UPDATE | Tata Steel ronde 4: Anish Giri alleen aan de leiding

Na drie zware ronden en zo vlak voor de rustdag verwacht je dat meerdere schakers alvast een voorschot op hun welverdiende rust zouden nemen. Maar dat bleek een vergissing. In de Masters groep eindigden een aantal partijen inderdaad relatief snel in remise. Maar enkele andere spelers gingen er nog even stevig tegenaan. En ook bij de Challengers vloeide er flink wat bloed.

Masters

Foto Frans Peeters

 

Giri, Anish – Gukesh D  1 – 0

Giri zette een kalme stelling op het bord. Niet iets om met zwart wakker van te liggen. Na de twintigste zet kwam er een afwikkeling op het bord en ontstond de volgende stelling.

Ik vermoed dat er bosjes schakers zijn die zeggen “Lopers van ongelijke kleur en alle pionnen aan één kant. Hier valt niks meer aan te beleven. Laten we maar vrede sluiten!” Zo niet Anish. Die ging er terecht nog eens goed voor zitten. Want de stelling is objectief bezien min of meer in evenwicht, maar het speelt veel makkelijker voor wit.

Ten eerste: die lopers van ongelijke kleur garanderen regelmatig wanneer er ook nog zware stukken op het bord staan juist geen remise. Wit heeft een aanvalsdoel in de vorm van de pion op f7. Er zitten ook mogelijkheden in de stelling met zetten zoals Dg6 en zwart moet zijn onderste rij bewaken. Wit heeft deze problemen niet. Anish ging rustig door en wist uiteindelijk de winst zeer knap naar zich toe te trekken. Giri is daarmee de trotse koploper met 3½ uit 4!

Lees meer >

Schaakfestival Groningen: 7e ronde

De vraag is altijd aan het begin van zo’n ronde: op wie moet je je richten? Aanvankelijk besloot ik vooral aandacht te besteden aan de topborden. Bij het eerste bord kwam ik bepaald niet bedrogen uit. Daar gebeurde het een en ander. Het was vooral de grootmeester die er geen twijfel over liet bestaan wie de beste was. Dat was Kazakouski. Er kwam een soort mix tussen Catalaans en het Damegambiet op het bord. Zwart wist zich redelijk te bevrijden, maar in het vervolg maakte hij toch te veel fouten en delfde hij terecht het onderspit.

De partij tussen Tiviakov en Romanov was een slappe vertoning. Als je met zwart tegen Tiviakov speelt en voor het Siciliaans kiest, kun je er bijna vergif op innemen dat hij op de proppen komt met de Alapin. Dat is zo’n beetje zijn handelsmerk. Grappig was wel dat beide heren op de 9e zet al een stelling op het bord hadden die nog niet eerder was verschenen. Maar heel veel muziek zat er niet in. Al eerder werd in onderstaande stelling 9. Lb5 gespeeld. Het door Sergei gespeelde 9. Pxc6 was weliswaar een nieuwtje, maar veel leverde het niet op.

Er gingen meer stukken van het bord en vervolgens werd de vrede getekend na de 17e zet van zwart.

Lees meer >

Schaakfestival Groningen: 1e ronde

Het schaakfestival is weer van start gegaan. Deze editie heeft een veel sterker deelnemersveld dan vorig jaar. Er doen maar liefst 10 grootmeesters mee naast een hele rits aan internationaal- en fidemeesters. Het is altijd een beetje de vraag wat je van zo’n eerste ronde kunt verwachten. Ik concentreer me op de verrassingen.

Tiviakov wist niet te winnen van Kobe Smeets. Het was over het geheel geen hele sterke partij van de grootmeester.  22. … Lxc3?! was een tikje dubieuze zet van Sergei. Want waarom het loperpaar opgeven in ruil voor een niet al te sterk paard? Tiviakov had zelfs een beetje in moeilijkheden kunnen komen als wit op de 24e zet een kwaliteit had geofferd. Toegegeven: de computer ziet zoiets meteen, maar een mens heeft er denk ik veel meer moeite mee.

Rick Lahaye ging ten onder in een nogal onregelmatige partij tegen Prajit Kai Kumar. Het ratingverschil is aanzienlijk. Maar daar trok wit zich weinig van aan. Nadat hij een tijdje slechter had gestaan kantelde de partij steeds meer in zijn voordeel. Overigens waren er daarna nog diverse kansen voor zwart om alsnog een half puntje binnen te halen.

