Rubrieken

Nieuwsbrief 99 van het MEC is verschenen!

Nieuwsbrief 99 van het MEC is nu ook digitaal te lezen. De donateurs en vrienden van Euwe hebben hem afgelopen week al thuis ontvangen.

Ook dit keer weer interessante artikelen, zoals Maróczy in Nederland, Max Euwes rol bij het ontstaan van de Clare Benedicttoernooien, de historie van schaakcursussen op radio en tv, Euwe op reis, het Nationaal Schaakmuseum en boekrecensies. Daarnaast ook het financiële jaarverslag van 2020 en ander MEC-nieuws.

Lees meer >

schaakverhaal, november 2011

Schaakland

Lang geleden was er op aarde een piepklein land ergens tussen Rusland en Mongolië. Het was niet alleen klein maar ook bijzonder. Wat was er aan de hand?

Welnu beste lezers, als u wel eens geschaakt heeft weet u hoe mooi dit spel is. Hoe het je kan betoveren, je in vervoering brengen zodat je er je verdere leven verslaafd aan bent. In het land waar we over spreken had men dit ook in de gaten.

Lees meer >

Korte cv: Ariton Debrliev

De boekenrubriek heeft inmiddels weer een nieuwe recensent, die we graag aan u voorstellen: Ariton Debrliev.
Toen hij lid werd van schaakvereniging Spijkenisse is hij mede onder invloed van één van onze recensenten, Daniel Zevenhuizen, bereid gevonden om ons recensententeam te versterken. Hieronder de door hem geschreven korte biografie.
 
Mijn naam is Ariton Debrliev. Mijn opa heeft mij leren schaken toen ik 4 was.

Lees meer >

Kleine stappen naar grote verbetering met Sam Shankland

Foto: Frans Peeters

Er wordt vaak gezegd dat pionnen de ziel van het schaken zijn (Philidor). Als wij deze metafoor doortrekken, dan noem ik hierbij het boek van Sam Shankland een spiritueel boek, dat je schaakziel voedt en verbreedt. Het boek draait vooral om één hoofdthema, namelijk dat pionnen alleen maar vooruit kunnen, ze kunnen niet terug. Dit is uniek aan pionnen: wanneer je een willekeurig ander stuk op een verkeerd veld zet, en je realiseert je dat, dan kun je het altijd terugzetten. Daarom zijn de beslissingen over waar je je pionnen positioneert, wanneer je ze naar voren zet, en wanneer je een andere pion slaat, erg belangrijk. Deze beslissingen worden vaak onderschat of soms zelfs als onbelangrijk gezien. Een pion die verloren gaat door zo’n verkeerde beslissing kan echter vaak het verschil maken. Shankland begint dan ook met het uitleggen van deze gewichtigheid. Hij laat dit zien door middel van een partij van eigen hand:

Lees meer >

Stommiteiten

In alle soorten en maten heb je ze. De ergste zijn de vergissingen die niet alleen jezelf schaden, maar ook anderen. Maar de irritantste zijn de blunders die alleen jezelf pijn doen.

Wij schakers weten daar alles van. Je kunt niemand anders de schuld geven en pogingen om verzachtende omstandigheden als oorzaak van falen aan te voeren schieten niet alleen tekort, maar het gelamenteer dat het te warm was of dat je je niet goed voelde maakt bovendien de knauw aan de eigenwaarde alleen maar bijtender als je eenmaal beseft dat dergelijke excuses onwaardig zijn.

Stommiteiten waarbij ik alleen mezelf had, zijn me ontelbare malen ontsnapt. Het is het lot van de schaker die zich nu eenmaal aan een spel waagt dat voor een gewoon mens eigenlijk te moeilijk is. Maar ook buiten het schaken zijn stommiteiten me niet bespaard gebleven.

 

 

Lees meer >

Krantenrubrieken weekend 12 juni 2021

Wekelijks publiceren we de diverse schaakrubrieken van de weekendkranten. Wij streven naar publicatie op de woensdag of donderdag na het voorgaande weekend.

Lees meer >

Eindspelfinesses 58: “Pawns in the Crosshairs”

In mijn verslag van gisteren over de partij tussen Anish Giri en Maxime Vachier Lagrave heb ik misschien iets gemist in het verre eindspel. Gelukkig hebben we ons altijd oplettende lezerspubliek en ditmaal was het MvanLeeuwen die ons attent maakte op een analyse van de Nederlandse schaakjournalist Peter Doggers die op chess.com het kritieke moment in het lopereindspel besprak.

