

Recensie: Sherlock’s Method: The Working Tool for the Club Player

In deze recensie behandel ik het kersverse boek Sherlock’s Method: The Working Tool for the Club Player (Thinkers Publishing) van het schaakkoppel Sabina-Francesca Foişor en Elshan Moradi Abadi  (الشن مرادی ابدی). Foişor (*1989) is een Roemeense WGM en winnaar van het vrouwenkampioenschap van de Verenigde Staten in 2017. Moradi Abadi (*1985) is een grootmeester van Iraanse afkomst, die diverse malen Iran heeft vertegenwoordigd op olympiades. Tegenwoordig woont en werkt het stel in de Verenigde Staten.


 
Opbouw

Het boek bestaat uit drie grote hoofdstukken: simpele ideeën, het eindspel en het avontuur van complexe stellingen. Elk hoofdstuk is op dezelfde manier opgebouwd: eerst volgt een introductie, vervolgens oefeningen, dan de oplossingen en als laatste een korte conclusie. In totaal bevat het boek 312 opgaven, wat op zich geen kunst is vergeleken met een normaal tactiekboek. Maar dit is geen normaal tactiekboek.

De delen met de oplossingen van alle hoofdstukken beslaan samen meer dan driehonderd pagina’s, oftewel twee derde van het boek, wat erop neerkomt dat de lezer echt zelf aan de slag zal moeten door uitgebreide varianten te geven. De opgave stopt niet bij de oplossing; er is ook aandacht voor hoe je een betere stelling afmaakt.

Sabina-Francesca Foişor

De opgaven worden afgewisseld met korte verhalen over Sherlock Holmes, die Dr. John Watson traint voor diens volgende toernooi. Volgens het voorwoord luidt het argument namelijk dat het boek voorbereidt op het spelen in toernooien. Er is daarom ook geen centraal thema, waardoor de namen van de hoofdstukken breed blijven. Dat wil echter niet zeggen dat er onderling geen patronen te ontdekken zijn, enkel dat de aanpak gericht is op voorbereiding in de praktijk, waar je ook opgaven van allerlei niveaus voorgeschoteld krijgt, zonder dat je weet wanneer.

 

Elshan Moradi Abadi

Sowieso wordt veel aandacht besteed aan een goede aanpak. De auteurs nemen goed de tijd ervoor om te vertellen hoe hun boek gebruikt dient te worden, zoals het advies om een opgave in één zitting te behandelen, oefeningen na een week te herhalen en door tijdens het oplossen zowel alle eigen gedachten als de tijd die je aan een opgave besteedt op te schrijven.

In het voorwoord voegt de Indiase grootmeester Magesh Panchanathan er nog aan toe dat het boek erin slaagt om een abstracte manier van denken (dus via ideeën en plannen) te combineren met een exactere manier (oftewel, in concrete zetten en varianten). Volgens hem wordt dit in andere schaakboeken te vaak genegeerd.

Lees meer >

“Trappen lopen” door Theo Mooijman

Publicatie van een column geschreven in 2009
Mijn oog valt op pagina 39 van het dagblad van het Noorden van 10 oktober 2009. Vette kop: “De man die Yab Yum maakte en verloor”. En daaronder een foto van een oudere man. Bouwjaar 1935 blijkt uit het artikel. Het was tijd geworden voor een autobiografie. Lees de hele column (PDF)

Deze, en andere columnisten van SV Promotie,

Lees meer >

Schaakrubrieken weekend 10 oktober 2020

Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar diverse schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend. Wij proberen de besproken partijen in een viewer te tonen.

Lees meer >

Recensie: Timman’s Triumphs

De achterflap van dit boek vertelt de lezer het volgende: “Jan Timman is een van de sterkste grootmeesters die nog nooit de wereldtitel heeft gewonnen. De beste van het Westen behoorde jarenlang tot de schaakelite.” Daarmee is uiteraard geen woord overdreven. Ik vrees dat men daarmee ook een zere plek raakt. Want wat zou het toch mooi zijn geweest als Timman het wel had gered. Al was het maar zoals een andere illustere Nederlander, Max Euwe, voor een jaar of twee.

Naast een geweldige schaker is Timman ook een begenadigd auteur. Hij heeft al een hele reeks uitstekende boeken op zijn naam staan. Denk bijvoorbeeld aan ‘Het groot analyseboek’ uit 1979. Daar zijn inmiddels andere boeken bijgekomen, zoals Timman’s Titans en The Longest Game.

Dit boek past prima in deze reeks. Timman heeft zijn 100 beste partijen geselecteerd. Zo’n selectie is uiteraard zeer persoonlijk. De partijen vormen een prima afspiegeling van zijn imposante carrière. Het boek bestaat uit zes hoofdstukken die elk een periode uit Timman’s schaakleven behandelen. De lezer vindt er de volgende hoofdstukken:

  • Hoofdstuk 1: De weg naar de top (1967-1977)
  • Hoofdstuk 2: De blokkade (1978-1980)
  • Hoofdstuk 3: De beste van het Westen (1981-1985)
  • Hoofdstuk 4: De strijd om de wereldtitel (1986-1993)
  • Hoofdstuk 5: De wereldtitel raakt uit het zicht (1994-2000)
  • Hoofdstuk 6: Het nieuwe millennium (2001-2019)

Kortom: het boek beslaat zijn hele carrière van de jaren zestig tot vorig jaar in 350 pagina’s.

Lees meer >

WK 1935 (aflevering 2)

Op YouTube is aflevering 2 van onze serie over het WK 1935 te zien. Daarnaast wordt op de website van het Max Euwe Centrum elke week een aanvullend verhaal gepubliceerd. Ten slotte zijn op ChessGames alle partijen van de match na te spelen.

2e partij in de Militiezaal in Amsterdam (niet het Rijksmuseum, zoals vaak wordt gedacht)