Lees meer >

Recensie: Theoretical Rook Endgames

Quality Chess publiceerde dit boek geschreven door Sam Shankland samen met ‘Conceptual Rook Endgames’ (auteur: Jacob Aagaard). Het is een tweeluik binnen de serie ‘Grandmaster Knowledge’ waarin alle aspecten rond toreneindspelen aan de orde komen.

De studie van toreneindspelen is belangrijk omdat die het meest voorkomen in de praktijk. Een grondige en vooral praktische kennis kan een schaker veel halve en hele punten opleveren. U hoeft ook niet bang te zijn dat het saai is. Toreneindspelen, ook de theoretische aspecten ervan, zitten boordevol verrassende en tactische wendingen.

Voordat de boeken op de markt verschenen stelde Jacob Aagaard op Twitter de vraag ‘wat we van de titels vonden’. Zelf was ik minder enthousiast over beide titels. Ik heb op een totaal ander vakgebied diverse boeken geschreven en wat ik daarvan leerde is dat de titel van een boek direct moet ‘aanspreken’ wil het goed scoren in de verkoop. Als er ‘hoop’ op een beter leven inzit, is dat zeker een pre. Beide titels doen geen vrolijk belletje bij me rinkelen.

Maar het moet gezegd: de titels dekken wel prima de lading. Theoretical Rook Endgames gaat precies over het onderwerp dat men met de titel belooft. Hoe zit het met ‘conceptual’? In dat boek (daar leest u volgende maand meer over) concentreert de auteur zich op 24 belangrijke ideeën, concepten, die een rol spelen in dergelijke eindspelen. Denk aan afhouden, zetdwang, activiteit van de koning, tempo oorlog, doorbraak en nog veel meer.

Terug naar het boek van Shankland. Als u denkt: “Theoretisch” dan is het vast oersaai! Nee, het is toch ook heel lekker praktisch. Er was nog een ander bezwaar wat ik om mijn oren kreeg toen ik wat voorbeelden uit het boek op Facebook plaatste. De reactie was:

Lees meer >

Beter schaken: zoeken naar ideeën

Dit partijfragment kwam op het bord na de 15e zet van zwart (Dh4) in een rapidpartij tussen Grzegorz Nasuta en Emin Ohanyan. Wat is de beste zet voor wit? Lees de hele blog…

Lees meer >

Europees Teamkampioenschap

Het Europese Teamkampioenschap voor landen aangesloten bij de Europese schaakbond is een 9 ronden open Zwitsers toernooi. Het vindt plaats in Budva (Montenegro) en startte op zaterdag 11 november. De slotronde is gepland op 20 november. Nederland doet mee met een dames- en een herenteam. Helaas kon onze sterkste speler, Anish Giri, niet meedoen omdat hij deelnemt aan de Sinquefield Cup in St. Louis (van 19/11 tot en met 3/12).

1e Ronde

Heren: Zwitserland – Nederland 1 – 3

Foto: Mark Livshitz

Ons team scoorde een ruime overwinning op het op papier zwakkere Alpenland. Maar in zekere zin was dat meer geluk dan wijsheid. Zowel Jorden als Max kwamen beiden verloren te staan. Maar hun tegenstanders waren zo bereidwillig om hun goede stellingen te verkwanselen. Die kans lieten de onzen niet glippen!

Bij Jorden ging het aanvankelijk mis na het twijfelachtige 20. … Pc5?! Met dit schijnoffer verliest zwart geen stuk, maar zijn stelling werd er bepaald niet beter op. Vervolgens had wit zijn loper actief mee kunnen laten doen door op de 25e zet c4 te spelen. Maar hij koos voor het minder sterke 25. b4.

De echte misser van wit kwam daarna op de 26e zet. Na 26. The1? trekt zwart de stelling weer gelijk. Vervolgens verknalde wit zijn stelling met 34. f3?

Ook bij Max ging het op een zeker moment niet geheel naar wens. Zwart leverde een kwaliteit in, maar daarvoor had hij wel voldoende compensatie in de vorm van het loperpaar (geeft men afhankelijk van de stelling de waarde van een pion) en een extra pion. Onderstaande stelling ontstond na de 18e zet van zwart.

