Eindspelstudies als training?
Sommige schaaktrainers gebruiken eindspelstudies in hun trainingen omdat die vele voordelen hebben om bepaalde vaardigheden aan te leren en verder te oefenen. Dat studies een ideale tool kunnen vormen voor schaaktraining van talentvolle spelers, blijkt als we bedenken wat voor soort vaardigheden een speler tijdens een partij nodig heeft. Even een paar op een rijtje:
- Samenstellen van een variantenboom (systematiek)
- Visualiseren van stellingen na een variant (vooruitzien)
- Ontdekken van (verborgen) tactiek
- (Verborgen) verdedigingen op het spoor komen
- Creativiteit
- Doorzettingsvermogen
Die laatste vaardigheid is meer mentaal en valt buiten de schaaktechnische aspecten, maar iedereen die wel eens naar een bord met een stelling heeft zitten staren, weet hoe lastig het kan zijn als je telkens maar weer dezelfde varianten zit te berekenen, zonder dat je een stap dichterbij de oplossing komt. Het in “cirkeltjes draaien in je denkproces” zal niet onbekend klinken en toch is het juist soms noodzakelijk om jezelf te dwingen af en toe in een totaal andere richting te moeten denken om de oplossing op het spoor te komen. Herman Grooten werd benaderd door ARVES (de vereniging van de eindspelstudie componisten om voor hun site hier eens nader op in te gaan. Hij schreef een artikel voor ARVES dat u kunt lezen onder de volgende link (het is wel in het Engels): Herman Grooten using Endgame Studies in training
Lees meer >
Er was in de tweede ronde een eindspel dat de aandacht trok. Daarom leek het me interessant om het eindspel nog eens nader te bekijken en van commentaar en uitleg te voorzien. Het ging om de partij tussen de twee Indiërs Harikrishna en Praggnanandhaa, die door laatstgenoemde werd gewonnen.
De rookwolken van het Tata Steel schaaktoernooi zijn al weer even opgetrokken, maar het leek mij toch een goed idee om eens naar wat eindspelen te kijken die daar op het bord kwamen. En dan vooral naar toreneindspelen omdat die het meeste voorkomen in de praktijk. Als liefhebber van deze eindspelen, viel mijn oog op twee partijen waar de talentvolle Nederlandse grootmeester Liam Vrolijk betrokken was. En dat was misschien voor hem niet iets om met genoegen aan terug te denken, maar in elk geval kunnen er de nodige lessen getrokken worden uit twee eindspelen die veel moeilijker bleken te zijn dan je op het eerste gezicht zou verwachten.
