Caruana spekkoper in Kandidatentoernooi
De eerste cyclus in het Kandidatentoernooi in Berlijn zit er inmiddels op. En zonder rustdag tussen de twee cycli zijn we vandaag ook maar meteen begonnen met de tweede turnus.
Als grote overwinnaar kwam dit weekend de Amerikaan Fabiano Caruana tevoorschijn. Een van de meest cruciale partijen moest hij spelen in de zevende ronde waarin hij met zwart tegen Levon Aronian moest uitkomen. De situatie voorafgaand aan deze partij was duidelijk. Caruana stond samen met Shakhriyar Mamedyarov op +2, Aronian stond op -1. Als de Armeniër nog iets van zijn toernooi wilde maken, zou er in elk geval in deze partij gewonnen moeten worden. En voor deze geladen partij, haalde Aronian een vreselijk scherpe opzet van stal. Een bekend pionoffer in de opening liet hij volgen door nog een pionoffer.
Het gevolg was dat hij een volledig ontwikkeld stelling had, terwijl de zwarte stukken nog erg passief stonden opgesteld. Ook had zwart zich in de opening de ‘verzwakking’ …h7-h6 gepermitteerd en dat had kennelijk als een rode lap op een stier gewerkt. Want op zet 16 speelde hij het doldrieste g2-g4 voor zijn eigen koning. Ik had ondertussen de tip van Han Schut gevolgd dat de live-uitzendingen via de toernooisite inderdaad uitstekend in beeld werden gebracht. Dus zat ik op het puntje van mijn stoel toen Aronian al zijn pionnen voor zijn eigen koning naar voren gooide en hij met g4-g5 dat aanknopingspunt op h6 maar eens flink aan de tand ging voelen. Nu is Caruana ook een type schaker zoals Aronian. Die houdt ook wel van een origineel concept hier en daar en daarbij staan ze allebei bekend als uitstekende rekenaars. Wat is mooier als twee van dit soort genieën elkaar naar het leven staan. Op het schaakbord wel te verstaan.
Caruana verdedigde zich zeer consistent. Hij bracht zijn dame terug naar d8, ontwikkelde zijn loper van c8 naar c6 waar die ook tegen de witte koning gevaar begon te stichten en daarna speelde hij zijn koning snel naar h8, toen wit gxh6 had gespeeld. Dan kon de koning schuilen achter een witte pion.
De spanning was werkelijk om te snijden toen beide spelers lang in de denktank gingen. De twee commentatoren in de Engelse taal, IM Lawrence Trent en GM Judit Polgar, hadden de grootste lol om alle wendingen die er in deze totaal chaotische stelling gevonden konden worden. Vooral Judit was in haar element. Zij toverde de een na de andere schitterende truc tevoorschijn. Gezien het aantal tactische wendingen dat in het voordeel van wit eindigde, zou je bijna zeggen dat Aronian een makkelijke overwinning ging binnenhalen. De praktijk was heel anders. In werkelijkheid gaven de engines aan dat hij helemaal niet goed stond, sterker nog: dat Caruana zich allemaal prima had verdedigd en de zege op de schoen had. Maar ook voor Stockfish en zijn elektronische rivalen bleek de stelling soms te ingewikkeld. Het oordeel vloog heen en weer. Kortom: dit was dus zo’n typische Aronian-stelling, waarvan de Armeniër wel eens van gezegd had dat hij streefde naar stellingstypen waarin de engines het ook niet weten! Er was wel één factor waar vooral Aronian grote problemen mee ging krijgen: de klok…