Schaakrubrieken weekend 18 mei 2019
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar diverse schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend. Wij proberen de besproken partijen in een viewer te tonen.
Lees meer >Rubrieken
The Modernized French Defense: Volume 1 The Winawer
De binnen Nederland goed bekende IM David Miedema heeft zijn eerste schaakboek op de markt gebracht. Na al langer stukjes te hebben geschreven voor New in Chess is Miedema nu echt begonnen met het schrijven van boeken. Zijn geliefde Franse opening is het startpunt van zijn ‘nieuwe’ carrière. In twee volumes probeert hij de lezer een compleet repertoire voor te schotelen. In dit eerste deel behandelt hij de veel gespeelde Winawer variant. Naar verwachting zal in 2020 het tweede deel uitkomen met alle andere varianten in het Frans. Bekende varianten daarvan zijn de doorschuifvariant, afruilvariant en de Tarrasch.
“Sosonko, Korchnoi, Achmatova en de anderen” (Hans Meijer)
Zoals u ziet gaat de column van Hans Meijer over in elk geval twee befaamde schakers.
De centrale vraag waar het boek Evil-Doer: Half a century with Viktor Korchnoi (2018) van Genna Sosonko om draait is ‘blijven of vertrekken’. Vertrekken wordt door de officiële instanties in de Sovjet-Unie, en met hen door vele Sovjet-burgers, gezien als verraad. Vertrekken betekent dat je alle banden met het moederland,
Schaakhistorie (14) : De onverwoestbare Zhaoqin Peng (1997 tot heden)
Zhaoqin Peng doet niet mee aan het Nederlands kampioenschap, hoewel ze die deelname eerder wel had toegezegd. Ze vraagt zich af wat haar deelname nog zou toevoegen aan haar veertien titels. Nu vindt ze het tijd voor de jongere generatie, die ze graag wil trainen en begeleiden. Dat zei ze tien jaar geleden ook. Vorige week speelde ze haar afscheidswedstrijd voor En Passant. Dat deed ze vorig jaar ook. Maar dat geeft niet, Peng mag zo vaak afscheid nemen als ze wil, als ze maar steeds weer terugkomt. Intussen is dit een mooie aanleiding haar geschiedenis eens op een rijtje te zetten.
Alle foto’s: Harry Gielen, 2017/2018
Kennismaking met Nederland
Zhaoqin Peng werd geboren op 8 mei 1968 in Canton, China, nabij Hongkong. Pas op haar twaalfde leerde ze schaken, maar twee jaar later werd ze al derde bij het Chinese vrouwenkampioenschap. Ze ging naar een sportinternaat en werd drie keer kampioene van China. Op de Olympiade van 1988 behaalde ze een gouden medaille aan het derde bord.
In 1994 nam Peng in Tilburg deel aan het WK-kandidatentoernooi dat tegelijk met het Interpolis-toernooi plaatsvond. Daar maakte ze niet alleen kennis met Nederland, maar ook met een man, die in de organisatie actief was. Een jaar later reisde ze na een paar toernooien in Joegoslavië weer door naar Nederland, om met deze man te trouwen. Ze had het gevoel dat ze in China niet voldoende zelf over haar leven kon beslissen, ze wilde meer vrijheid, een nieuw leven.
In 1997 nam Peng voor het eerst deel aan het Nederlands kampioenschap voor vrouwen. Haar doel was vooral zich in het Nederlandse schaakleven op de kaart te zetten. Winnen was vanzelfsprekend, na zes zeges sloot ze af met drie remises, waarmee ze anderhalf punt voorbleef op de nummers twee. Tegen Jeroen van den Berg zei ze voor het bondsblad: “Nu ik mij in Nederland gevestigd heb, vind ik het belangrijk om de titel een keer te winnen. Dan weten de mensen tenminste dat ik hier ben. Bovendien wil ik mijn vrouwelijke collega’s graag eens ontmoeten.” Het niveau van haar tegenstanders viel haar tegen: “Het is beduidend lager dan wat ik gewend was. Ik kon het me hier zelfs ongestraft permitteren om tweemaal met 1.e2-e4 te openen, wat ik normaal nooit doe.” Na de zes zeges vond ze het moeilijk geconcentreerd te blijven.
