Schaaksite

Open schaakmiddag en Noordelijke Jeugd Competitie

Nationale sportweek: zeer geslaagde open schaakmiddag in Ten Boer.

Pendelen tussen toppartijen

De zevende en laatste ronde van het West-Fries kampioenschap alweer. Maar het is nog niet helemaal afgelopen. Twee partijen zijn uitgesteld en worden in mei gespeeld.

We zijn te gast in Enkhuizen, bij KTV. Kan Tegen Verlies. De club is in 1930 opgericht en wordt regelmatig geroemd om zijn originele naam. Krachtig in al zijn eenvoud en elke vrijdagavond in zaal 1 van De Nieuwe Doelen toegepast.

Schaken in de haringstad doen ze overigens al langer. In het boek ‘Tweehonderdvijftig jaar correspondentieschaak in Nederland’ (van Leo Diepstraten) staat een lijstje van veertig schaakclubs die in de periode 1846-1959 zijn opgericht. Onder anderen is vermeld ‘1848 Schaaksociëteit Enkhuizen’. En op de website van de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag – tegenwoordig ‘delpher.nl’ geheten – kun je door miljoenen oude krantenpagina’s bladeren. Zo schrijft het Nieuws van den Dag van 21 september 1909: ‘Te Enkhuizen is eene vereeniging ter beoefening van het schaakspel opgericht.’ Ze heeft waarschijnlijk niet zo lang bestaan, want in de Nieuwe Rotterdamsche Courant van 31 januari 1912 lezen we: ‘Te Enkhuizen is een Schaakclub opgericht met aanvankelijk 14 leden. De aansluiting bij den Nederlandschen Schaakbond zal later overwogen worden.’

Sissa in verlenging over Groninger Combinatie

De kwartfinale van de KNSB-beker werd gespeeld tussen de twee semi-profclubs van het Noorden, namelijk Sissa en de Groninger Combinatie. Wie dan een strijd verwacht tussen acht grootmeesters komt bedrogen uit. Het sponsorgeld wordt voornamelijk ingezet voor de reguliere competitie. Het bekertoernooi is toch niet zo belangrijk als de reguliere competitie. Vandaar maar één grootmeester aan het bord. Maar dat was niet de minste, namelijk Sipke Ernst.

Lees verder…

Van melksalon naar multifunctionele accommodatie

Voor de zesde ronde van het kampioenschap van West-Friesland reist de regionale schaaktop naar het Hoornse wijkcentrum De Huesmolen. Het is deze dinsdag de laatste keer dat de spelers daar achter de borden zitten, want gastclub Caïssa-Eenhoorn gaat verhuizen.

Zoals veel verenigingen in Nederland is Caïssa-Eenhoorn afhankelijk van accommodaties. Ze heeft, in tegenstelling tot de voetbalclubs, geen eigen complex. Het maakt een huurder van zaalruimte afhankelijk van de eigenaar en/of beheerder en dat is niet altijd plezierig. Je zal maar een zeventiger zijn die met zware planten (enkele meters hoog, enkele tientallen kilo’s zwaar) moet sjouwen om bij de materiaalkast te kunnen komen, want daarin liggen de spullen voor de schaakjeugdlessen. De schaakzaal is verhuurd aan een vogelvereniging die tussen de honderden kooitjes met prachtige vogels voor de sfeer en aankleding planten in grote potten heeft neergezet.

Caïssa-Eenhoorn heeft dit seizoen een keer of tien geen gebruik kunnen maken van de schaakzaal. Gelijktijdig is door het beleid van een nieuwe beheerder (Stichting Netwerk) de clubsfeer aangetast. Voor menigeen is nazitten of analyseren onmogelijk geworden, omdat het gebouw om middernacht dicht gaat. Een jaar geleden heb ik met twee deelnemers aan het West-Fries kampioenschap een uur in de vrieskou nagepraat over hun partijen en actuele schaakzaken. We stonden onder een overkapping en enigszins in de luwte, dat wel.