Lees meer >

Hoogeveen 2023: pittig slotakkoord

Wat mag je van zo’n laatste ronde verwachten waarin de koploper een punt voorsprong heeft op de directe concurrentie? Soms weinig tot niets. Maar in dit toernooi: nog heel veel strijd! Ook deze laatste ronde kenmerkte zich door tal van beslissingen. Van de zeven topwedstrijden eindigden er zeven in een overwinning! Kortom: wat een heerlijk toernooi voor de objectieve toeschouwer. Hieronder vindt u de belangrijkste partijen.

Foto: Frans Peeters

Lodici – Elgersma

Als je in de laatste ronde een punt voor staat op de concurrentie is het verleidelijk om snel remise te spelen. Het valt te prijzen dat Lorenzo daar niets van moest hebben en gewoon verder ging met waar hij het hele toernooi mee bezig was: op winst spelen.

Er kwam een Catalaan op het bord. Het Catalaans is een heerlijke opening voor spelers die genoegen nemen met een gering voordeeltje in de opening. Praktisch is het vaak in het voordeel van de sterkere spelers. Zo ook in deze partij. De zwarte dame maakte vreemde omzwervingen op het bord en al gauw had wit het beste van het spel. Vervolgens maakte de Italiaanse grootmeester het karwei gedegen af en mag hij zich de terechte winnaar van dit toernooi noemen.

Lees meer >

Hoogeveen 2023: bloedige ronde

Foto: Frans Peeters

Het bloed vloeide vandaag rijkelijk. Van de eerste 7 partijen eindigden er maar liefst 6 in een overwinning. De enige partij die onbeslist bleef was die tussen Nico Zwirs en Siem van Dael. Daarmee viel ook zo’n beetje de beslissing over de toernooioverwinning.

De leider in het klassement, Lorenzo Lodici, ging door waar hij het hele toernooi al mee bezig was: winnen. Hij komt daarmee op 7 punten, terwijl achtervolger Nico Zwirs na zijn puntendeling op 6 punten staat. Het moet dus wel heel gek gaan wil daarin nog verandering komen.

Schoorl – Lodici

De strijd tussen de koploper in het klassement en de nummer vijf ging lange tijd gelijk op. Maar op de 34e zet ging wit in de fout. Zie onderstaande stelling.

Rob Schoorl koos hier voor 34. Db3?! Het lijkt ook volkomen logisch. Wit geeft pion c3 een steuntje in de rug. Toch was het beter om de witte dame op a2 te plaatsen. Want zwart dreigt niet op c3 te slaan vanwege Pe4. Maar ook daarna was er nog weinig aan de hand. De fout kwam een zet later met 35. Tfe1? waar 35. Pe4 toch écht veel beter was. Daarna ging het snel mis met de witte stelling.

Lees meer >

Eindspel met lopers van ongelijke kleur, remise of niet?

Deze stelling ontstond na 41e zet van wit in een rapidpartij tussen Kiril Georgiev en Anatoly Karpov (2002). Karpov nam hier een kloek besluit en besloot tot 41. … Dd7. Hoe denk jij over deze stelling en zet? Wat was het alternatief? Antwoorden…

Lees meer >

Recensie: Playing the English

Als u bent als ik, dan heeft u vast de nodige openingsboeken in uw schaakbibliotheek staan. Maar heeft u ze ook gelezen? Ik moet u bekennen: bij mij staan ze veelal stof te happen. Bij u ook? Waarom zijn deze boeken toch zo populair? Heeft het te maken met een zekere angst dat we de eerste zetten niet goed doorkomen? Of hopen we met een fenomenaal nieuwtje onze tegenstander zo snel mogelijk een hak te kunnen zetten? Geen idee.

Het probleem met doorsnee openingsboeken is dat ze boordevol varianten staan maar relatief weinig uitleg geven over de achterliggende principes. De gemiddelde schaker kijkt met enige verbijstering naar deze imponerende varianten brei en slaat zo’n boek dicht met “daar kijk ik later wel naar!” Helaas komt er vaak geen later. Wellicht vraagt u zich na mijn gejammer af: “Maar Michel waarom recenseer je dan toch een openingsboek?” Goede vraag! Omdat dit boek toch écht iets anders is dan vele anderen. Hoe zit dat?

Lees meer >