Recensie: Devoted to Chess, The Creative Heritage of Yuri Razuvaev
Als we bedenken wie misschien de beste schaaktrainer in de wereld zou kunnen zijn, komt de naam van Yuri Sergeyevich Razuvaev (1945 – 2012) bij vele spelers in het Westen niet meteen boven water. Mark Dvoretsky heeft een beetje die reputatie, maar de naam Razuvaev wordt in elk geval door de beste spelers ter wereld met groot respect uitgesproken. Tenminste, daar kwam ik pas achter bij het lezen van een uit het Russisch vertaald boek van Boris Postovsky. Deze oude Sovjet-coach, Boris Postovsky – ooit Sovjet-kampioen in het correspondentieschaak en coach van het Russische team dat goud won in vier Olympiades – voelde zich geroepen om de nalatenschap van deze grote man op schrift vast te leggen. Dit boek, getiteld “Devoted to Chess, The Creative Heritage of Yuri Razuvaev” is een monumentaal werk geworden van precies 365 pagina’s. Je zou bijna zeggen: één pagina per dag, een jaar lang gewijd aan Razuvaev omdat de man op een of andere manier zeer bijzonder is geweest.
En dit boek, dat zeer meeslepend is geschreven en ik vrijwel in één adem heb uitgelezen, heeft mij de ogen geopend over wie de persoon Razuvaev geweest moet zijn (hij is helaas al relatief vroeg gestorven). Het bevat vijf hoofdstukken, maar – zoals de auteur in zijn inleiding al meldt – kun je beter spreken van een driedeling:
1) Deel 1: herinneringen van zijn tijdgenoten
2) Deel 2: Selectie van partijen en artikelen met betrekking tot openingstheorie
3) Deel 3: Artikelen met betrekking tot de opleiding van jeugdtalenten
Voordat ik mij stortte op de eerste hoofdstukken, heb ik met stijgende verbazing het voorwoord gelezen van Vladimir Kramnik. De ex-wereldkampioen komt superlatieven te kort om zijn dankbaarheid te beschrijven jegens zijn voormalige leermeester. Hij beschrijft onder meer hoe hij als 16-jarige in 1992 meespeelde in het Dortmund Open. Daar viel zijn spel zodanig op bij Garry Kasparov en Yuri Razuvaev (die daar ook meespeelde) dat zij na afloop van het toernooi naar Kramnik toekwamen om hem te vertellen dat ze zij zich hard wilden maken om hem in het Sovjet-team op te nemen in de aanstaande Olympiade. Kramnik was natuurlijk aangenaam verrast en naar later bleek, ging de voordracht niet zonder slag of stoot, maar Kramnik mocht mee naar Manilla op de Filippijnen waar de Olympiade gehouden werd. Zoals later bleek, was dat een uitstekende keuze, Kramnik scoorde 8½ uit 9 op het laatste bord! Het was misschien wel het begin van een fantastische carrière.
Lees meer >Schaakrubrieken weekend 11 mei 2019
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar diverse schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend. Wij proberen de besproken partijen in een viewer te tonen.
Lees meer >Elias Stein, Nederlands topschaker
Op welke positie plaatsen we Elias Stein in de historische rangorde van Nederlandse schakers?
Weinigen zullen ooit van hem hebben gehoord. Ik ook niet, totdat ik een aantal antieke boekwerken geschonken kreeg van Henk van der Linden. Henk moest zijn mooie woning in Rozendaal vanwege gezondheidsproblemen verruilen voor een kleinere behuizing waar hij helaas al enkele maanden later, in maart 2012, overleed. Hij moest dus voor zijn verhuizing ontspullen en ik prijs me gelukkig met zijn gift.
Lees meer >Schaakrubrieken weekend 4 mei 2019
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar diverse schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend. Wij proberen de besproken partijen in een viewer te tonen.
