Visboer pakt hoogleraar
Een nieuw seizoen, tijd voor enige veranderingen. Zo heb ik voor de verslaggeving dit seizoen besloten meer input te vragen van mijn teamgenoten. Enkele partijen in dit verslag zullen daarom besproken worden door de spelers zelf in plaats van door mij. Dan krijgt u als het goed is een nog beter kijkje in de hersenpan van de grootmeester dan voorheen. En ook de kop boven dit artikel is anders dan u gewend bent. Kopte ik voorheen nogal droogjes de uitslag van de wedstrijd, deze keer werd in een Spaans tapasrestaurant in Groningen besloten ook op dit gebied wat origineler te worden.
Dick de Graaf vindt schaken de mooiste sport ter wereld. Waarom? Dat kan hij u het beste zelf uitleggen, maar het komt er op neer dat schaken relatief goedkoop is en dat er voor het schaken geen belemmeringen zijn om mee te doen. Zo hebben we bij En Passant een grote diversiteit aan leden gehad: blind, met epilepsie, in een rolstoel, met één arm, laaggeschoold, hooggeschoold, arm, rijk, te zwaar, te mager, omnivoor, vegetarisch en weet ik veel wat voor types allemaal; voor iedereen is er plaats op een schaakvereniging. Dick vindt zichzelf een geschikt voorbeeld. Van de hele meesterklasse heeft hij waarschijnlijk het minste aantal uren in de schoolbanken doorgebracht. Nu ja, wellicht dat Robby Kevlishvili van SO Rotterdam minder lang op school heeft gezeten, maar die haalt dat de komende jaren vast nog wel in. Een loopbaan als zwaar getatoeëerde hooligan lag voor de hand, maar Dick houdt van schaken. Zaterdag speelde Dick tegen iemand die nog altijd naar school gaat, eerst als leerling en daarna als hoogleraar. En de vroege schoolverlater won. Maar daarover straks meer.
Lees meer >