 

“Pawns in the Crosshairs”

In zijn boek “Dvoretsky’s Endgame Manual” geeft de beroemde Russische trainer over het eindspel met ongelijke lopers diverse principes die een schaker in zijn ransel zou moeten voeren om zich een volleerd eindspelkenner te noemen. Eén principe is het “Pawns in the Crosshairs” dat vrij vertaald betekent “Pionnen in het vizier” betekent. Omdat 1 plaatje meer zegt dan 1000 woorden, geeft Dvoretsky een diagram met de volgende stelling.

1. c5! Lxc5 2. Lb3 e5 3. Le6 Kc7 4. Ke4

en de remise is duidelijk. Wit hoeft alleen maar zijn loper over de diagonaal g4-c8 heen en weer te spelen om de remise te bereiken. Door het pionoffer kon de loper de pion van e6 aanvallen die niet op dat moment gedekt kon worden. Daardoor werd de pion naar de voor zwart ongunstige kleur gedreven. Het gevolg hiervan was dat de pionnen van zwart allemaal eenvoudig kunnen worden geblokkeerd.
½-½

 

Giri, Anish – Vachier-Lagrave, Maxime

Foto Lennart Ootes

Lees meer >

“De Schaakwerld” door Gerhard Eggink

Onze bond, de Koninklijke Nederlandse Schaakbond (KNSB) is opgericht op 23 mei 1873 als “Nederlandschen Schaakbond” en is daarmee een van de oudste sportbonden van Nederland, lees ik op Wikipedia. Nee, dat staat niet op www.schaakbond.nl/knsb/geschiedenis nee, helaas. Lees de hele column in PDF.

Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns. U leest ze op onze site.

De zijdelingse invasie op Sicilië

Boekrecensie van Ravi Haria’s The Modernized Anti-Sicilians. Vol. 1: Rossolimo Variation

Geschiedenisstudent Ravi Haria (geb. 1999) getuigt in The Modernized Anti-Sicilians van zijn jongvolwassenheid en deelt een steekhoudend repertoire met het publiek. Daarbij ontwijkt de Britse meester handig de valkuilen die elk openingsboek voor diens schrijver opwerpt: compleetheidswaan en schrijven zonder publiek.

 

Zelfs de grootste namen in het schaken hebben zich aan de antisicilianen gewaagd. Daarbij is de loperzet 3.Lb5 zowel tegen de Klassieke als de Najdorf-variant van het Siciliaans een veelgeziene methode om zwart in zijn droom van een dynamische partij te hinderen. Als bij een agressietraining probeert de witspeler, tot frustratie van de tegenpartij, elke agressieve neiging in de kiem te smoren. Met therapeutische tact legt de witpartij middels flexibel manoeuvrerende stukken elke woedeaanval van haar patiënt lam: uitbarsting leidt tot vernedering, tamheid tot bedaren van de strijdvaardige wil. Kortom, wit heeft op de aanvallende zwartspeler psychologisch overwicht. Waar het steeds om te doen is, zegt Haria, is het ‘eindeloos stellen van praktische problemen’.

 

Wie dacht dat je met het mijden van het Open Siciliaans voorbereidingstijd zou besparen, komt van een koude kermis thuis. De loper uitspelen en met de armen over elkaar onderuitzakken, denkende dat de tegenpartij zich nu wel beduusd zal voelen, is niet aan te raden. Om de zwartpartij te temmen, hen steeds een stap voor te zijn, moet men zich de meest subtiele voortzettingen eigen maken. De circusartiest die haar tijger voor een moment van diens natuurlijke dominantie laat ruiken, wordt verscheurd en verslonden. Men behoede zich dan ook te vervallen in de ‘logica van de eenvoud’. De flexibiliteit, verkregen door van de gebaande paden af te wijken, zal niet afdoende zijn om zonder voorbereiding een leuke partij te spelen.

Volgens Ravi Haria duikelt men hier nietsvermoedend in de ‘luiheidsval’. We leven in een tijd waarin supercomputers een zekere weg naar voordeel voorkauwen, waarbij databases het bestaan van deze of gene variant uitwijzen en het gemakkelijk maken om goed voorbereid aan de toernooitafel te verschijnen. Het zal met onze tegenstanders, de Siciliaan-exponenten, niet anders zijn.

Lees meer >

Krantenrubrieken weekend 5 juni 2021

Wekelijks publiceren we de diverse schaakrubrieken van de weekendkranten. Wij streven naar publicatie op de woensdag of donderdag na het voorgaande weekend.

Lees meer >