Lees meer >Schaken in oorlogstijd
Het kan een mens overeind houden en… neerhalen
Een mooie oude foto uit lang vervlogen tijden, genomen vanaf het balkon van een volgepakt theater.
De jongens, mannen en een enkele vrouw turen vol spanning naar enorme demonstratieborden die me niet eenvoudig te bedienen lijken. Op het toneelpodium spelen de schakers hun partij. Het moet wel een toptoernooi zijn en onwillekeurig bedenk ik me, dat het enthousiasme van de schaakliefhebbers hetzelfde is gebleven, maar dat het niet meer zo mooi in beeld is te brengen als toen, nu we thuis achter de computer de toptoernooien op de voet kunnen volgen.
Als we verder kijken zien we dat er boven de demonstratieborden een banier hangt met een tekst in cyrillisch schrift. Grote kans dat het toernooi ergens in Rusland plaatsvond en de kleding van de mensen in het theater doet vermoeden dat we het toernooi ergens in de jaren ’30, ’40 of misschien wel ’50 moeten situeren. Wellicht geeft de tekst op het banier uitsluitsel daarover. Daarop staat in het Russisch: ‘Lang leve de leider van de naties, de beste vriend van de fysieke cultuur, de grote Stalin!’
Een belangrijk toernooi in de Sovjet-Unie dus dat vóór 1953 gehouden is, want Stalin leefde kennelijk nog. Na enig zoeken blijkt deze foto genomen te zijn in Moskou, tijdens het kampioenschap van de Sovjet-Unie in 1940. In september 1940, om precies te zijn, een jaar na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.
Lees meer >Schaakhistorie (13) : Vijf keer Loek van Wely in Leeuwarden (2001-2005)
In 2000 won Loek van Wely zijn eerste Nederlands kampioenschap, in Rotterdam. Er volgden er nog vijf op rij, alle vijf in Leeuwarden. Dit verhaal schreef ik voor het Friese tijdschrift Skaakstikken, waarvan onlangs het derde nummer verscheen.
Het Friesche Vlag Toernooi is legendarisch. Van 1969 tot en met 1981 vond het Nederlands kampioenschap dertien keer in Leeuwarden plaats. Kampioen werden Hans Ree (twee keer), Eddie Scholl, Coen Zuidema, Genna Sosonko (twee keer), Jan Timman (zes keer), Viktor Kortchnoi en Gert Ligterink. Wie nu denkt dat ik niet kan tellen: jawel, Timman en Sosonko werden een keer samen kampioen. In 1982 vond de eerste helft in Amsterdam plaats en de tweede helft in Drachten. Ree werd weer kampioen.
Ook in 1942 had het NK in Leeuwarden plaatsgevonden, maar in de vorm van een kandidatentoernooi. Winnaar A.J. van den Hoek mocht Euwe uitdagen voor een titelstrijd, die de arme man met 8-2 (vier remises) verloor. In 1904 vond in Leeuwarden een bondstoernooi plaats dat al sinds 1873 bestond en veel later ‘onofficieel NK’ werd genoemd. Winnaar werd D. Bleijkmans.
Voor de schaaksport is het mooi als het NK door het land trekt. Dat het in 2019 voor de achtste keer op rij in Amsterdam plaatsvindt is voor mij wel prettig (ik woon in Baarn), maar iedere Fries, Zeeuw of Limburger die zegt dat dat niet de bedoeling is, geef ik groot gelijk.
Toch kwamen Friezen er goed vanaf, want vanaf 2001 werden er weer vijf NK’s in Leeuwarden gespeeld. Dat brengt het totaal op 20 in 75 edities, Drachten meegeteld. Of 19 van de laatste 51 keer, dat is een nog veel hoger percentage.
Mannenwereld
Mijn eerste kennismaking met het NK in Leeuwarden, in 2001, begon een beetje raar. Nadat ik een uur in de auto had gezeten, had ik behoefte mijn blaas te legen. Ik stopte op een prachtige parkeerplaats bij het Tjeukemeer. In de bosjes had ik tijdens mijn handeling een geweldig uitzicht.
